Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ο κινεζικό φιάσκο της Goldman Sachs

Πώς οι προτάσεις της αμερικανικής τράπεζας για κολοσσιαία συμφωνία δανεισμού της Ελλάδας από την Κίνα αποδείχθηκαν τελικά «φούσκα»

Η κυβέρνηση ζούσε για πολύ καιρό μέσα στο μεγάλο «κινεζικό όνειρο». «Θα κλείσουμε το ντιλ με την Κίνα και όλα θα πάνε καλά» διαβεβαίωνε κορυφαίος υπουργός στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις του με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και συναδέλφους υπουργούς. Το περίφημο «ντιλ» ήταν μια κολοσσιαία συμφωνία με την Τράπεζα της Κίνας (Βank of China) και την Εταιρεία Επενδύσεων της Κίνας (China Ιnvestment Corporation) για να δανείσει η Κίνα την Ελλάδα κεφάλαια ύψους μεταξύ 20 και 25 δισ. ευρώ.

Σε κυβερνητικούς κύκλους λέγεται ευρέως ότι θιασώτες του «κινεζικού ονείρου» ήταν ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και ο υπουργός Επικρατείας κ. Χ. Παμπούκης. Και οι δύο έχουν διαψεύσει κατηγορηματικά ότι υπήρξε οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο. Ωστόσο, το «όνειρο κινεζικής νύχτας» της ελληνικής κυβέρνησης ήταν βασικό θέμα σε συζητήσεις στα ελληνικά δημοσιογραφικά γραφεία από τον Νοέμβριο, παρουσιάστηκε στο πρωτοσέλιδο των «Financial Τimes» στα τέλη Ιανουαρίου και παρά το γεγονός ότι διαψεύστηκε από όλες τις πλευρές, κυριάρχησε σε πολλές συνομιλίες δυτικών με Κινέζους στο Νταβός.

Σύμφωνα με αξιόπιστες- ελληνικές και ξένες- πηγές, εμπνευστής της συγκεκριμένης πρότασης ήταν η Goldman Sachs. Μάλιστα ο Νο2 της Goldman, κ. Γκάρι Κον, επισκέφθηκε δύο φορές την Ελλάδα μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και είχε συνομιλίες με τον κ. Γ. Παπανδρέου (μεταξύ άλλων ένα δίωρο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου «Πεντελικόν», όπου στο μενού υπήρχαν πολλά δελεαστικά «χρηματοοικονομικά πιάτα», ανάμεσα στα οποία η «διακτίνιση στο μέλλον» των χρεών των νοσοκομείων, που λέγεται ότι απέρριψε ο Πρωθυπουργός).

Μυστικό πάντως δεν είναι ότι στελέχη της επενδυτικής τράπεζας βρίσκονται σε τακτική επικοινωνία με κορυφαίους υπουργούς και μάλιστα διατηρούν πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου, τόσο σήμερα που υπουργός Επικρατείας είναι ο κ. Χ. Παμπούκης όσο και κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης, όταν στην ίδια θέση (ουσιαστικά και χωροταξικά) βρισκόταν ο κ. Θ. Ρουσόπουλος. Μάλιστα κορυφαία στελέχη εγχώριων τραπεζών λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι εν ενεργεία υπουργοί εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από την Goldman ώστε έκαναν το λάθος να πιστέψουν πως δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να πάει κάτι στραβά και να μην επιτευχθεί η κάλυψη σχεδόν του 50% των δανειακών αναγκών της χώρας για το 2010 από την Κίνα.

Στο ερώτημα «γιατί το σχέδιο δεν πέτυχε» υπάρχουν δύο βασικές απαντήσεις. Η πιο «σατανική» και «συνωμοσιολογική» είναι ότι η Goldman Sachs το πρότεινε, αλλά δεν το προχώρησε αφού εκείνο που ίσως τη συνέφερε περισσότερο ήταν να... αποκοιμίζει τους Ελληνες (ώστε να μη λαμβάνουν μέτρα) προκειμένου η ίδια να στοιχηματίζει ανενόχλητη στην πτώση της τιμής των ελληνικών ομολόγων, στην πτώση της τιμής του ευρώ, ακόμη και στο «μεγάλο παιχνίδι» της διάλυσης της ευρωζώνης. Δεν θεωρείται τυχαίο ότι ο ρόλος της Goldman στην ευρωπαϊκή κρίση αναζητείται σε νευρικές συζητήσεις κυβερνητικών κύκλων στο Παρίσι και στο Βερολίνο.

Μια περισσότερο ρεαλιστική εξήγηση, την οποία υποστηρίζουν γνώστες των διεθνών αγορών, είναι ότι οι Κινέζοι δεν ήθελαν να ανοίξουν την πόρτα του μυστικοπαθούς «Ελντοράντο του Πεκίνου» στην Goldman Sachs γιατί η τράπεζα είναι ταυτισμένη με το βαθύ αμερικανικό κατεστημένο. «Οι Κινέζοι ήθελαν και θέλουν να τοποθετηθούν στην Ελλάδα και να βοηθήσουν, ασφαλώς με κάποια ανταλλάγματα», λέει τραπεζίτης, «αλλά θα προτιμούσαν αυτό να γίνει με απευθείας συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση και όχι με μεσάζοντα την Goldman». Αν η εκτίμηση αυτή ευσταθεί, άγνωστο παραμένει γιατί εκπρόσωποι της κυβέρνησης επιμένουν να μη λαμβάνουν το μήνυμα. «Η Goldman επιχείρησε να πουλήσει Ελλάδα στην Κίνακαι Κίνα στην Ελλάδασε μια προσπάθεια να «βάλει πόδι» στην Κίνα, αλλά οι Κινέζοι δεν τσίμπησαν» λένε αξιόπιστες πηγές. Κατά συνέπεια, για να προωθήσει τη δική της «κινεζική ατζέντα», η Goldman Sachs ενδεχομένως να παρέσυρε τη χώρα σε μια «χαλαρή διαχείριση» της κρίσης με τα γνωστά αποτελέσματα.

Βήμα

Δεν υπάρχουν σχόλια: