Προσοχή στον γείτονα

ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ καλύτερα τον γείτονά σου, τότε σίγουρα έχεις περισσότερες πιθανότητες να διαχειριστείς πιο αποτελεσματικά τις σχέσεις μαζί του. Αυτονόητη αλήθεια που μάλλον δεν χρειάζεται περισσότερες εξηγήσεις.

Με βάση αυτό το δεδομένο, η χώρα μας και ιδιαίτερα η πολιτική εξουσία της οφείλουν να έχουν γνώση των δεδομένων της γειτονικής Τουρκίας, δεδομένων που αφορούν την πολιτική κατάσταση, τις ισορροπίες με τους άλλοτε πανίσχυρους στρατηγούς, τις οικονομικές παραμέτρους της χώρας αυτής, ακόμη και τις διαθέσεις που υπάρχουν στους ισχυρούς διαμορφωτές της πολιτικής τής γείτονος απέναντι στην Ελλάδα.
ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟΣ προς αυτή την κατεύθυνση ο σημερινός «Φάκελος» της «Ε», στον οποίο αναδεικνύεται με αδρές γραμμές η «Τουρκία του Ερντογάν». Ο σημερινός πρωθυπουργός της Τουρκίας έχει οδηγήσει τη χώρα αυτή σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα της μεταρρύθμιση. Δεν είναι απαραίτητο να βάλει κάποιος θετικό ή αρνητικό πρόσημο στη μεταρρύθμιση αυτή, ίσως ακόμη να ήταν πρόωρο και παρακινδυνευμένο. Αρκεί να γνωρίζουμε τις αλλαγές που έχουν επιτευχθεί στις ισορροπίες στο εσωτερικό της γείτονος. Ορόσημο,το δημοψήφισμα που θα πραγματοποιηθεί στις 12 του επόμενου μήνα για την έγκριση ή μη της συνταγματικής αναθεώρησης που έγινε στη χώρα. Ενα δημοψήφισμα που όλα δείχνουν πως θα συνδεθεί απόλυτα με την εκλογική αναμέτρηση που σίγουρα θα πραγματοποιηθεί την επόμενη χρονιά.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ, δημοσιεύτηκε σε δύο τουρκικές εφημερίδες («Milliyet» και «Sabah») το νέο πολιτικό έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας της γειτονικής χώρας, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά το επίσημο εγχειρίδιο για την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνησή της και στο οποίο εμπεριέχονται σημαντικές αλλαγές σε σχέση με το προηγούμενο ανάλογο έγγραφο που είχε εκδοθεί πέντε χρόνια πριν. Κύριο στοιχείο του η σαφής επισήμανση ότι «τα 12 μίλια δεν αποτελούν πλέον αιτία πολέμου» και γενικότερα ότι οι γειτονικές χώρες της Τουρκίας δεν χαρακτηρίζονται «εξωτερική απειλή», αλλά στοιχείο συνεργασίας. Θέσεις, που απέχουν πολύ απ' όσες εκφράζονταν στο παρελθόν. Νωπή ακόμη και η επίσημη επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στη χώρα μας, οι συζητήσεις με την ελληνική πολιτική ηγεσία, αλλά και οι επιμέρους συμφωνίες που προωθήθηκαν από τις δύο πλευρές.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα στοιχεία κινητικότητας, βέβαια, δεν αποτελούν σταθερές παραμέτρους ώστε κάποιος να αντλήσει με βασιμότητα το συμπέρασμα πως οι ορέξεις της Τουρκίας απέναντί μας έχουν περιοριστεί, ούτε πολύ περισσότερο ότι υπάρχει μια θεμελιώδης ανατροπή στις σχέσεις των δύο χωρών. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε τις συνεχιζόμενες προκλήσεις της Τουρκίας με παραβιάσεις, υπερπτήσεις κ.ο.κ. και γενικότερα την ένταση που προκαλεί ακόμη και σε περιόδους κατά τις οποίες δηλώνει πως επιθυμεί βελτίωση των σχέσεων με τη χώρα μας. Ωστόσο, γι' αυτούς τους φαινομενικά αντιφατικούς λόγους, οφείλουμε να γνωρίζουμε τις παραμέτρους που ισχύουν στη χώρα αυτή σε διάφορα επίπεδα. Που ξεκινούν από τον επιχειρούμενο εκδημοκρατισμό στις δομές της και φτάνουν μέχρι τις επιδιωκόμενες σχέσεις και γεωπολιτικούς στόχους στην περιοχή.