Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Tι γράφει ο ξένος Tύπος


THE NEW YORK TIMES
Ιράν και Ομπάμα
Κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους μήνες, αλλά αρκετούς μήνες αργότερα από την αρχική πρόβλεψη του Μπαράκ Ομπάμα, το Ιράν θα βρεθεί αντιμέτωπο με τις νέες κυρώσεις του ΟΗΕ για το παράνομο πυρηνικό πρόγραμμά του. Ο Αμερικανός πρόεδρος ήδη έχει προετοιμάσει το έδαφος. Υπέγραψε συμφωνία μείωσης των πυρηνικών όπλων με τη Ρωσία, βελτίωσε τις σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Κίνα και επικοινωνεί προσωπικά με εκπροσώπους κρατών του Συμβουλίου Ασφαλείας, προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη στήριξη στις «νέες κυρώσεις». Ωστόσο, είμαστε σκεπτικοί για το αν αυτές οι κινήσεις είναι αρκετές για να πειστούν Μόσχα και Πεκίνο να υπογράψουν. Τα τελευταία χρόνια, το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει ψηφίσει τρεις φορές υπέρ κάποιων χαλαρών κυρώσεων. Η Τεχεράνη βεβαίως τις έχει αγνοήσει. Το βάρος τώρα πέφτει στις πετρελαϊκές εταιρείες και στις τράπεζες. Η Total και η Eni ισχυρίζονται ότι θα τερματίσουν τα επενδυτικά προγράμματά τους στο Ιράν, ενώ η Deutsche Bank και HSBC διατείνονται ότι αποχωρούν. Οι υποσχέσεις δεν στοιχίζουν τίποτα, από την άλλη όμως ένα στρατιωτικό πλήγμα θα ήταν καταστροφικό.
THE TIMESΤο ηθικό δικαίωμαΜε τις δημοσκοπήσεις στη Βρετανία να μην ξεκαθαρίζουν το κλίμα -αυτές τις μέρες προηγούνται οι Φιλελεύθεροι- υπάρχει η πιθανότητα να φτάσουμε σ’ ένα αποτέλεσμα που θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν συνταγματικά εξωφρενικό. Ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν ενδέχεται να περάσει τις τελευταίες τέσσερις μέρες του στη Ντάουνινγκ Στριτ, ύστερα από μια εκλογική αναμέτρηση, στην οποία το κόμμα του κατατάσσεται τρίτο, αλλά εξαιτίας των εκλογικών ιδιορρυθμιών κερδίζει την πλειοψηφία στη Βουλή. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η νομιμότητα του εκλογικού συστήματος θα πρέπει να γίνει αντικείμενο συζήτησης.
Το βρετανικό σύστημα διαθέτει τη σημαντική αρετή να δίνει ισχυρές κυβερνήσεις και ισχυρή εντολή για σημαντικές αλλαγές. Η προοπτική ενός Κοινοβουλίου χωρίς πλειοψηφία, με τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς να απέχουν από την απόλυτη πλειοψηφία, ουσιαστικά αλλάζει την πολιτική και οικονομική υφή της εκλογικής εκστρατείας. Γι’ αυτό, ο αρχηγός των Φιλελευθέρων Νικ Κλεγκ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του για το ποιος έχει το ηθικό δικαίωμα να είναι πρωθυπουργός.
DER SPIEGELΟικονομική βοήθειαΥπήρξε πάντα οπαδός της ΟΝΕ και σήμερα δηλώνει απερίφραστα ότι δεν είναι δυνατόν η Ε. Ε. να επιτρέψει τη χρεοκοπία κράτους-μέλους της Ευρωζώνης. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, ο οποίος τοποθετήθηκε με αυτόν τον τρόπο έναντι του προβλήματος της Ελλάδας σπεύδει να διευκρινίσει ότι θεωρεί την Ελλάδα ανάλογη με μια μεγάλη τράπεζα. Ο κ. Σόιμπλε, ώς χθες από τους σκληρότερους επικριτές της Αθήνας, δεν παραδέχεται ότι η Γερμανία υπαναχώρησε της αρχικής της θέσης, δεδομένου ότι εξ αρχής η καγκελάριος Μέρκελ έλεγε ότι η Ελλάδα οφείλει να φροντίσει τα δημοσιονομικά της.
Στο μεταξύ, η Ελλάδα κατέθεσε ένα αξιόπιστο πρόγραμμα λιτότητας, με σοβαρές τομές στη φορολόγηση εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων. Γι’ αυτό η γερμανική κυβέρνηση είναι τώρα διατεθειμένη να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
Ο κ. Σόιμπλε δήλωσε επίσης ότι ο χαρακτηρισμός της κ. Μέρκελ ως «η Κυρία Οχι» είναι άστοχος, δεδομένου ότι η καγκελάριος πάντα υποστήριζε ότι η Γερμανία θα βοηθήσει σε περίπτωση έσχατης ανάγκης.
ABCΣτο ΑφγανιστάνΟ πόλεμος του Βιετνάμ παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία των σύγχρονων πολέμων επειδή αντιπροσωπεύει την πρώτη μεγάλη ήττα των Ηνωμένων Πολιτειών, υπό την ιδιότητα της υπερδύναμης.
Για τους εχθρούς των ΗΠΑ, το Βιετνάμ υπήρξε απόδειξη ότι η Ουάσιγκτον είναι ένας χάρτινος τίγρης, μια μεγάλη δύναμη εξοπλισμένη με εξαιρετικά όπλα καταστροφής που όμως κατοικείται από ανθρώπους με περιορισμένες αντοχές και προσκολλημένους στη ζωή και την περιουσία τους.
Στο Αφγανιστάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδεχομένως να κινούνται προς μια νέα ήττα. Αν κάποιος παρακολουθήσει τα γεγονότα, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν οι πολιτικές και γεωγραφικές προϋποθέσεις, ενώ δεν υπάρχει πολιτική βούληση εκ μέρους του Καρζάι. Επομένως, ούτε η ανάπτυξη επιπλέον αγημάτων ούτε ο περιορισμός στον χρόνο παραμονής φαίνονται ικανά να νικήσουν τους Ταλιμπάν και να στηρίξουν το νέο καθεστώς. Το μόνο που έχουν να κάνουν οι Ταλιμπάν είναι να περιμένουν την αποχώρηση του ΝΑΤΟ, καθώς ο χρόνος είναι με το μέρος τους.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: