Ιskander-E: Η ελληνική απάντηση στους Yildirim;
Η Ρωσία βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με -μη κατονομαζόμενους- υποψήφιους πελάτες από το εξωτερικό για τη πώληση του τακτικού βαλλιστικού συστήματος Iskander-E, σύμφωνα με δηλώσεις του Alexander Mikheyev, αναπληρωτή γενικού διευθυντή της κρατικής Rosoboronexport.
To Iskander-E αποτελεί την εξαγωγική έκδοση του Iskander-M (SS-26 Stone κατά ΝΑΤΟ). Το Iskander-M είναι τακτικό βαλλιστικό βλήμα υψηλής ακρίβειας, κατάλληλο για προσβολή στρατηγικών στόχων σημείου/περιοχής, ενδεικτικά συστοιχίες αντιαεροπορικής άμυνας, κέντρα διοίκησης και ελέγχου, αεροδρόμια, ραντάρ μονάδων πυροβολικού, συστοιχίες βλημάτων εδάφους-εδάφους, μηχανοκίνητοι σχηματισμοί. Έχει βάρος εκτόξευσης 3.800 κιλά, χρησιμοποιεί πυραυλοκινητήρα στερεού προωθητικού μονού σταδίου για τη μεταφορά μέσω προηγμένου συστήματος καθοδήγησης μοναδιαίας πολεμικής κεφαλής 480 κιλών ή κεφαλή διαποράς υποπυρομαχικών σε μέγιστο βεληνεκές 280 km (εντός των ορίων που προβλέπει η MTRC). Το όχημα εκτόξευσης SPU-9P78 είναι τροχοφόρο 8×8 με δυνατότητα κίνησης εκτός οδού και μεταφέρει δύο βλήματα τα οποία μπορούν να πυροδοτηθούν με διαφορά ενός λεπτού (μέσος χρόνος αντίδρασης σε συνθήκες υψηλής ετοιμότητας 4 λεπτά). Ένα σύστημα Iskander-E περιλαμβάνει πέρα των εκτοξευτών, όχημα γενικής υποστήριξης, όχημα μεταφοράς και φόρτωσης βλημάτων, όχημα προσωπικού και διοίκησης καθώς και σταθμό προετοιμασίας δεδομένων εκτόξευσης.
Για το Iskander-E (“Αλέξανδρος”) έχει εκδηλωθεί έντονο ελληνικό ενδιαφέρον στο παρελθόν. Το κορυφαίο ρωσικό σύστημα παρουσιάστηκε επίσημα στο ΓΕΣ όταν έγινε γνωστό το τουρκικό πρόγραμμα ανάπτυξης βαλλιστικών βλημάτων ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, μετά τη δημόσια παρουσίαση του J-600Τ Yildirim (“Αστραπή”) στην παρέλαση της 30ης Αυγούστου 2007, το ΓΕΕΘΑ προχώρησε στη διενέργεια μελέτης επιχειρησιακής αναγκαιότητας-σκοπιμότητας για την απόκτηση πυραυλικών και αντιπυραυλικών συστημάτων. Σημείωνεται ότι η αποτελεσματικότητα των Yildirim με τη χρήση συμβατικών πυροκεφαλών είναι περιορισμένων δυνατοτήτων στο σύγχρονο πεδίο της μάχης όσον αφορά στην καταστροφικότητα-φονικότητά τους σε κρίσιμους τομείς και σε συνάρτηση με την τεράστια απόσταση βολής. Δεν παύει, ωστόσο, να θεωρείται μεγάλη απειλή, από τη στιγμή που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για πλήγματα σε κέντρα διοίκησης και επικοινωνιών, αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων, ναυστάθμους, στα στατικά συστήματα αεράμυνας ή ακόμα και σε αστικές και βιομηχανικές περιοχές της χώρας, δημιουργώντας και τον ανάλογο ψυχολογικό αντίκτυπο.
Ενδεχόμενη προμήθεια των Iskander-E από τον Ελληνικό Στρατό θα ενισχύσει κατακόρυφα την αποτρεπτική μας ικανότητα έναντι της Τουρκίας (βλ. χάρτη παρακάτω με σημεία ανάπτυξης Εβρο, Λέσβο και Ρόδο) και θα αμβλύνει τις άσχημες εντυπώσεις από την ακύρωση της προμήθειας των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ΒΜΡ-3, θέτοντας την ελληνορωσική στρατιωτική συνεργασία σε νέες και υγιείς βάσεις.
http://www.strategyreport.gr/?p=2298
To Iskander-E αποτελεί την εξαγωγική έκδοση του Iskander-M (SS-26 Stone κατά ΝΑΤΟ). Το Iskander-M είναι τακτικό βαλλιστικό βλήμα υψηλής ακρίβειας, κατάλληλο για προσβολή στρατηγικών στόχων σημείου/περιοχής, ενδεικτικά συστοιχίες αντιαεροπορικής άμυνας, κέντρα διοίκησης και ελέγχου, αεροδρόμια, ραντάρ μονάδων πυροβολικού, συστοιχίες βλημάτων εδάφους-εδάφους, μηχανοκίνητοι σχηματισμοί. Έχει βάρος εκτόξευσης 3.800 κιλά, χρησιμοποιεί πυραυλοκινητήρα στερεού προωθητικού μονού σταδίου για τη μεταφορά μέσω προηγμένου συστήματος καθοδήγησης μοναδιαίας πολεμικής κεφαλής 480 κιλών ή κεφαλή διαποράς υποπυρομαχικών σε μέγιστο βεληνεκές 280 km (εντός των ορίων που προβλέπει η MTRC). Το όχημα εκτόξευσης SPU-9P78 είναι τροχοφόρο 8×8 με δυνατότητα κίνησης εκτός οδού και μεταφέρει δύο βλήματα τα οποία μπορούν να πυροδοτηθούν με διαφορά ενός λεπτού (μέσος χρόνος αντίδρασης σε συνθήκες υψηλής ετοιμότητας 4 λεπτά). Ένα σύστημα Iskander-E περιλαμβάνει πέρα των εκτοξευτών, όχημα γενικής υποστήριξης, όχημα μεταφοράς και φόρτωσης βλημάτων, όχημα προσωπικού και διοίκησης καθώς και σταθμό προετοιμασίας δεδομένων εκτόξευσης.
Για το Iskander-E (“Αλέξανδρος”) έχει εκδηλωθεί έντονο ελληνικό ενδιαφέρον στο παρελθόν. Το κορυφαίο ρωσικό σύστημα παρουσιάστηκε επίσημα στο ΓΕΣ όταν έγινε γνωστό το τουρκικό πρόγραμμα ανάπτυξης βαλλιστικών βλημάτων ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, μετά τη δημόσια παρουσίαση του J-600Τ Yildirim (“Αστραπή”) στην παρέλαση της 30ης Αυγούστου 2007, το ΓΕΕΘΑ προχώρησε στη διενέργεια μελέτης επιχειρησιακής αναγκαιότητας-σκοπιμότητας για την απόκτηση πυραυλικών και αντιπυραυλικών συστημάτων. Σημείωνεται ότι η αποτελεσματικότητα των Yildirim με τη χρήση συμβατικών πυροκεφαλών είναι περιορισμένων δυνατοτήτων στο σύγχρονο πεδίο της μάχης όσον αφορά στην καταστροφικότητα-φονικότητά τους σε κρίσιμους τομείς και σε συνάρτηση με την τεράστια απόσταση βολής. Δεν παύει, ωστόσο, να θεωρείται μεγάλη απειλή, από τη στιγμή που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για πλήγματα σε κέντρα διοίκησης και επικοινωνιών, αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων, ναυστάθμους, στα στατικά συστήματα αεράμυνας ή ακόμα και σε αστικές και βιομηχανικές περιοχές της χώρας, δημιουργώντας και τον ανάλογο ψυχολογικό αντίκτυπο.
Ενδεχόμενη προμήθεια των Iskander-E από τον Ελληνικό Στρατό θα ενισχύσει κατακόρυφα την αποτρεπτική μας ικανότητα έναντι της Τουρκίας (βλ. χάρτη παρακάτω με σημεία ανάπτυξης Εβρο, Λέσβο και Ρόδο) και θα αμβλύνει τις άσχημες εντυπώσεις από την ακύρωση της προμήθειας των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ΒΜΡ-3, θέτοντας την ελληνορωσική στρατιωτική συνεργασία σε νέες και υγιείς βάσεις.
http://www.strategyreport.gr/?p=2298
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/07/skander-e-yildirim.html#ixzz0ubB0YWId
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου