The EconomistΟπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η αεροπορική έκθεση στο Φάρνμπορο της Αγγλίας είχε εντυπωσιακά εκθέματα. Το πιο εντυπωσιακό όμως ήταν το νέο εξελιγμένο μαχητικό των ΗΠΑ, το F22 Raptor. Πολλοί θεωρούν ότι το πιο θεαματικό στοιχείο των μαχητικών είναι το ύψος που πετάνε, η ταχύτητα και η ευκινησία τους.
Ομως, το Raptor έδειξε τις αρετές του, κινούμενο σε χαμηλό ύψος, αιωρούμενο σχεδόν ακίνητο και με το ρύγχος του κατακόρυφα να δείχνει προς τον ουρανό. Σε όσες εικονικές αερομαχίες έχει συμμετάσχει, κατάφερε να καταρρίψει ένα ολόκληρο σμήνος αντιπάλων μόνο του, χάρη στο μηδαμινό ίχνος που αφήνει στα εχθρικά ραντάρ και τους εξαιρετικούς ανιχνευτές του.
Το F22 δεν «πάει καλά»
Και όμως, το F22 είναι είδος προς εξαφάνιση. Εν μέρει, είναι και θύμα της επιτυχίας του. Στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι δυτικές δυνάμεις διαπίστωσαν ότι είναι ανίκητες στον αέρα (όχι όμως στο έδαφος) και ως εκ τούτου τα ακόμη πιο εξελιγμένα μαχητικά είναι αχρείαστα. Μία ακόμη απειλή σχετίζεται με την τεχνολογία του. Κατ’ ορισμένους, οι εξελίξεις στη ρομποτική θα θέσουν σύντομα τους πιλότους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το αεροσκάφος που ζητάνε μετ’ επιτάσεως οι Αμερικανοί στρατηγοί για τις επιχειρήσεις τους δεν είναι το F22, αλλά το Predator, ένα μη επανδρωμένο βομβαρδιστικό, το οποίο έχει την ικανότητα να παραμένει εν πτήσει για μία ολόκληρη ημέρα. Ισως λοιπόν σύντομα να πούμε οριστικό αντίο στον Τομ Κρουζ και το «Τοπ Γκαν». Τη θέση του θα πάρει ένα κουτί χωρίς κόκπιτ, του οποίου οι χειριστές θα κάθονται μπροστά από έναν υπολογιστή στην έρημο της Νεβάδας.
Προς το παρόν, υπάρχει και ένας τρίτος κίνδυνος για το F22, που είναι πολύ πιο άμεσος. Και αυτός δεν είναι άλλος από την οικονομική κρίση, που συμπιέζει τους αμυντικούς προϋπολογισμούς της Δύσης. Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Γκέιτς, ανακοίνωσε ότι ο συνολικός αριθμός των F22 που θα κατασκευαστούν θα είναι τελικά 187, αντί για 750 που ήταν η αρχική πρόβλεψη. Αντίστοιχες μειώσεις αναμένονται και στις παραγγελίες του F35, του μαχητικού πολλαπλών ρόλων νέας γενιάς. Επίσης, θα μειωθούν και οι παραγγελίες για το Eurofighter Typhoon στην Ε.Ε.
Τον προηγούμενο μήνα, ο κ. Γκέιτς ανακοίνωσε δραστικές περικοπές και στις λειτουργικές δαπάνες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Μεταξύ άλλων, θα περικοπούν 50 θέσεις στρατηγών και ναυάρχων, θα καταργηθεί η Διακλαδική Διοίκηση, ενώ θα περικοπούν και θέσεις από το προσωπικό του υπουργείου Αμυνας.
Στην Ευρώπη, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τις ένοπλες δυνάμεις. Ο Γερμανός υπουργός Αμυνας Καρλ-Τέοντορ Τσου Γκούτενμπεργκ τάχθηκε υπέρ της κατάργησης της θητείας και της δημιουργίας ενός «μικρότερου, αλλά αποτελεσματικότερου στρατού», ο οποίος δεν θα ξεπερνά τις 165.000 στελέχη. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στην προσπάθεια της Γερμανίας να κόψει 8,3 δισ. ευρώ από τις αμυντικές της δαπάνες έως το 2014. Ακόμη και η Βρετανία, η οποία διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο Αφγανιστάν, θα περικόψει τις αμυντικές της δαπάνες κατά 10 με 20% τα επόμενα πέντε χρόνια. Από την πλευρά της, η Γαλλία έλαβε λιγότερο δραστικά μέτρα, με την απόφασή της απλώς να παγώσει τον αμυντικό προϋπολογισμό της.
Για τους Αμερικανούς, όλα τα παραπάνω μοιάζουν με «κούρσα αφοπλισμών». Η παραίνεση του ΝΑΤΟ προς τα κράτη-μέλη του να ξοδεύουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα έχει ξεχαστεί, λόγω της λαϊκής απαίτησης για μειώσεις αμυντικών δαπανών. Αποτελεί άραγε η μείωση των αγορών όπλων σημάδι της παρακμής της Δύσης; Στο γνωστό βιβλίο «Η άνοδος και η πτώση των Μεγάλων Δυνάμεων», ο Πολ Κένεντι υποστηρίζει ότι η στρατιωτική ισχύς μιας χώρας είναι συνάρτηση της οικονομικής της ισχύος. Αν ισχύει αυτό, τότε η οικονομική άνοδος της Κίνας, η οποία συνοδεύεται και από αυξήσεις στους αμυντικούς προϋπολογισμούς, θα έπρεπε να ανησυχεί τη Δύση.
Την ίδια στιγμή όμως, οι αναλυτές αμφιβάλλουν αν η Αμερική έχει φτάσει στο σημείο που βρισκόταν η Βρετανική Αυτοκρατορία στις αρχές του 20ού αιώνα. Εξάλλου, ακόμη και έτσι, η Βρετανία κατάφερε να παραμείνει στον αφρό των μεγάλων δυνάμεων για πολλές δεκαετίες μετά την άνοδο των ΗΠΑ, διότι όπως λέει ένας αναλυτής, χρησιμοποίησε έξυπνη στρατηγική – και «στρατηγική είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται όταν τελειώνουν τα λεφτά».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Print this post
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/09/blog-post_614.html#ixzz10Gvvlh5l
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου