Διαβάζοντας την είδηση ότι ο Κώστας Βερνίκος αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στο γραφείο Τύπου του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, η μνήμη δεν τιθασεύεται. Χλιμιντρίζει, και ξεκινά βιαστικά το ταξίδι προς το παρελθόν, τότε που πρόσωπα, εικόνες και πρωταγωνιστές δεν προϊδέαζαν σε τίποτα για το μέλλον που θα ερχόταν.Στο μακρινό 1996 λοιπόν, ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού, που μεσουρανούσε σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενός Ολυμπιακού που, ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς, δεν κατάφερε να ορθώσει πειστικό αντίλογο στην ποιοτική ανωτερότητα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ουόλτερ Μπέρι ταλαιπωρούνταν με την ηπατίτιδα Β, και ο Ντέιβιντ Ρίβερς δεν είχε συναντήσει ακόμη στη ζωή και την καριέρα του τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, για να μεταμορφωθεί στον ασταμάτητο ηγέτη, που έναν χρόνο μετά, το 1997, οδήγησε τους “ερυθρόλευκους” στο πρώτο triple crown ελληνικής ομάδας.
Επανερχόμαστε όμως. Σε εκείνη τη σειρά αγώνων με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Ιωαννίδης ζήτησε κάποια στιγμή την κασέτα με το παιχνίδι της προηγούμενης ημέρας, προκειμένου να το μελετήσει, και να αναλύσει τυχόν αδυναμίες της ισπανικής ομάδας. “Την έχει ο Βερνίκος, κόουτς”, του είπε ο Γιώργος Σαλονίκης. “Αυτή η μαυρόγατα;”, άρχισε να φωνάζει ο “ξανθός”, κάνοντας τον Σωκράτη Κόκκαλη που στεκόταν δίπλα του, να κόψει στη μέση το γνωστό “χο-χο-χο”, και να πάρει εκείνο το σκυθρωπό βλέμμα, που έκανε ακόμη και πρωθυπουργούς να συνειδητοποιούν πως υπέπεσαν σε μοιραίο σφάλμα. Μετά από μερικές εβδομάδες, ο Παναθηναϊκός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης στο Παρίσι, ο Ιωαννίδης όμως κατάφερνε να τον ταπεινώσει μέσα στο ΣΕΦ, με εκείνο το ασύλληπτο 73-38. Και μετά, ο “ξανθός” αποχώρησε από το μεγάλο λιμάνι, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Μάλιστα, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, αναφέρθηκε στο περιστατικό με τη “μαυρόγατα”, αποδίδοντάς στον Κώστα Βερνίκο, με διάθεση μεταφυσικής προσέγγισης, το “κρακ” στις σχέσεις του με τον Σωκράτη Κόκκαλη.
Φυσικά, ο Ιωαννίδης δεν έφυγε από τον Ολυμπιακό εξαιτίας του Κώστα Βερνίκου. Στο… μυαλό του Σωκράτη Κόκκαλη άλλωστε, δεν κατάφερε να μπει ποτέ κανείς, για να διαβάσει τους πραγματικούς λόγους του διαζυγίου. Για τον Γιάννη Ιωαννίδη όμως, αθεράπευτα προληπτικό, μια μαυρόγατα ήταν πάντα… μαυρόγατα. Και η γρουσουζιά που κουβαλούσε, δεν θα έφευγε. Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε τα γούρια του σημερινού βουλευτή της ΝΔ, στις ομάδες του οποίου δεν υπήρξε ποτέ η φανέλα με το “Νο13″;
Οι πιο μυημένοι στον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη, έβαζαν στοίχημα από εκείνο το απόγευμα στη Μαδρίτη, ότι το διαζύγιο ήταν θέμα χρόνου, ακούγοντας τις… κατάρες προς τη “μαυρόγατα” Βερνίκο. Ο μεγαλύτερος Έλληνας προπονητής μπάσκετ είχε μόλις εισέλθει στο λυκόφως της αυθυποβολής. Είχε πείσει τον εαυτό του για τη “μαύρη” μοίρα που τον περίμενε. Άλλωστε, όπως θα έλεγε και εκείνος… στη ζωή, όταν δεις μαύρη γάτα, πρέπει να ξαναμπείς στο σπίτι. Και να μην ξαναβγείς, για το υπόλοιπο της ημέρας. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, τον Βερνίκο, τον είδε απόγευμα. Και είχε σκοτεινιάσει!
Η Μαρίκα Λυσιάνθη είναι ιστοριοδίφης. Γράφει όμως και για την πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου