Τα «όπλα» του πρωθυπουργού στην Ευρώπη

Του Κωνσταντινου Ζουλα
Με τρία πολιτικά επιχειρήματα θα επιδιώξει ο πρωθυπουργός να αποτρέψει, τις αμέσως επόμενες ημέρες, το νέο πακέτο μέτρων που απειλεί την Ελλάδα στις 16 Μαρτίου και προβλέπει μεταξύ άλλων την αύξηση του ΦΠΑ, την περαιτέρω ανατίμηση του φόρου στα καύσιμα και κυρίως την περικοπή του 14ου μισθού στο Δημόσιο. Τα συγκεκριμένα επιχειρήματα που σε αδρές γραμμές έχουν ηδη διαφανεί οριστικοποιήθηκαν την εβδομάδα που πέρασε στο Μαξίμου και θα προβληθούν μάλιστα σε απευθείας συνομιλίες που θα επιδιώξει να έχει ο κ. Γ.Παπανδρέου με τους Ευρωπαίους ομολόγους του. Και τούτο διότι εκρίθη πως μόνον αν παρακαμφθούν πολιτικώς η Κομισιόν και κυρίως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπάρχει περίπτωση να αποφύγει η χώρα τα νέα και επαχθέστερα μέτρα που προεξοφλούνται στον Διεθνή Τύπο.
Το κεντρικό επιχείρημα που θα επικαλεσθεί ο πρωθυπουργός αφορά την ευρωπαϊκή διάσταση της κρίσης που καλώς ή κακώς ανεδείχθη μέσω του ελληνικού προβλήματος. Ο κ. Παπανδρέου συγκεκριμένα θα υπογραμμίσει στις ηγετικές συνομιλίες του ότι θα είναι όχι μόνον άδικο για την Ελλάδα, αλλά ενδεχομένως και καταστροφικό για την Ευρωζώνη να καταστεί η χώρα μας «πειραματόζωο» το οποίο θα λάβει ταυτοχρόνως και σωρευτικώς μέτρα που ουδέποτε στο παρελθόν έχουν επιβληθεί. Θα τονίσει δηλαδή την ανάγκη τυχόν νέες αποφάσεις για την Ελλάδα να ληφθούν με πολιτικά και όχι με τεχνοκρατικά κριτήρια, δεδομένου ότι η κρίση στη χώρα μας ανέδειξε τις αδυναμίες ολόκληρου του οικονομικού οικοδομήματος της Ενωσης, για την οποία φέρεται να αποφασίζει σήμερα η ΕΚΤ και όχι οι ηγέτες της. Με άλλους λόγους, θα επιχειρήσει να θέσει τους ομολόγους του προ των ευθυνών, υποστηριζοντας ότι τυχόν αποτυχία του επαχθούς «πειράματός» τους στην Ελλάδα θα μεταφερθεί αναπόφευκτα σε όλα τα «προβληματικά» κράτη του νότου.
Παρεπόμενο του πρώτου θα είναι το δεύτερο επιχειρήμα του κ. Παπανδρέου. Θα ζητήσει, κατά πληροφορίες, από τους Ευρωπαίους ηγέτες να δώσουν στην Ελλάδα μια εξάμηνη προθεσμία προκειμένου να υπάρξει χρόνος απόδοσης των μέτρων του Προγράμματος Σταθερότητας, ώστε να λάβει τότε τα μέτρα που αξιώνονται σήμερα σε περίπτωση αποτυχίας του. Θα υποστηρίξει, δηλαδή, πως αν η χώρα μας υποχρεωθεί να λάβει προκαταβολικά πολύ σκληρότερα μέτρα από αυτά που έχει ήδη εξαγγείλει, θα έχει εκ των προτέρων υπονομευθεί η επιτυχία του Προγράμματος, «υπενθυμίζοντας» στους εταίρους μας ότι το ενέκριναν μόλις προ μίας εβδομάδος.
Με το δεδομένο αυτό θα προβάλει και το τρίτο πολιτικό του επιχείρημα, που δεν είναι άλλο από τη λεπτομερή απαρίθμηση όλων των θεσμικών και αναπτυξιακών σχεδίων της κυβέρνησης (άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, καλύτερη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, συγχωνεύσεις οργανισμών, νέοι κανόνες διαφάνειας κ.λπ.). Θα επιχειρήσει δηλαδή να πείσει τους εταίρους του πως τυχόν επιβολή περαιτέρω φορολογικών μέτρων στους πολίτες θα προκαλέσει πρωτοφανή ύφεση στην αγορά, καταδικάζοντας εντέλει σε αποτυχία ολόκληρη τη θεσμική και αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.
Είναι προφανές ότι η διαπραγματευτική προσπάθεια του κ. Παπανδρέου δεν είναι εύκολη. Συνεργάτες του άλλωστε δεν κρύβουν ότι κεντρικός στόχος του είναι να αποτρέψει την περικοπή του 14ου μισθού στο Δημόσιο (και όχι τις άλλες αξιώσεις των Βρυξελλών), γνωρίζοντας προφανώς το τεράστιο πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει μια ανάλογη απόφαση. Σημειώνεται ωστόσο ότι δεν είναι λίγοι οι υπουργοί που κατ’ ιδίαν υποστηρίζουν ότι ο πρωθυπουργός θα έπρεπε ήδη να έχει επιδείξει μεγαλύτερη διαπραγματευτική πυγμή έναντι των εταίρων μας, καθώς η χώρα εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα να μην έχει καμία γραμμή άμυνας έναντι της συνεχούς και συχνά αντιφατικής «μετρομανίας» που υποδεικνύεται ως επιβεβλημένη από τους εταίρους μας.
Με τα δεδομένα αυτά, μόνον τυχαία προφανώς δεν ήταν τα σενάρια που διοχετεύθηκαν τις τελευταίες ημέρες στον ελληνικό Τύπο περί της πιθανότητας η χώρα να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το μήνυμα που επιχειρήθηκε να αποσταλεί στις Βρυξέλλες είναι ότι αν υποχρεωθεί η κυβέρνηση να λάβει τόσο σκληρά μέτρα όσο αυτά που θα της επέβαλλε το ΔΝΤ, κατ’ ουσίαν εξαναγκάζεται να σκεφτεί και το σενάριο αυτό με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει όχι μόνον στη χώρα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.
WWW.KATHIMERINI.GR