Ο E. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο A. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
Εύκολες «αρπαχτές» στην Άμυνα
22-03-2010
Με ευθύνη του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου βρίσκεται σε εξέλιξη ακόμη ένα τεράστιο σκάνδαλο στο χώρο των προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων. Όσο για τον υπουργό Άμυνας κ. Βενιζέλο, αρχίζει να μοιάζει με τον κ. Τσοχατζόπουλο, υπουργό Άμυνας επί κυβέρνησης Σημίτη, σε ό,τι αφορά την προμήθεια των πολυσυζητημένων υποβρυχίων τύπου 214.
Το ιστορικό του σκανδάλου
Η κυβέρνηση Σημίτη δέσμευσε το 2000 το τεράστιο ποσό των 2,8 δισ. ευρώ για την κατασκευή 4 γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 και τον εκσυγχρονισμό 4 υποβρυχίων τύπου 209. Ήταν τέτοια η γενναιοδωρία της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ώστε κατέβαλε προκαταβολικά στους Γερμανούς, τα ναυπηγεία Thyssen Krupp, πάνω από το 75% του συνολικού ποσού.
Τα χρόνια πέρασαν και οι Γερμανοί κατασκευαστές, που έχουν και υπό τον έλεγχό τους τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, δεν παρέδωσαν ακόμη τα 4 υποβρύχια τύπου 214 ούτε μπόρεσαν να εκσυγχρονίσουν τα υποβρύχια τύπου 209. Το 2004 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ της γερμανικής εταιρείας και του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας, το οποίο έκρινε εκτός προδιαγραφών το υποβρύχιο «Παπανικολής», το πρώτο τύπου 214 που επιχείρησαν να μας παραδώσουν οι Γερμανοί. Και το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων τύπου 209 κατέληξε σε φιάσκο, εφόσον προχώρησε ο εκσυγχρονισμός μόνο ενός υποβρυχίου, με κόστος που συγκρίνεται με την κατασκευή ενός νέου υποβρυχίου τύπου 214!
Μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κρατούσε αποστάσεις πολιτικής ασφαλείας από τη διαχείριση της κυβέρνησης Σημίτη και ειδικά του κ. Τσοχατζόπουλου στα ζητήματα προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων. Οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου εισηγήθηκαν και πέτυχαν τον αποκλεισμό του από τις εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ, με το σκεπτικό ότι είναι ένας πολιτικός ο οποίος, σύμφωνα με ενδείξεις, πλούτισε ιδιαίτερα εύκολα και μόνο ζημιά θα μπορούσε να προκαλέσει στο «νέο ΠΑΣΟΚ» του κ. Παπανδρέου.
Σπατάλη 1,4 δισ. ευρώ
Η θεωρία που προβλήθηκε πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 έδωσε τη θέση της στη συνέχιση των επιλογών της κυβέρνησης Σημίτη και του τότε υπουργού Άμυνας, και μάλιστα σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες για τα δημόσια οικονομικά και την ελληνική οικονομία.
Την αφορμή έδωσαν η οικονομική αδυναμία των γερμανικών ναυπηγείων Thyssen Krupp, που ελέγχουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, και η προώθηση -με άδεια της γερμανικής κυβέρνησης- στην εταιρεία Abu Dhabi Mar, με έδρα το Άμπου Ντάμπι.
Είναι φανερό ότι η συμφωνία πώλησης των κεντρικών ναυπηγείων της Thyssen Krupp θα παρέσυρε και τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, που αποτελούν, μετά την ιδιωτικοποίησή τους, μία από τις θυγατρικές τους. Η εξέλιξη αυτή μπορούσε να ήταν ευνοϊκή για τα ελληνικά συμφέροντα, εφόσον η Thyssen Krupp έπρεπε να βάλει σε τάξη τα οικονομικά της για να προσελκύσει τους Άραβες επενδυτές. Ακόμα και σε περίπτωση που αποφάσιζε να αποχωρήσει από την Ελλάδα, για να περιορίσει το μελλοντικό κόστος διαχείρισης του ομίλου από τους Άραβες επενδυτές, το ελληνικό Δημόσιο θα γλίτωνε το «καπέλο» για υποβρύχια που δεν έχουν κατασκευαστεί ούτε καν εκσυγχρονιστεί και η Thyssen Krupp θα ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει τεράστιες αποζημιώσεις στους εργαζόμενους στα ναυπηγεία, για να απαλλαγεί από αυτούς. Στη συνέχεια το ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να οργανώσει ένα νέο ξεκίνημα για τα ναυπηγεία, που δεν θα στηριζόταν στις «αρπαχτές» που γίνονται με βάση τα εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά στην αξιοποίηση του δυναμικού του ελληνικού εμπορικού στόλου.
Κυβερνητική παρέμβαση
Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του έσπευσαν να... λύσουν τα οικονομικά προβλήματα της Thyssen Krupp και των Αράβων επενδυτών που θέλουν να την εξαγοράσουν, με χρήματα του ελληνικού λαού. Δέσμευσαν συνολικά 1,4 δισ. ευρώ για να παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό το πολυσυζητημένο «υποβρύχιο που γέρνει» και να προμηθευτούμε άλλα 2 γερμανικά υποβρύχια τύπου 214, σαν και αυτά που πληρώσαμε από το 2000 και ακόμη δεν έχουν κατασκευαστεί πλήρως.
Η μόνη λογική εξήγηση στην κατασπατάληση 1,4 δισ. ευρώ δημόσιου χρήματος σε περίοδο ουσιαστικής αδυναμίας της χώρας μας να διαχειριστεί το χρέος του ελληνικού Δημοσίου έχει να κάνει με την κυριαρχία των γνωστών κερδοσκοπικών κυκλωμάτων στο χώρο της εθνικής άμυνας. Ακούμε πολλά για αποτελεσματική εξυγίανση και διαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, εάν κρίνουμε, όμως, από τα «χρυσά κόλπα» που βρίσκονται σε εξέλιξη γύρω από τα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214, τα πράγματα μπορεί να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
CITYPRESS
Το ιστορικό του σκανδάλου
Η κυβέρνηση Σημίτη δέσμευσε το 2000 το τεράστιο ποσό των 2,8 δισ. ευρώ για την κατασκευή 4 γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 και τον εκσυγχρονισμό 4 υποβρυχίων τύπου 209. Ήταν τέτοια η γενναιοδωρία της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ώστε κατέβαλε προκαταβολικά στους Γερμανούς, τα ναυπηγεία Thyssen Krupp, πάνω από το 75% του συνολικού ποσού.
Τα χρόνια πέρασαν και οι Γερμανοί κατασκευαστές, που έχουν και υπό τον έλεγχό τους τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, δεν παρέδωσαν ακόμη τα 4 υποβρύχια τύπου 214 ούτε μπόρεσαν να εκσυγχρονίσουν τα υποβρύχια τύπου 209. Το 2004 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ της γερμανικής εταιρείας και του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας, το οποίο έκρινε εκτός προδιαγραφών το υποβρύχιο «Παπανικολής», το πρώτο τύπου 214 που επιχείρησαν να μας παραδώσουν οι Γερμανοί. Και το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων τύπου 209 κατέληξε σε φιάσκο, εφόσον προχώρησε ο εκσυγχρονισμός μόνο ενός υποβρυχίου, με κόστος που συγκρίνεται με την κατασκευή ενός νέου υποβρυχίου τύπου 214!
Μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κρατούσε αποστάσεις πολιτικής ασφαλείας από τη διαχείριση της κυβέρνησης Σημίτη και ειδικά του κ. Τσοχατζόπουλου στα ζητήματα προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων. Οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου εισηγήθηκαν και πέτυχαν τον αποκλεισμό του από τις εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ, με το σκεπτικό ότι είναι ένας πολιτικός ο οποίος, σύμφωνα με ενδείξεις, πλούτισε ιδιαίτερα εύκολα και μόνο ζημιά θα μπορούσε να προκαλέσει στο «νέο ΠΑΣΟΚ» του κ. Παπανδρέου.
Σπατάλη 1,4 δισ. ευρώ
Η θεωρία που προβλήθηκε πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 έδωσε τη θέση της στη συνέχιση των επιλογών της κυβέρνησης Σημίτη και του τότε υπουργού Άμυνας, και μάλιστα σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες για τα δημόσια οικονομικά και την ελληνική οικονομία.
Την αφορμή έδωσαν η οικονομική αδυναμία των γερμανικών ναυπηγείων Thyssen Krupp, που ελέγχουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, και η προώθηση -με άδεια της γερμανικής κυβέρνησης- στην εταιρεία Abu Dhabi Mar, με έδρα το Άμπου Ντάμπι.
Είναι φανερό ότι η συμφωνία πώλησης των κεντρικών ναυπηγείων της Thyssen Krupp θα παρέσυρε και τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, που αποτελούν, μετά την ιδιωτικοποίησή τους, μία από τις θυγατρικές τους. Η εξέλιξη αυτή μπορούσε να ήταν ευνοϊκή για τα ελληνικά συμφέροντα, εφόσον η Thyssen Krupp έπρεπε να βάλει σε τάξη τα οικονομικά της για να προσελκύσει τους Άραβες επενδυτές. Ακόμα και σε περίπτωση που αποφάσιζε να αποχωρήσει από την Ελλάδα, για να περιορίσει το μελλοντικό κόστος διαχείρισης του ομίλου από τους Άραβες επενδυτές, το ελληνικό Δημόσιο θα γλίτωνε το «καπέλο» για υποβρύχια που δεν έχουν κατασκευαστεί ούτε καν εκσυγχρονιστεί και η Thyssen Krupp θα ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει τεράστιες αποζημιώσεις στους εργαζόμενους στα ναυπηγεία, για να απαλλαγεί από αυτούς. Στη συνέχεια το ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να οργανώσει ένα νέο ξεκίνημα για τα ναυπηγεία, που δεν θα στηριζόταν στις «αρπαχτές» που γίνονται με βάση τα εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά στην αξιοποίηση του δυναμικού του ελληνικού εμπορικού στόλου.
Κυβερνητική παρέμβαση
Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του έσπευσαν να... λύσουν τα οικονομικά προβλήματα της Thyssen Krupp και των Αράβων επενδυτών που θέλουν να την εξαγοράσουν, με χρήματα του ελληνικού λαού. Δέσμευσαν συνολικά 1,4 δισ. ευρώ για να παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό το πολυσυζητημένο «υποβρύχιο που γέρνει» και να προμηθευτούμε άλλα 2 γερμανικά υποβρύχια τύπου 214, σαν και αυτά που πληρώσαμε από το 2000 και ακόμη δεν έχουν κατασκευαστεί πλήρως.
Η μόνη λογική εξήγηση στην κατασπατάληση 1,4 δισ. ευρώ δημόσιου χρήματος σε περίοδο ουσιαστικής αδυναμίας της χώρας μας να διαχειριστεί το χρέος του ελληνικού Δημοσίου έχει να κάνει με την κυριαρχία των γνωστών κερδοσκοπικών κυκλωμάτων στο χώρο της εθνικής άμυνας. Ακούμε πολλά για αποτελεσματική εξυγίανση και διαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, εάν κρίνουμε, όμως, από τα «χρυσά κόλπα» που βρίσκονται σε εξέλιξη γύρω από τα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214, τα πράγματα μπορεί να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
CITYPRESS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου