Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να είναι σε έναν αγώνα δρόμου για την αεροπορική υπεροχή με την Κίνα, αλλά μόνο η μία πλευρά είναι αυτή που πραγματικά τρέχει.
Ο αμερικανός Ναύαρχος Michael G. Mullen, κάλεσε πρόσφατα στην εστίαση της προσοχής «στις μεγάλες επενδύσεις της Κίνας» σε ικανότητες αποστολών εκστρατείας, ναυτικές και αεροπορικές ικανότητες. Αυτό το βήμα, σημείωσε, είναι «παράδοξο» σε σχέση με τον «δεδηλωμένο στόχο του Πεκίνου για την εδαφική άμυνα της επικράτειάς του.»
Αμερικανοί αξιωματούχοι συνεπάγουν ότι η Κίνα έχει πιο δυσοίωνους μελλοντικούς στόχους. Το «χάσμα» μεταξύ λόγων και έργων είναι μεγάλο. Είναι τόσο μεγάλο στην πραγματικότητα, ώστε η στρατιωτική συσώρρευση της Κίνας να ανησυχεί πραγματικά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το δεύτερο «χάσμα» είναι η αντίδραση της Ουάσιγκτον, η οποία προφανώς έχει επιλέξει να υποβαθμίσει και να ελαχιστοποιήσει την ανάγκη για τον συμβατικό αποτρεπτικό χαρακτήρα στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Εμπειρογνώμονες σημειώνουν ότι η πολεμική αεροπορία της Κίνας, ειδικότερα, έχει προχωρήσει από το να είναι μια περιφερειακή δύναμη με περιορισμένες δυνατότητες σε μία δύναμη με αυξανόμενες δυνατότητες, ικανή να θέσει σε κίνδυνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή.
Ο Wayne A. Ulman του κέντρου National Air and Space Intelligence Center στο Οχάιο, υποστήριξε ότι οι δυνατότητες της πολεμικής αεροπορίας της Κίνας έχουν αυξηθεί «δραματικά» κατά την τελευταία δεκαετία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η PLAAF έχει περάσει από το να είναι τεχνολογικά κατώτερη δύναμη σε μια καλά εξοπλισμένη και αρκετά καλά εκπαιδευμένη. Η σημερινή της πορεία, πρόσθεσε, θα ανάγει την Κίνα ώς μία από τις κύριες αεροπορικές δυνάμεις του κόσμου μέχρι το 2020.
Σχεδόν 500 από τα περίπου 1.600 μαχητικά αεροσκάφη της Κίνας σήμερα, είναι τέταρτης γενεάς. Μπορούν να θεωρηθούν ως τεχνολοχικά ισάξια με τα αμερικανικά μαχητικά, όπως το F-15 και F-16, σημείωσε ο ίδιος. Αν ο Wayne A. Ulman έχει δίκιο, τότε η Κίνα θα έχει το μαχητικό πέμπτης γενιάς, ανταγωνιστικό του F-22 Raptor της USAF, σε επιχειρησιακή λειτουργία μέχρι το 2018, νωρίτερα από ό, τι ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Γκέιτς έχει εκτιμήσει.
Ο Roger Cliff, αναλυτής της RAND, σημείωσε ότι η Κίνα παράγει σήμερα BVR πυραύλους και ραντάρ για να κατευθύνει τους πυραύλους αέρος-αέρος, συγκρίσιμους με το σύστημα για τους αμερικανικούς AMRAAM ή τους ρωσικούς AA-12, καθώς και μια ποικιλία από πυρομαχικά κατευθυνόμενα με λέιζερ ή δορυφορικά. Ο Cliff σημειώνει ότι το σύγχρονο υλικό από μόνο του δεν θέτει αναγκαστικά περισσότερη δύναμη ελεύθερα, χωρίς πρόοδο στο δόγμα, την κατάρτιση και την υλικοτεχνική υποδομή. «Ωστόσο», είπε, «η Κίνα έχει σημειώσει πρόοδο σε πολλές από αυτές τις διαστάσεις.»
Η PLAAF έχει πραγματοποιήσει μέχει σήμερα μια τεράστια επένδυση σε συστήματα επίγειας αεράμυνας, τα οποία αμβλύνουν την ικανότητα των ΗΠΑ να καταστρέψουν κινεζικούς στόχους. Η PLAAF έχει αγοράσει πολλά ρωσικά συστήματα τύπου SA-20. Η Κίνα έχει επίσης αρχίσει να αναπτύσει εγχώρια το HQ-9, συγκρίσιμο με το SA-20.
Σε ένα μελλοντικό πόλεμο, σύμφωνα με μία έκθεση του Ulman, η αεροπορική δύναμη των ΗΠΑ θα αντιμετωπίσει «ένα από τα πλέον προηγμένα και ισχυρά δίκτυα αεράμυνας του κόσμου.»
Ο Jeff Hagen, επίσης αναλυτής της RAND Corp, δήλωσε ότι οι βαλλιστικού πύραυλοι της Κίνας απειλούν τις μεγάλες περιφερειακές αεροπορικές βάσεις της USAF. Ο ίδιος εκτιμάς ότι σήμερα η Κίνα θα μπορούσε να ρίξει 480 βαλλιστικούς πυραύλους και 350 βλήματα cruise στις βάσεις Οσάν και Κουνσάν στη Νότια Κορέα, και 80 βαλλιστικούς πυραύλους και 350 βλήματα cruise στις βάσεις Καντένα, Μισάβα και Γιοκότα στην Ιαπωνία. Επί του παρόντος, οι κινεζικοί πύραυλοι δεν έχουν την απαραίτητη εμβέλεια να χτυπήσουν την αεροπορική βάση Αντερσον στη νήσο Γκουάμ, αν και εργάζονται να αποκτήσουν ακριβώς τέτοια όπλα.
Το σύμπλεγμα της δύναμης των σύγχρονων μαχητικών, του πυκνού δικτύου αεράμυνας, η ικανότηα καταστροφικών επιθέσεων σε αεροπορικές βάσεις της περιφέρειας, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες μιας κινεζικής επίθεσης κατά του κυβερνοχώρου των ΗΠΑ και των διαστημικών συστημάτων, απειλούν την αμερικανική αεροπορική δύναμη στον δυτικό Ειρηνικό θανάσιμα.
Στην πραγματικότητα μάλιστα, αναφέρει ο Richard D. Fisher Jr., ένας εμπειρογνώμονας του ινστιτούτου International Strategy and Assessment Center, η σημερινή προσπάθεια της Κίνας «έχει τη δυνατότητα να τερματίσει την αεροπορική υπεροχή των ΗΠΑ στην Ασία.»
Ο απολογισμός της παραμέλησης των ΗΠΑ κατά τα τελευταία χρόνια είναι μεγάλος. Η κυβέρνηση του Ομπάμα σταμάτησε το πρόγραμμα F-22 στις 187 μονάδες. Μπλοκάρει την επιθυμία της Ιαπωνίας να αγοράσει το F-22. Απέτυχε να ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα για ένα βομβαρδιστικό μεγάλου βεληνεκούς. Καθυστερεί το πρόγραμμα του εναέριου τάνκερ. Περιορίζει την ανάπτυξη των συστημάτων πυραυλικής άμυνας και περικόπτει τις δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο.
- Παραθέτω την αριθμητική δύναμη των πιο ισχυρών ΠΑ στον κόσμο σήμερα, σε ότι αφορά τα μαχητικά 4ης,4.5ης και 5ης γενιάς .Τα στοιχεία είναι από τη Wikipedia.Υπενθυμίζω ότι για τους Αμερικανούς απαραίτητο στοιχείο για τα μαχητικά 4.5ης γενιάς είναι το ΑΕSΑ ραντάρ. ΗΠΑ 3049(τα 145 είναι 5ης γενιάς) Ρωσσία 724(όλα 4ης) Ισραήλ από 354 εως 424(όλα 4ης) Λ.Δ.Κίνας 327(όλα 4ης) Δ.Κίνας(Ταιβαν) 327 Σ.Αραβία 270 Ιαπωνία 257(τα 77 4.5 γενιάς) Μ.Βρεττανία 255 Ινδία 244 Γαλλία 242 Αίγυπτος 233 Τουρκία 210 Ν.Κορέα 208 ΕΛΛΑΔΑ 203 Γερμανία 197 Σουηδία 166 Η.Α.Ε. 147 Ιταλία 144 Ισπανία 112 Επίσης ας προσέξουμε τα λίγα σύγχρονα μαχητικά που παρατάσσουν κράτη όπως Συρία 62 Ιράν 60 Πακιστάν 59 Αυστραλία 71 Τέλος υπενθυμίζω ότι τα στοιχεία αυτά είναι τρέχοντα και από μία πηγή.Είναι όμως ενδεικτικά για τους συσχετισμούς στρατηγικής ισχύος ανά την υφήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου