Η «νέα σχέση» της Ελλάδας με το Ισραήλ που οικοδομεί ο σοσιαλιστής Γιώργος Παπανδρέου με τον ακραίο συντηρητικό Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα είχε αρχίσει ποτέ εάν ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είχε φανταστεί ένα άλλο ρόλο για την Τουρκία
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Επιστρέφοντας στο Τελ Αβίβ μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε ότι είναι «ο μόνος Ισραηλινός που δεν έχει ποτέ επισκεφθεί στη ζωή του την Τουρκία» προσθέτοντας: «Και δεν νομίζω ότι θα πάω εκεί σύντομα». Η δήλωση του κ. Νετανιάχου δεν ξάφνιασε τους Ισραηλινούς δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στο ταξίδι της επιστροφής, καθώς σε όλες τις ενημερώσεις που δέχθηκαν από αξιωματούχους της κυβέρνησης της χώρας τους ήταν επαναλαμβανόμενη η θέση ότι η τουρκο-ισραηλινή σχέση βρίσκεται ένα πόντο από την οριστική διάλυσή της.
Ο κ. Νετανιάχου έκανε ακόμα μία δήλωση που πρέπει και να μας προβληματίσει αλλά και να ανοίξει τα μάτια στους Ελληνες κυβερνώντες για τη συνέχεια της «νέας σχέσης» της χώρας μας με το Ισραήλ. «Διορθώνουμε», είπε, «ανωμαλίες δεκαετιών, όπου δύο χώρες που μπορούσαν και επιθυμούσαν να συνεργαστούν σε θέματα ασφάλειας, τουρισμού και διπλωματίας, δεν το έπρατταν. Αλλά τώρα το κάνουμε πράξη. Ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο. Αυτό που είναι αφύσικο είναι ότι επί 62 χρόνια δεν πράξαμε αυτό που πράξαμε τώρα με την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στην Ιερουσαλήμ και την ανταπόδοση της επίσκεψης με το ταξίδι μου στην Αθήνα».
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ μίλησε για «ανωμαλίες δεκαετιών», μόνο που ξέχασε -μάλλον δεν τον συμφέρει- να αναφέρει ότι ήταν η χώρα του αυτή που ξεκίνησε την πολεμική εναντίον της Ελλάδας, ήταν η πατρίδα του που συμμάχησε με τους εχθρούς μας και που προκάλεσε ηθελημένα ζημιές σε πολλά επίπεδα και θέματα που απασχολούν και ενδιαφέρουν τη χώρα μας. Και δεν ήταν δικαιολογία η φιλο-αραβική στάση της Ελλάδας διότι προέκυψε όταν είχε ξεκινήσει η εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας από τα Ιεροσόλυμα.
Οταν αναφέρεται σε «ανωμαλίες δεκαετιών», ο σημερινός ηγέτης του Ισράηλ βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα ανομήματα της χώρας του με τα ελληνικά πταίσματα. Το Ισραήλ έβλαψε την Ελλάδα (και από το 1974) και την Κύπρο. Η Αθήνα και η Λευκωσία πέρα από μεμονωμένες πρωτοβουλίες Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων πολιτών δεν προκάλεσαν την παραμικρή ζημιά στο Ισραήλ.
Δεν πρέπει να αμφιβάλλει κανένας Ελληνας και κανένας Κύπριος ότι η «νέα σχέση» της Ελλάδας με το Ισραήλ που οικοδομεί ο σοσιαλιστής Γιώργος Παπανδρέου με τον ακραίο συντηρητικό Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα είχε αρχίσει ποτέ εάν ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είχε φανταστεί ένα άλλο ρόλο για την Τουρκία. Περισσότερο το Ισραήλ παρά η Τουρκία πρόσφερε στη στρατηγική τους σχέση. Διότι το Ισραήλ είχε ανάγκη την Τουρκία. Αυτή αποτελούσε το διέξοδο προς το αδιέξοδο του εβραϊκού κράτους. Για τον λόγο αυτό η Αγκυρα απαιτούσε και το Τελ Αβίβ εκτελούσε.
Οποιοσδήποτε μελετήσει την ιστορία της περιοχής πολύ εύκολα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα είχαν καλύτερη τύχη και θα βρίσκονταν σε καλύτερη θέση εάν απέναντί τους ήταν μόνο η Τουρκία. Οι διπλωματικές μας ήττες σε διεθνές επίπεδο και η κατά κράτος νίκη της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον οφείλονταν στο Ισραήλ και το Εβραϊκό Λόμπι, όχι στη «μαγκιά» της τουρκικής διπλωματίας. Και είναι αυτό που πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους οι συνομιλητές των Ισραηλινών στην Αθήνα και τη Λευκωσία.
Εάν η απόφαση των κ. Παπανδρέου και Χριστόφια είναι να δεθούν στο άρμα του Ισραήλ πρέπει η Ελλάδα και η Κύπρος να έχουν πραγματικά κέρδη. Μέχρι της στιγμής, και αναφέρομαι ειδικά στην Αθήνα, βάζει πλάτη στο Ισραήλ, διακινδυνεύοντας να χάσει και τους πραγματικούς της φίλους.
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Επιστρέφοντας στο Τελ Αβίβ μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε ότι είναι «ο μόνος Ισραηλινός που δεν έχει ποτέ επισκεφθεί στη ζωή του την Τουρκία» προσθέτοντας: «Και δεν νομίζω ότι θα πάω εκεί σύντομα». Η δήλωση του κ. Νετανιάχου δεν ξάφνιασε τους Ισραηλινούς δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στο ταξίδι της επιστροφής, καθώς σε όλες τις ενημερώσεις που δέχθηκαν από αξιωματούχους της κυβέρνησης της χώρας τους ήταν επαναλαμβανόμενη η θέση ότι η τουρκο-ισραηλινή σχέση βρίσκεται ένα πόντο από την οριστική διάλυσή της.
Ο κ. Νετανιάχου έκανε ακόμα μία δήλωση που πρέπει και να μας προβληματίσει αλλά και να ανοίξει τα μάτια στους Ελληνες κυβερνώντες για τη συνέχεια της «νέας σχέσης» της χώρας μας με το Ισραήλ. «Διορθώνουμε», είπε, «ανωμαλίες δεκαετιών, όπου δύο χώρες που μπορούσαν και επιθυμούσαν να συνεργαστούν σε θέματα ασφάλειας, τουρισμού και διπλωματίας, δεν το έπρατταν. Αλλά τώρα το κάνουμε πράξη. Ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο. Αυτό που είναι αφύσικο είναι ότι επί 62 χρόνια δεν πράξαμε αυτό που πράξαμε τώρα με την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στην Ιερουσαλήμ και την ανταπόδοση της επίσκεψης με το ταξίδι μου στην Αθήνα».
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ μίλησε για «ανωμαλίες δεκαετιών», μόνο που ξέχασε -μάλλον δεν τον συμφέρει- να αναφέρει ότι ήταν η χώρα του αυτή που ξεκίνησε την πολεμική εναντίον της Ελλάδας, ήταν η πατρίδα του που συμμάχησε με τους εχθρούς μας και που προκάλεσε ηθελημένα ζημιές σε πολλά επίπεδα και θέματα που απασχολούν και ενδιαφέρουν τη χώρα μας. Και δεν ήταν δικαιολογία η φιλο-αραβική στάση της Ελλάδας διότι προέκυψε όταν είχε ξεκινήσει η εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας από τα Ιεροσόλυμα.
Οταν αναφέρεται σε «ανωμαλίες δεκαετιών», ο σημερινός ηγέτης του Ισράηλ βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα ανομήματα της χώρας του με τα ελληνικά πταίσματα. Το Ισραήλ έβλαψε την Ελλάδα (και από το 1974) και την Κύπρο. Η Αθήνα και η Λευκωσία πέρα από μεμονωμένες πρωτοβουλίες Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων πολιτών δεν προκάλεσαν την παραμικρή ζημιά στο Ισραήλ.
Δεν πρέπει να αμφιβάλλει κανένας Ελληνας και κανένας Κύπριος ότι η «νέα σχέση» της Ελλάδας με το Ισραήλ που οικοδομεί ο σοσιαλιστής Γιώργος Παπανδρέου με τον ακραίο συντηρητικό Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα είχε αρχίσει ποτέ εάν ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είχε φανταστεί ένα άλλο ρόλο για την Τουρκία. Περισσότερο το Ισραήλ παρά η Τουρκία πρόσφερε στη στρατηγική τους σχέση. Διότι το Ισραήλ είχε ανάγκη την Τουρκία. Αυτή αποτελούσε το διέξοδο προς το αδιέξοδο του εβραϊκού κράτους. Για τον λόγο αυτό η Αγκυρα απαιτούσε και το Τελ Αβίβ εκτελούσε.
Οποιοσδήποτε μελετήσει την ιστορία της περιοχής πολύ εύκολα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα είχαν καλύτερη τύχη και θα βρίσκονταν σε καλύτερη θέση εάν απέναντί τους ήταν μόνο η Τουρκία. Οι διπλωματικές μας ήττες σε διεθνές επίπεδο και η κατά κράτος νίκη της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον οφείλονταν στο Ισραήλ και το Εβραϊκό Λόμπι, όχι στη «μαγκιά» της τουρκικής διπλωματίας. Και είναι αυτό που πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους οι συνομιλητές των Ισραηλινών στην Αθήνα και τη Λευκωσία.
Εάν η απόφαση των κ. Παπανδρέου και Χριστόφια είναι να δεθούν στο άρμα του Ισραήλ πρέπει η Ελλάδα και η Κύπρος να έχουν πραγματικά κέρδη. Μέχρι της στιγμής, και αναφέρομαι ειδικά στην Αθήνα, βάζει πλάτη στο Ισραήλ, διακινδυνεύοντας να χάσει και τους πραγματικούς της φίλους.
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/08/blog-post_3529.html#ixzz0xW0bvRME
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου