Ενα από τα οφέλη της τολμηρής για την ελληνική πραγματικότητα μεταστροφής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής προς μια στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ θα είναι η στήριξη της Ελλάδας από το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ.
Η νέα σχέση με το Ισραήλ την οποία εγκαινίασε ο Γιώργος Παπανδρέου βρήκε σύμφωνο τον Αντώνη Σαμαρά και την πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού κόσμου, καθώς όλοι έδειξαν να λειτουργούν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Ταυτόχρονα, με την εξέλιξη αυτή ελπίζεται να υποχωρήσει η διάχυτη συνωμοσιολογία και να εκλείψουν τα, ευτυχώς λιγοστά, φαινόμενα αντισημιτισμού.
Κατά το παρελθόν, και ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80, οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις δοκιμάστηκαν. Η στάση του Ανδρέα Παπανδρέου ερμηνευόταν από το ισχυρό εβραϊκό λόμπι ως προκλητικά μονομερής, με αποτέλεσμα να τηρεί αρνητική στάση έναντι της Ελλάδος, ενώ στην πορεία εξελίχθηκε στον πλέον αποτελεσματικό παράγοντα προβολής της Τουρκίας στα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων και τα μέσα ενημέρωσης.
Η μετωπική σύγκρουση του Ταγίπ Ερντογάν με το Ισραήλ μετέβαλε το γεωπολιτικό σκηνικό στην Ανατολική Μεσόγειο. Τώρα το εβραϊκό λόμπι διακατέχεται από οργή για τη συμπεριφορά του Τούρκου πρωθυπουργού και βλέπει την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, ως σημαντική εναλλακτική προοπτική, κάτι που κατέστη απόλυτα σαφές στις δημόσιες δηλώσεις και, πολύ περισσότερο, στις ιδιωτικές συζητήσεις σημαντικών Αμερικανών γερουσιαστών και βουλευτών τον Μάιο, στη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της «Ελληνικής Ηγεσίας» στην Ουάσιγκτον.
Ακολούθησε τον Ιούνιο συνάντηση ηγετικών στελεχών της ελληνοαμερικανικής και της εβραϊκής κοινότητας στη Νέα Υόρκη, όπου υπήρξε μια πρώτη ουσιαστική ανταλλαγή σκέψεων και δημιουργήθηκαν χρήσιμοι δίαυλοι επικοινωνίας. Οι παράγοντες του εβραϊκού λόμπι διεμήνυσαν τη βαθιά εκτίμηση που τρέφουν για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος το 1990 αναγνώρισε το Ισραήλ, και μάλιστα μετά τη «δύσκολη» δεκαετία του ’80. Με ανάλογο σκεπτικό αναπτύσσουν τώρα σχέση εμπιστοσύνης με τον Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος, δύο δεκαετίες μετά την αναγνώριση του Ισραήλ, εγκαινιάζει μια νέα εποχή στις σχέσεις των δύο χωρών. Αλλωστε, ο Ελληνας πρωθυπουργός εδώ και πολλά χρόνια διατηρεί επαφή με τις εβραϊκές οργανώσεις των ΗΠΑ τις οποίες ως υπουργός Εξωτερικών επεδίωκε να συναντά κάθε φορά που βρισκόταν στην Ουάσιγκτον ή τη Νέα Υόρκη, κάτι που έπραττε και η Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο κ. Παπανδρέου σωστά επισημαίνει ότι η συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ δεν ετεροπροσδιορίζεται, καθώς ενδεχόμενη αλλαγή κυβέρνησης στην Τουρκία πιθανώς να οδηγήσει και σε μερική αποκατάσταση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων. Η Ελλάδα και το Ισραήλ δεν έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Μετά τις εκατέρωθεν επισκέψεις των κ. Παπανδρέου και Νετανιάχου και την επίσημη μορφή που παίρνει πλέον η διακρατική συνεργασία, ενισχύονται και οι προοπτικές συντονισμού κινήσεων των δύο λόμπι, εξέλιξη που θα αποφέρει σημαντικά οφέλη στον Ελληνισμό.
Η συνεργασία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας με την εβραϊκή μπορεί κάλλιστα να λάβει μόνιμη διάσταση. Αν η πρώτη αξιοποιήσει σωστά τις προσβάσεις που διαθέτει η δεύτερη στα μέσα ενημέρωσης και σε σημαντικά στρατηγικά ιδρύματα της ισχυρότερης χώρας του κόσμου, θα συμβάλει καθοριστικά στη βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας, όχι μόνο στη διπλωματική σκακιέρα αλλά και στο μέτωπο της οικονομίας, ενώ επίσης θα προβληθεί πιο αποτελεσματικά η συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου. Η συγκυρία προσφέρει μια σημαντική ευκαιρία. Η σχέση του ελληνικού με το εβραϊκό λόμπι πρέπει να ενθαρρυνθεί και να αποτελέσει διαχρονικό εργαλείο στα χέρια κάθε ελληνικής κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου