Στα Στρατιωτικά Επιτελεία και στο Υπουργείο Αμύνης έχεις ξεσπάσει μια διαμάχη για το εάν προηγείται η προμήθεια των μαχητικών ή των νέων φρεγατών FREMM. Το αργότερο μέχρι το 2012, η ελληνική πλευρά πρέπει να ανακοινώσει τον τύπου του νέου μαχητικού αεροσκάφους.
Η Αθήνα επιστρέφει στις διαπραγματεύσεις για μια σειρά εξοπλιστικών προγραμμάτων των ΕΕΔ - προς τέρψη των εταιρειών από τη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Το διακύβευμα είναι υψηλό στις συνομιλίες, στις οποίες λαμβάνουν μέρος περίπου 20 άτομα, κάθε Τρίτη και Πέμπτη στο Ελληνικό Υπουργείο Άμυνας.
Για την Ελλάδα διαπραγματεύονται ανώτατοι αξιωματικοί, δικηγόροι και σύμβουλοι της επενδυτικής τράπεζας Lazard. Της ελληνικής αντιπροσωπείας ηγείται ο δικαστής Διονύσιος Κολοβός. Στην άλλη πλευρά του τραπεζιού κάθονται αξιωματούχοι της Thyssen Krupp Marine Systems (TKMS) και των συνεργατών της από το Αμπού Ντάμπι, επίσης επικουρούμενη από δικηγόρους.
Μέχρι το τέλος του Αυγούστου θα καθοριστεί πότε η Ελλάδα έχει να εξοφλήσει τα χρέη πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για τα γερμανικά υποβρύχια. Επίσης, θα πρέπει να εξασφαλιστεί μια κοινά αποδεκτή λύση για τα ναυπηγεία. Τέλος, θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι η Αθήνα θα υπογράψει μια νέα σύμβαση δισεκατομμυρίων ευρώ για νέα γερμανικά υποβρύχια..
Παρά την οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας, η Γερμανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ επιμένουν να πωλήσουν νέα όπλα στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον Θάνο Ντόκο, διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ στην Αθήνα, η ισχυροποίηση της Τουρκίας αναγκάζει την Ελλάδα να συνεχίσει να εξοπλίζεται. Σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή Ιωάννη Μιχαλέτο, πολλοί επιστήμονες και μηχανικοί θα είχαν μεταναστεύσει από την αγροτική Ελλάδα, εάν δεν υπήρχαν τα εξοπλιστικά προγράμματα - για δεκαετίες, οι πολιτικοί στην Αθήνα συνεχίζουν αυτό το βιομηχανικό πολιτικό όνειρο.
Το ναυπηγείο του Σκαραμαγκά είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες στην Ελλάδα, αλλά η υπάρξή του συνεπάγει υψηλές απώλειες, επειδή τα ιαπωνικά, κινέζικα και νοτιοκορεάτικα παράγουν πολύ φθηνότερα από τις αρχές της δεκαετίας του '80. Για να εξασφαλίσει η ελληνική κυβέρνηση αυτές τις θέσεις εργασίας, δημιουργεί τη στρατιωτική ναυπηγική πολιτική, μια και στιν εμορικό τομέα το ναυπηγείο δεν μορεί να επιβιώσει στη διεθνή αγορά.
Όταν η Ελλάδα ήρθε σε συμφωνία με την γερμανική HDW-Werft (HDW) για την αγορά των γερμανικών υποβρυχίων, η συμφωνία ήταν απλή, υπενθυμίζει ένας από τις συμμετέχοντες στρατιωτικούς αξιωματούχους: „Έχουμε πει στους Γερμανούς: παίρνετε τα υποβρύχια αλλά και το ναυπηγείο από το λαιμό μας“.
Αρχές του 2000 συμφωνήθηκε με τις HDW και MAN-Ferrostaal η αγορά τεσσάρων υποβρυχίων της τότε νέας κλάσσης 214, συνολικού ύψους 1,85 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η κατασκευή του πρώτου στο Κίελο, ενώ τα άλλα τρία στην Ελλάδα.
Τον Μάιο του 2002, οι εταίροι υπέγραψαν μια νέα σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό τριών U209 του ΠΝ. Η αξία της σύμβασης: 985 εκατομμύρια ευρώ.
Τέλη του 2006 ολοκληρώνεται η κατασκευή του πρώτου υποβρυχίου, του „Παπανικολή“. Η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι το υποβρύχιο είναι ασταθές, το σύστημα καύσης προβληματικό, προβλήματα με σόναρ, περισκόπιο και διαρροές στο υδραυλικό σύστημα . Η HDW πραγματοποίησε διορθωτικές εργασίες και μετά από δοκιμές στη θάλασσα, η (γερμανική) Ομοσπονδιακή Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Τεχνολογίας και Προμηθειών πιστοποίησε τον Οκτώβριο του 2008 τον „Παπανικολή“ ως κατάλληλο για αποδοχή.
Η ελληνική πλευρά δεν πληρώνει τις προβλεπόμενες δόσεις, όπως και δεν πληρώνει τις δόσεις για τον εκσυγχροσνιμό του πρώτου U209. Το φθινόπωρο του 2009, η TKMS κάθεται πάνω σε πέντε υποβρύχια τελικά, και σύμφωνα με δικά της έγγραφα, κάθεται πάνω σε απλήρωτους λογαριασμούς της τάξεως των 806 εκατομμυρίων ευρώ.
Η TKMS ανακοίνωσε στα τέλη Σεπτεμβρίου 2009, λόγω των ληξιπρόθεσμων οφειλών, την παύση όλων των συμβάσεων με την Αθήνα και ανέφερε επίσης ότι δεν είναι πλέον αρμόδια για το ναυπηγείο. Στις 5 Νοέμβρίου 2009, η θυγατρική της ThyssenKrupp Ελλάδος, μήνυσε την ελληνική πλευρά ενώπιον του Διαιτητικού Δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου στο Παρίσι. Το μήνυμα για τη νέα ελληνική κυβέρνηση ήταν σαφές: δεν πληρώνεται όπως έχει, το ναυπηγείο θα φαληρίσει και μαζί του οι 1.200 θέσεις εργασίας.
Ωστόσο, ο Hans Christoph Atzpodien της TKMS, παρά την οργή για τους απλήρωτους λογαριασμούς, κράτησε την πόρτα ανοιχτή, γιατί δεν ήθελε να πωληθεί το ναυπηγείο στους ανταγωνιστές του, στην γαλλική DCNS, η οποία ανήκει στο γαλλικό κράτος.
Η TKMS δεν θα πωλήσει το ναυπηγείο σε κάποιον που ενεργεί για συμφέρον της DCNS, αλλά μόνον σε κάποιον που ενδιαφέρεται στην μακροχρόνια λειτουργία της ελληνικής αγοράς, γράφει ο Atzpodien στις 18 Νοεμβρίου 2009 στο Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η Γαλλία παρουσίασε στην ελληνική πλευρά στις αρχές του Δεκεμβρίου 2009, κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής ασκήσεως, το μαχητικό Rafale στην ελληνική πλευρά και ξεκίνησε με την Ελλάδα συζητήσεις για τις φρεγάτες FREMM. Στις 15 Ιανουαρίου 2010, ο πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα κ.Christophe Farnaud και ο CEO της DCNS, κ. Patrick Boissier, επισκέφθηκαν τον υφυπουργός Εθνικής Αμύνης για να μιλήσουν για τις τις φρεγάτες. Στα μέσα Ιουλίου, η ελληνική πλευρά έδωσε στο Παρίσι έναν κατάλογο με μιας σειρά λεπτομερών απαιτήσεων για τις "Ελληνικές FREMM." Η σύμβαση είναι για την αρχή ύψους τουλάχιστον 2,5 δισεακτομμυρίων ευρώ - Μια μπίζνα που και οι Γερμανοί θα ήθελαν.
Το εμιράτο του Αμπού Ντάμπι αγοράζει από την ThyssenKrupp τον Ιούλιο του 2009 το ναυπηγείο στο Rendsburg. Τον Οκτώβριο διακηρύσσεται η είσοδος των Αράβων στα ναυπηγεία Blohm + Voss του Αμβούργου. Στο μέλλον, οι δύο εταίροι θέλουν να κατασκευάζουν πολεμικά πλοία για την διεθή αγορά.
Οι Άραβες θέλουν να πάρουν τα τρία τέταρτα του ναυπηγείου στην Ελλάδα. Όμως, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει τα χρέη της και να παραγγείλει και τις φρεγάτες σε αυτό το ναυπηγείο. Στις 14 Δεκεμβρίου 2009, ο Atzpodien απαιτεί γραπτώς από την ελληνική πλευρά το ναυπηγείο να συνεχίσει να είναι προτιμώμενος προμηθευτής για όλα τα μεγάλα πολεμικά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού - νέες φρεγάτες και κορβέτες - ή υποβρύχια.
Εν τω μεταξύ, η κρίση έρχεται στην Ελλάδα και μαζί της οι επιθεωρητές του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα . Όμως, παρόλο που είναι σαφές ότι η χώρα αντιμετωπίζει την χρεωκοπία, οι εξοπλιστικές μπίζνες συνεχίζονται.
Τον Μάρτιο του 2010, η γερμανική κυβέρνηση πωλεί στην Ελλάδα 223 πυροβόλα Μ109, μέσω διακρατικής συμφωνίας. Οι ΗΠΑ προσφέρουν έως και 1.200 άρματα μάχης τύπου M1 και μερικές εκατοντάδες ΤΟΜΑ M2.
Η εταιρεία Rheinmetall προσφέρει 422 Marder IFV, όπως επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπο της Rheinmetall. Η τιμή του εκσυγχρονισμού, συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων κλιματιστικών: 200 εκατομμύρια ευρώ. Ανοικτό έαν τα προμηθευτεί η ελληνική πλευρά.
Αυτό που είναι ήδη σίγουρο: τα υποβρύχια. Στις 18 Μαρτίοιυ υπογράφηκε ένα πλαίσιο συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδος και της ADM TKMS, στο οποίο ρυθμίζονται τα παλιά χρέη και παραγγέλνονται για ένα δισεκατομμύριο ευρώ δύο νέα υποβρύχια επιπλέον – κλάσση U214. Τα υποβρύχια θα κατασκευαστούν από το ελληνικό ναυπηγείο, το οποίο θα αναληφθεί πλήρως από την Abu Dhabi έως τις 31 Αυγούστου του 2010.
Την ημέρα αυτή λήγει η περίοδος χάριτος του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου στο Παρίσι, στην οποία συμφώνησε με την Thyssen Krupp, με την προϋπόθεση ότι η ελληνική πλευρά θα βρεί μια λύση για να ξοφλήσει τα χρέη της. Ως εκ τούτου, κατά τη διαπραγμάτευση των λεπτομερειών της συμφωνίας - κάθε Τρίτη και Πέμπτη στο υπουργείο Άμυνας – η ελληνική πλευρά βρίσκεται υπό την ασφυκτική πίεση του χρόνου. Αν υπάρξει η συμφωνία, η HDW θα κάνει μία ακόμη καλή μπίζνα. Μέχρι το τέλος του χρόνου η Ελλάδα πρέπι να πληρώσει 300 εκατομμύρια ευρώ. Οι πληρωμές για τα δύο νέα υποβρύχια θα επιβαρύνουν τις δαπάνες μέχρι το 2018, 200 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος. Η συμφωνία προβλέπει και την γραπτή δήλωση της ελληνικής πλευράς πως το ναυπηγείο θα έχει μια ιδιάζουσα θέση σε όλα τα μεγάλα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού – και στις φρεγάτες FREMM.
Το ΔΝΤ δεν θέτει κάποιο φραγμό στα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδος. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ, Dominique Strauss-Kahn, είχε δηλώσει στις 2 Μαίου πως μπορεί να υπάρξει μια σημαντική μείωση στις στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας. Αργότερα όμως, ένας εκπρόσωπος του ΔΝΤ διευκρίνισε ότι η δήλωση αναφέρεται συγκεκριμένα σε "μείωση των εξοπλισμών μετά το 2010." Οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδος δεν περιορίζονται από κάποιο συμφωνητικό της ελληνικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ. Το Βερολίνο και το Παρίσι έχουν „φροντίσει“ γι' αυτό.
"Από οικονομικής άποψης, είναι καθαρή τρέλα να επενδύσεις δισεκατομμύρια ευρώ για να διατηρήσεις μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου