Οι Ταλιμπάν της ναφθαλίνης

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΨΗΣ | 

ΘΑ μπορούσε να βγαίνει μέσα από εγχειρίδιο Ιστορίας του 19ου αιώνα: οι κακοί γερμανοί αποικιοκράτες λοιδορούν την πολιτιστική μας κληρονομιά και παραδίδουν μαθήματα συμπεριφοράς για την αδυναμία να πληρώσουμε τα χρέη μας. Την ίδια ώρα ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος έχει πια εγκατασταθεί για τα καλά στη χώρα θέτοντας υπό κηδεμονία τους αρμόδιους υπουργούς.
ΟΙ έλληνες πολίτες αντιδρούν οργισμένα και το κλίμα στις ελληνογερμανικές σχέσεις επιβαρύνεται επικίνδυνα με σκληρές δηλώσεις πολιτικών που εκφράζουν τη λαϊκή οργή.
ΦΥΣΙΚΑ στην πραγματικότητα πρόκειται για φάρσα. Ενας επιτήδειος γερμανός εκδότης ψάχνει απλώς τρόπο να πουλήσει λίγο περισσότερα φύλλα και φαντάζεται την Αφροδίτη της Μήλου να κάνει άσεμνες χειρονομίες. Κι ένας φιλόδοξος πρόεδρος της Βουλής πιστεύει ότι βρήκε έναν εύκολο τρόπο να κερδίσει δημοσιότητα κάνοντας διάβημα περί δεοντολογίας στον εντελώς αναρμόδιο γερμανό πρεσβευτή.
ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ και οι δύο. Οι πόλεμοι των πολιτισμών έχουν ξεπεραστεί προ πολλού στον ευρωπαϊκό χώρο. Το βάθος της «σύρραξης» δεν πρόκειται να ξεπεράσει τα λίγα εικοσιτετράωρα- ακριβώς όσο είχε διαρκέσει και το περίφημο μποϊκοτάζ των ολλανδικών προϊόντων για το Σκοπιανό.
ΕΙΤΕ αρέσει είτε όχι, η Ελλάδα είναι μια ανοικτή κοινωνία απόλυτα διαπλεκόμενη- οικονομικά και πολιτισμικά- με την Ευρώπη. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι οδυνηρά, μπορεί κάλλιστα να προκαλέσουν κοινωνικές εντάσεις, ως εκεί όμως. Δεν υπάρχει ούτε μοιάζει ότι μπορεί να υπάρξει χώρος για επίδοξους εθνικιστές, ταλιμπάναριστερούς και δεξιούς.
ΤΟ αντίτιμο σήμερα φαίνεται ακριβό. Στην κυβέρνηση έχουν πάψει να συζητάνε αν θα ληφθούν μέτρα και το μόνο που μένει να κριθεί είναι ποιους και πόσο θα θίξουν. Στην πραγματικότητα το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα μπούμε σε ύφεση, αλλά πόσα χρόνια θα διαρκέσει.
ΟΙ απαισιόδοξοι μιλάνε για δεκαετία και πάνω, με μείωση του ΑΕΠ πάνω από 10%. Κατ΄ αυτούς η λιτότητα θα προκαλέσει έναν φαύλο κύκλο μείωσης της οικονομικής δραστηριότητας από τον οποίο δεν θα μπορούμε να βγούμε.
ΥΠΑΡΧΕΙ ωστόσο και η αισιόδοξη εκδοχή- πιο κοντά, αν θέλετε, και στην ελληνική ιδιοσυγκρασία- σύμφωνα με την οποία το μόνο που χρειάζεται είναι να συνεφέρουμε τα δημόσια οικονομικά μας. Είναι τόσο μικρή και ανοικτή η ελληνική οικονομία ώστε στο πρώτο φύσημα από την Ευρώπη- στον τουρισμό, για παράδειγμα, ή στις μεταφορές- θα μπορέσει να απογειωθεί. ΣΥΝ Αθηνά βέβαια... Που πάει να πει πως η κυβέρνηση εκτός από τη λιτότητα καλά θα έκανε να ασχοληθεί και με τη θετική πλευρά της οικονομίας. Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, για παράδειγμα με το χτύπημα της γραφειοκρατίας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ολική ανατροπή των δεδομένων με μικρό ή καθόλου οικονομικό κόστος. Χρήματα υπάρχουν, όπως θα έλεγε και ο Γιώργος, αλλά πρέπει να τα ζητήσουμε.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ακόμη δεν έχουμε τέτοια δείγματα γραφής. Αντιθέτως, πολλοί υπουργοί μοιάζει να πιστεύουν ότι θα λύσουμε τα προβλήματα με ακόμη περισσότερους νόμους. Υστερα θα τους φταίει ο γιαλός. 
ΤΟ ΒΗΜΑ