Tο τέλος των ψευδαισθήσεων

Tου Αλεξη Παπαχελα
Είναι απίστευτο, αλλά υπάρχουν ακόμη σοβαροί άνθρωποι σε αυτήν τη χώρα οι οποίοι πιστεύουν ότι το μεγάλο λάθος αυτής της κυβέρνησης ήταν να εισακουσθούν οι κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος όταν απεφασίσθη να ανακοινωθεί η πραγματική εκτίμηση για το έλλειμμα. Είμαστε τόσο βαθιά εμποτισμένοι με την κουλτούρα της «λαμογιάς», που πιστεύουμε πραγματικά ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε επ’ άπειρον να ζούμε με ψεύτικα στοιχεία, μαγειρεύοντας τις στατιστικές μας και πείθοντας τις διεθνείς αγορές να μας δανείζουν χωρίς να ερευνούν ποτέ αν τα θεμελιώδη μας νούμερα βγαίνουν ή όχι. Αυτό δείχνει, δυστυχώς, πως ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτικού μας συστήματος δεν καταλαβαίνει το αδιέξοδο στο οποίο έχει φέρει τη χώρα. Δεν «το πιάνει» όπως λέει και ο λαός μας και συνεχίζει να πιστεύει ότι μπορούμε να μην παράγουμε τίποτα, να είμαστε ακριβοί και μη ανταγωνιστικοί, αλλά κάποιος άλλος να φροντίζει να έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις και μισθούς στο Δημόσιο.
Θα είναι καταστροφικό να λάβουμε πάντως το μήνυμα από τις αποφάσεις της Ε.Ε. και της ΕΚΤ την περασμένη Πέμπτη, ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε ως χώρα σαν να μην τρέχει τίποτα. Ο κ. Τρισέ διέγραψε με την απόφασή του τον κίνδυνο κατάρρευσης μιας ελληνικής τράπεζας. Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα και την Ευρώπη, και τώρα που είναι σίγουρο ότι η κάνουλα της ΕΚΤ θα μείνει για καιρό ανοιχτή, απομακρύνθηκε. Ο κ. Τρισέ μάς βοήθησε, γιατί μια ενδεχόμενη κατάρρευση ελληνικών τραπεζών θα συμπαρέσυρε στη δίνη και ευρωπαϊκές τράπεζες, ενώ παράλληλα δεν ήθελε για λόγους θεσμικού εγωισμού να αφήσει το ΔΝΤ να εμπλακεί στην Ελλάδα.
Kαι τώρα τι γίνεται; Στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση υπάρχει αφθονία στελεχών, τα οποία θα υποστηρίξουν πως «περάσαμε τον κάβο» και πως δεν χρειάζονται άλλες τομές και αποφάσεις πέραν του γραφικού ταμείου στήριξης... Οσο απίστευτο και αν ακούγεται άλλωστε, στη σημερινή κυβέρνηση υπάρχουν στελέχη της τα οποία επιχειρούν με τη σειρά τους να κρύψουν τα ελλείμματα των υπουργείων τους από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τους Ευρωπαίους ελεγκτές. Εγιναν, βλέπετε, πολιτικοί για να διορίζουν ψηφοφόρους και κομματικά μέλη και να επανδρώνουν τη διοίκηση με γνωστούς, γυμναστές και «ταμίες» άλλων κομματικών στελεχών. Δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι αυτή η νέα εποχή στην οποία μπήκε η Ελλάδα και, αν αναγκαστούν να το αντιληφθούν, είναι βέβαιο ότι θα δηλώσουν αδυναμία.
Η Ελλάδα έχει καλυμμένο το τραπεζικό της σύστημα, αλλά ουσιαστικά στέκεται πάλι μόνη απέναντι στις αγορές. Το πού θα πάει το spread θα εξαρτηθεί από το τι θα συμβεί εδώ, όχι στις Βρυξέλλες. Και το ζήτημα δεν είναι να δανειστούμε μόνο αύριο αλλά να μπορέσουμε να μειώσουμε το κόστος δανεισμού και το φθινόπωρο και –ειδικά– το 2011 και το 2012, οπότε φουσκώνει δυστυχώς θεαματικά η ανάγκη δανεισμού για αναχρηματοδότηση του χρέους.
Aυτό που φάνηκε καθαρά τις τελευταίες ημέρες είναι πως ουδείς Ευρωπαίος, ούτε και οι Γάλλοι, θα μας βοηθήσει από φιλελληνισμό να δανειστούμε φτηνά χωρίς να κάνουμε εμείς οι ίδιοι θυσίες. Το χειρότερο δυνατό σενάριο θα ήταν να εθιστούμε σε ένα παρατεταμένο τέλμα, όπου θα δανειζόμαστε ακριβά, αλλά θα ζούμε με την ψευδαίσθηση πως «τα βγάλαμε πέρα και σήμερα». Δεν είναι αυτό.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ