Τα καρτέλ του Μεξικού Ακόμη και για τα δεδομένα της εγκληματικότητας γύρω από τα ναρκωτικά που καταγράφεται στο Μεξικό, η ανακάλυψη αυτή την εβδομάδα σε βορειοανατολική περιοχή της χώρας μαζικού τάφου με 72 πτώματα -μεταξύ των οποίων 14 γυναίκες- είναι σοκαριστική. Υπενθυμίζει τις αιτίες της βίας που οδήγησαν στο θάνατο 28.000 ανθρώπους πριν από την απόφαση του προέδρου Φελίπε Καλντερόν να κηρύξει προ τετραετίας ολοκληρωτικό πόλεμο κατά των καρτέλ των ναρκωτικών. Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζει κάτι πολύ απλό: οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες συνορεύουν με το Μεξικό είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής αυτών των ναρκωτικών. Με τους καλύτερους υπολογισμούς το εύρος των κερδών φτάνει τα 60 δισ. δολάρια τον χρόνο, με το 70% της ροής των ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ να ελέγχεται από τα μεξικανικά καρτέλ, τα οποία έχουν ξεπεράσει τους «εταίρους» τους στην Κολομβία. Τα καρτέλ σήμερα έχουν ανοίξει δουλειές σε 200 αμερικανικές πόλεις και από το FBI χαρακτηρίζονται η μεγαλύτερη απειλή του οργανωμένου εγκλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Το κόστος είναι τεράστιο. Ας το σκεφτεί κάποιος.
DWΠόση πια λιτότητα;H δημοσιονομική πολιτική είναι περίεργη υπόθεση. Ενώ η ανάπτυξη και πάλι έχει ανοδική πορεία και τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται για πρώτη φορά μετά περίοδο βαθιάς ύφεσης, οι αρμόδιοι δεν σκέφτονται τίποτα άλλο από τη λιτότητα και μάλιστα περισσότερο απ’ ό,τι πριν. Το επιχείρημα είναι ότι η μείωση του χρέους είναι συνταγματική επιταγή. Αν το δει κανείς στενά, οι υπεύθυνοι από τον κυβερνητικό συνασπισμό έχουν δίκαιο. Η μείωση του χρέους έχει μια παραδοξότητα. Οσο πιο καλή είναι η οικονομική συγκυρία και τα δημοσιονομικά γι’ αυτόν τον χρόνο, τόσο περισσότερο θα πρέπει να εξοικονομηθούν κονδύλια τα επόμενα χρόνια. Και αυτή η διαπίστωση της παραδοξότητας θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για την κυβέρνηση. Η οικονομία, όμως, αναπτύσσεται καλύτερα. Ο νέος δανεισμός αντί για 65 δισ. ευρώ θα φτάσει τα 60 δισ. ευρώ και το διαρθρωτικό έλλειμμα θα μειωθεί φέτος περισσότερο από ό,τι υπολογίζονταν. Κατά περίεργο όμως τρόπο, η χώρα θα πρέπει να περικόψει ακόμη περισσότερο τις δαπάνες της. Το όριο για το διαρθρωτικό έλλειμμα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τα 42 δισ. ευρώ.
HAARETZΔεν θέλουν οι ΠαλαιστίνιοιΟι αντίπαλοι του Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν τον πιστεύουν οτιδήποτε και να λέει. Δεν τον πιστεύουν και τώρα που φαίνεται πραγματικά να θέλει να προχωρήσει σε άμεσες διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστινίους. Πρόσφατα, στο θέμα της δημιουργίας δύο κρατών και αυτό για το μέλλον των εβραϊκών καταυλισμών, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου και η πλειοψηφία του κόμματος «Λικούντ» ακολούθησαν αριστερή πολιτική. Μεταβαίνοντας τώρα στην Ουάσιγκτον για άμεσες συνομιλίες με την παλαιστινιακή πλευρά, ο Νετανιάχου μοιάζει συμφιλιωμένος με την ιδέα και καθόλου τραυματικά ένοχος. Αλλωστε, τις θέσεις του αυτές τις είχε κάνει γνωστές στην ομιλία του στο πανεπιστήμιο Μπαν-Ιλάν. Αλλά ο Νετανιάχου δεν θα τα καταφέρει. Οχι γιατί δεν θέλει, ούτε γιατί θα χάσει την πλειοψηφία στην Κνεσέτ. Αν υπάρξει συμφωνία με τους Παλαιστινίους, η αντιπολίτευση θα τον στηρίξει, όπως έγινε παλιότερα με τη Συμφωνία του Οσλο. Το πρόβλημα υφίσταται στην άλλη πλευρά. Ο πρόεδρος της Π.Α. Μαχμούντ Αμπάς και δεν μπορεί και δεν θέλει. Οι Παλαιστίνιοι δεν είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν ότι το Ισραήλ ανήκει στον εβραϊκό λαό.
THE NEW YORK TIMESΕνδημική διαφθοράΔεν χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για να ξεχάσει ο Αφγανός πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι τις δεσμεύσεις του ως προς τη διαφθορά στο Αφγανιστάν. Τον Ιούνιο δεσμεύτηκε δημοσίως ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να στείλει τους παρανομούντες στη δικαιοσύνη. Εκείνη την περίοδο δύο υπηρεσίες, επιφορτισμένες με το κυνήγι της διαφθοράς, συνέλαβαν δεκάδες υπόπτους, μεταξύ των οποίων και στενό συνεργάτη του Καρζάι. Σήμερα, είναι ο ίδιος ο Καρζάι το μεγάλο εμπόδιο. Τον περασμένο μήνα αχρήστευσε τις υπηρεσίες και διέταξε την αποφυλάκιση του συνεργάτη του. Την Κυριακή ο Καρζάι κατήγγειλε ότι οι υπηρεσίες αυτές παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι ελέγχονται από τους ξένους. Αυτή η κίνηση αλλάζει το σκηνικό, ειδικά τώρα που η αμερικανική στρατηγική στο Αφγανιστάν απαιτεί την ύπαρξη αξιόπιστου εταίρου. Σύμφωνα με τους «Τάιμς», ο συνεργάτης του Καρζάι Ζία Σαλεχί, είναι πράκτορας της CIA. Η αλήθεια είναι ότι οι Αφγανοί πρέπει να διευθετήσουν μόνοι τα του οίκου τους, αλλά αυτή τη στιγμή η αμερικανική στήριξη τους προσφέρει τη δυνατότητα να επιβληθούν στην ενδημική διαφθορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου