Το τακτικό πλαίσιο της άσκησης, προβλέπει την διείσδυση σε “ξένη” χώρα ( που αλλού;) και την παραμονή τους σε αφάνεια, προσπαθώντας να οργανώσουν κίνημα αντίστασης, κατά του “επάρατου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος” της χώρας, την οργάνωση ανταρτικών σωμάτων και την διεξαγωγή γενικά ανορθόδοξου πόλεμου, προς εφαρμογή όσων τακτικών και τεχνικών διδάχθηκαν στο σχολείο τους.
Αυτή η άσκηση, που διεξάγεται τα τελευταία 50 χρόνια στην ευρύτερη περιοχή εκπαίδευσης του Φορτ Μπράγκ, είναι πολύ γνωστή στους ντόπιους , που κατά κάποιο τρόπο συμμετέχουν και βοηθούν, μαζί με την τοπική αστυνομία και άλλες δημοτικές και κοινοτικές υπηρεσίες. Επιπλέον, πάνω από 200 άτομα, στρατιωτικό προσωπικό, συμμετέχουν είτε σαν “στρατολογούμενοι αντάρτες’, και γενικά “φίλιοι”, είτε σαν “εχθρός”.
Προειδοποιήσεις και αγγελίες, έγκαιρα κοινοποιούνται στον πληθυσμό, για να μην ανησυχούν ακούγοντας εκρήξεις ή πυροβολισμούς, ή βλέποντας περιφερόμενους με πολιτικά “νεαρούς” φέροντες ειδικού χρώματος περιβραχιόνιο. Μέτρα ασφαλείας και κανόνες εμπλοκής μαθαίνονται και εφαρμόζονται ανελαστικά, κάτω από το άγρυπνο μάτι των εκπαιδευτών.
Με το τέλος και εφ’ όσον πετύχουν, οι εκπαιδευόμενοι, λαμβάνουν τον πράσινο μπερέ σε ειδική τελετή και τοποθετούνται σε ένα από τα επτά συγκροτήματα ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ.
Όλα αυτά, μου θύμισαν αμέσως, τι άλλο; Το ΚΕΑΠ! Σκέψεις που μου γεννήθηκαν τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι:
- Η εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων πρέπει είναι ρεαλιστική, σκληρή, επίπονη, λεπτομερής και μακροχρόνια. Η επένδυση στην εκπαίδευση δεν πάει ποτέ χαμένη. Λάθη δεν συγχωρούνται στον τομέα μας και το καλά εκπαιδευμένο προσωπικό είναι δυσαναπλήρωτο.
- Η αυστηρή επιλογή και η αξιολόγηση των εκπαιδευομένων, πρέπει να γίνεται μέχρι το τελευταίο λεπτό της τελευταίας άσκησης. Δεν υπάρχουν συμβιβασμοί που αργότερα θα προκαλέσουν θρήνους και απώλειες. Όποιος δεν κάνει φεύγει! Καλύτερα λίγοι και καλοί!
- Η εκπαίδευση και τα σενάρια των ασκήσεων πρέπει να συνάδουν με τις σύγχρονες επιχειρησιακές μας απαιτήσεις και όχι να είναι κακές απομιμήσεις ξένων στρατών χωρίς συγκεκριμένο στόχο! (Είδατε οι Αμερικανοί θέλουν κινήματα αντιστάσεως σε ξένες χώρες, αυτό διδάσκουν).
Αντιλαμβάνεσθε, πιστεύω, ότι με 9 μήνες θητεία, η εκπαίδευση των κληρωτών οπλιτών παρουσιάζει σημαντικό έλλειμμα, ακόμη και στην απλούστερη ειδικότητα. Ένα χρόνο απαιτεί μόνο η προκεχωρημένη εκπαίδευση του καταδρομέα, (με ολοκληρωμένο κύκλο εκπαίδευσης μονάδας). Αν βάλουμε και την βασική εκπαίδευση του στρατιώτη, θέλουμε κατ’ ελάχιστο 15 μήνες εκπαίδευση, για ν’ απολυθούν, χωρίς άμεση απόσβεση του “εκπαιδευτικού κεφαλαίου”, τελικά, εκπαιδευμένοι έφεδροι.
Αυτό σημαίνει ότι επιχειρησιακή εκπαίδευση με πιο δύσκολους στόχους και προδιαγραφές δεν μπορεί να υλοποιηθεί σε μονάδα που υπάρχουν επαγγελματίες και μοιραία υπάρχουν “δύο ταχύτητες”, με τις όποιες κακές συνέπειες.
Τι μπορούμε να κάνουμε εδώ; Κατ’ αρχή να “μιλάμε” κοινή γλώσσα μεταξύ μας για να συννενοούμαστε και να ξέρουμε τι θέλουμε! Πρέπει να μιλάμε, σε αυτούς που πρέπει να ακούσουν, πώς είναι αντικειμενικά τα πράγματα. Πρέπει να σκεφτούμε, αν η θητεία των 9 μηνών παραμείνει και θεωρείται προϋπόθεση, την οργάνωση εκπαιδευτικών μονάδων κληρωτών σαν μετεξέλιξη ήδη υπαρχουσών μονάδων.
Όχι αναμείξεις με επαγγελματίες, πλην της διοικητικής ιεραρχίας, όπως ήταν οι μονάδες τον παλιό καιρό. Έτσι θα ξέρουμε τι κάνουμε, με διαφορετικό ρυθμό εκπαίδευσης και διαφορετικούς υλοποιήσιμους στόχους. Ο βασικότερος στόχος των μονάδων κληρωτών σαφώς θα είναι εκπαιδευμένη εφεδρεία σε όλες τις ειδικότητες των ειδικών δυνάμεων. Εκτός… και αν γίνει ξανά η θητεία μεγαλύτερη, οπότε το ξανασυζητάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου