Οταν και αν τους πείσουμε

Του Αλεξη Παπαχελα Το πρώτο πράγμα που θα κάνει ένας μεγάλος ξένος επενδυτής που θέλει να βάλει χρήματα στην Ελλάδα είναι να μιλήσει σε όσους... προηγήθηκαν. Θα πάει, δηλαδή, στους Κινέζους της COSCO και σε αυτούς που έχουν κάνει μια μεγάλη τουριστική επένδυση και θα τους ρωτήσει «πώς τα έχετε περάσει στην Ελλάδα». Η απάντηση, είτε στα κινέζικα είτε στα ελληνικά, θα είναι: «Μας έχουν ψήσει το ψάρι στα χείλη». Ως πιο πρόσφατο παράδειγμα μπορούν να αναφέρουν τα μεγάλα ποσά του ΦΠΑ που δεν καταβάλλει το κράτος αν και τα χρωστάει, αλλά και μια σειρά εμποδίων που επιχειρούν οι πάντες να βάλουν στον δρόμο μιας μεγάλης επένδυσης. Το πολιτικό σύστημα, οι συνδικαλιστές, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι τοπικές κρατικές αρχές είναι όλοι εκπαιδευμένοι στο αντάρτικο κατά των επενδύσεων. Αν δεν αλλάξει αυτή η εχθρική νοοτροπία, όσα ταξίδια και να κάνει ο πρωθυπουργός, κανείς σώφρων επενδυτής δεν θα έλθει στη χώρα μας. Ειδικά, μάλιστα, όταν στη γύρω περιοχή έχουν στρώσει τα κόκκινα χαλιά και οι πολιτικοί έχουν προσανατολίσει τους κρατικούς μηχανισμούς στη διευκόλυνση των επενδυτών. Ο κ. Παπανδρέου, μαζί με μερικούς υπουργούς, επιχειρεί να προσελκύσει επενδυτές τώρα από τις ΗΠΑ. Το έργο αυτό το έχουμε δει πολλές φορές: τους συνήθεις Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες να μαζεύονται σε κεντρικά ξενοδοχεία της Νέας Υόρκης, να ακούνε τον πρωθυπουργό ή τον υπουργό να μιλάει για επενδύσεις στην Ελλάδα και να μην υπάρχει ποτέ κανένα σοβαρό follow up. Η Ελλάδα έχει δυστυχώς πολύ δρόμο μπροστά της προκειμένου να επανακτήσει την αξιοπιστία της, τόσο στις αγορές όσο και σε επενδυτικούς κύκλους. Οσο εξαγώγιμοι και αν είναι οι κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, οι ξένοι δεν πείθονται μόνο από τα λόγια. Περιμένουν να δουν τι θα αλλάξει στην πράξη. Βεβαίως και υπάρχουν αυτοί που θα κυνηγήσουν τις ευκαιρίες, είτε σε επιχειρήσεις και ιδιωτικά ακίνητα που θα πέσουν σε αξίες είτε σε «φιλέτα» που ανήκουν στο κράτος. Πόσο εύκολο, όμως, θα είναι μέσα στις συνθήκες σκανδαλολογίας και κακοπιστίας που δημιούργησαν τα μεγάλα κόμματα, να πεισθεί ένας πολιτικός ή κρατικός υπάλληλος να βάλει την υπογραφή του στην πώληση ενός κρατικού ακινήτου; Οι ξένοι περιμένουν βασικά να δουν αν έχουμε αλλάξει μυαλά. Αν, δηλαδή, έχουμε αποφασίσει να βάλουμε πραγματικά τάξη στα δημοσιονομικά μας, να σταματήσουμε να κρύβουμε ή να δίνουμε ψεύτικα στοιχεία και γενικώς να μην είμαστε πια οι «παγαπόντηδες» της Ε.Ε. Οταν, και αν, τους πείσουμε για όλα αυτά και εφόσον το πολιτικό σύστημα και το κράτος μάθουν να σέβονται όποιον θέλει να επενδύσει τα χρήματά του στον τόπο μας, υπάρχει περίπτωση να δούμε κάποιες μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα. Μέχρι τότε οι μεν φιέστες προσέλκυσης επενδυτών θα είναι κενές περιεχομένου, οι δε επίδοξοι επενδυτές θα ανήκουν στην κατηγορία των κυρίων με κομματικές και προσωπικές διασυνδέσεις, που πάνε μόνο και μόνο για την «αρπαχτή».