Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Ξεσπαθώνει ο Πούτιν

thumb
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Από τον γερμανογαλλικό εκβιασμό για αγορές όπλων, στις πιέσεις και τις «ηγεμονικές» συμπεριφορές των Ρώσων με το ίδιο αντικείμενο. Ο πρωθυπουργός κατάλαβε για τα καλά ότι η «εξοπλιστική διπλωματία» που είχαν αρχίσει ο Καραμανλής και η κυβέρνησή του μάς έχει μπλέξει για τα καλά στα δίχτυα συμφερόντων των μεγαλύτερων αμυντικών βιομηχανιών. Και για να ξεμπλέξουμε χρειάζεται αποφασιστικότητα, την οποία μέχρι στιγμής ούτε η κυβέρνηση Παπανδρέου δείχνει να έχει.
Μετά τον κύκλο πιέσεων από Παρίσι και Βερολίνο για αγορές μαχητικών αεροσκαφών και φρεγατών, ήρθε η σειρά του Πούτιν να θέσει θέμα αγοράς εξοπλισμών από την Ελλάδα υπενθυμίζοντας την υπόσχεση Καραμανλή για αγορά 450 τεθωρακισμένων οχημάτων ΒΜΡ αξίας 1,7 δισ.
Εδώ και δύο χρόνια η συμφωνία Πούτιν - Καραμανλή αλλά και η σχετική διακρατική συμφωνία δεν έχουν επικυρωθεί με την υπογραφή εμπορικής συμφωνίας, λόγω της απροθυμίας των Ρώσων να βάλουν στο παιχνίδι της συμπαραγωγής ελληνικές εταιρείες, για τις οποίες το συγκεκριμένο πρόγραμμα αποτελεί θέμα επιβίωσης.
Οι Ρώσοι από την αρχή των διαπραγματεύσεων εμφανίστηκαν πολύ «μπλαζέ» με τους εκπροσώπους των ελληνικών εταιρειών απορρίπτοντας με συνοπτικές διαδικασίες όλες τις προσφορές για συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία του ΤΟΜΑ. Η δικαιολογία ήταν ότι οι ελληνικές εταιρείες δεν έχουν τις τεχνικές δυνατότητες για ουσιαστική συμμετοχή. Με το ζόρι το ποσοστό που είχαν παραχωρήσει έφθανε το 17% του συνολικού προγράμματος, ποσοστό που ακούγεται αστείο για τέτοιου μεγέθους παραγωγή.
Όταν, στις 29 Δεκεμβρίου, η ΕΛΒΟ κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση για προμήθεια 422 μεταχειρισμένων ΤΟΜΑ Marder, με συνολικό κόστος 200 εκατ. ευρώ, οι Ρώσοι θορυβήθηκαν.
Γιατί; Διότι διαπίστωσαν ότι εντός του ΓΕΣ υπήρχε ισχυρό κύμα υποστήριξης των γερμανικών οχημάτων, ειδικά μετά τη διαβεβαίωση της ΕΛΒΟ ότι μπορούσε να τα εξοπλίσει ακόμη και με αντιαρματικά συστήματα Milan, τα οποία δίνουν τρομερή ισχύ πυρός, μεγαλύτερη κι απ’ αυτή που παρέχει το πολυδιαφημισμένο κατοστάρι πυροβόλο του ρωσικού τεθωρακισμένου. Με απλά λόγια, το Milan ανοίγει «τρύπα» στα τούρκικα άρματα, αλλά το πυροβόλο των Ρώσων όχι.
Όσο για το επίπεδο θωράκισης των δύο οχημάτων, οι Έλληνες στρατιωτικοί είναι κατηγορηματικά υπέρ του γερμανικού ΤΟΜΑ. Με δεδομένη την οικονομική κρίση και τη διαφορά κόστους των δύο προτάσεων – 200 εκατομμύρια οι Γερμανοί, 1,7 δισ. οι Ρώσοι – η Μόσχα ήταν λογικό να θορυβηθεί και να ανεβάσει λίγο το ποσοστό της ελληνικής συμμετοχής. Από 17% η πρότασή της ξεπέρασε το 20%, αλλά κι αυτή η λύση χαρακτηρίζεται ανεπαρκής. Όπως δήλωσε κορυφαία πηγή της πολιτικής ηγεσίας του Πενταγώνου, «αν οι Ρώσοι δεν ανεβάσουν το ποσοστό ελληνικής συμμετοχής στο 40%, υπογραφή σε σύμβαση δεν μπαίνει».
Το 40% δεν έχει προκύψει αυθαίρετα. Αυτό ήταν το ποσοστό που μας είχαν δώσει οι Γερμανοί για τα άρματα μάχης Leopard. Δεν μπορεί, λοιπόν, οι ελληνικές εταιρείες σ’ ένα σαφώς πιο πολύπλοκο πρόγραμμα να έχουν τόσο υψηλό ποσοστό συμπαραγωγής και στο ρωσικό ΤΟΜΑ να παίρνουν ψίχουλα. Επιπλέον η «ηγεμονική» συμπεριφορά των Ρώσων στις διαπραγματεύσεις έχει αρχίσει και δίνει στα νεύρα πολλών στην Αθήνα. Όχι άδικα, αφού οι Ρώσοι μας έχουν παίξει αρκετές φορές... ανφαίρ.
«Βιτρίνα» ρωσικών όπλων η Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ που χρησιμοποιεί τόσα πολλά ρωσικά όπλα. Αντιαρματικά, αντιαεροπορικά, σκάφη ταχείας μεταφοράς, πυροσβεστικά αεροσκάφη και ελικόπτερα. Τα «νταλαβέρια» μας με τη ρωσική πολεμική βιομηχανία κατά καιρούς τα πληρώνουμε ακριβά. Την ίδια στιγμή οι Ρώσοι έχουν εξασφαλισμένη την καλύτερη... βιτρίνα της Δύσης για να διαφημίζουν την πραμάτεια τους.
Δεν είναι κρυφό ότι σ’ όλους τους μεγάλους εξοπλιστικούς διαγωνισμούς των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων «σκάνε μύτη» ακόμη και εταιρείες που ξέρουν ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα να κερδίσουν το πρόγραμμα, μόνο και μόνο για να «πουλήσουν» στους πελάτες τους ότι το οπλικό τους σύστημα «το αξιολόγησε και η Ελλάδα». Ακόμη και η απλή αξιολόγηση μετράει. Η Μόσχα, λοιπόν, που έχει προνομιακή μεταχείριση, είναι λογικό να εκνευρίζει με τις εμμονές της και τα παιχνιδάκια της την Αθήνα.
Στο θέμα των ενεργειακών αγωγών, για παράδειγμα, για τους οποίους τόσος λόγος έγινε, η Μόσχα εκεί που έδειχνε ότι αφήνει εκτός σχεδίων την Τουρκία, ξαφνικά τα ξέχασε όλα. Ο Πούτιν τα βρήκε με τον Ερντογάν και ο South Stream θα περάσει από τα τουρκικά χωρικά ύδατα.
Εκτός από τις «ενεργειακές» προσεγγίσεις Μόσχας - Άγκυρας πάντα ανοιχτή παραμένει η πρόταση των Ρώσων να πουλήσουν στους γείτονες τα αντιαεροπορικά - αντιπυραυλικά συστήματα S-400, την εξελιγμένη έκδοση των δικών μας πάντα ανενεργών S-300. Άντε να δούμε τη συνέχεια του έργου…
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια: