Για να βγει η Ελλάδα από το τέλμα δεν φτάνει η μείωση των εσόδων των πολιτών, η περικοπή δαπανών και η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και της αγοράς εργασίας. Χρειάζονται τολμηρές ιδέες και νέες στρατηγικές σε πολλούς τομείς, ανατροπή όσων συνηθίσαμε, για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτά που έχουμε, να κάνουμε τις αδυναμίες μας να δουλέψουν υπέρ της οικονομικής ανάκαμψης. Λίγοι πιστεύουν ότι τα δημοσιονομικά μέτρα που συνοδεύουν το δάνειο των 110 δισ. ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ε.Ε. είναι ικανά να αυξήσουν την παραγωγή και την ανάπτυξη ώστε να γλιτώσουμε τη χρεοκοπία.
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα δεν παράγει αρκετά ώστε να μπορεί να βασιστεί σε εξαγωγές για τα πλεονάσματα που θα μας βοηθούσαν να ξεφύγουμε από το χρέος. Ως μέλη της Ευρωζώνης δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμά μας ώστε να γίνουμε πιο ελκυστική αγορά για τουρισμό. Επίσης, με την αναστάτωση που προκαλεί η βίαιη προσαρμογή της οικονομίας μας, ας το πάρουμε απόφαση ότι δεν θα έχουμε σημαντικές επενδύσεις, και είναι πολύ πιθανό ότι ο τουρισμός μας θα υποχωρήσει. Αυτό που έχει η Ελλάδα να προσφέρει είναι υπηρεσίες, καθώς και το τοπίο και κλίμα της. Αφού δεν υπάρχουν πολλά χρήματα, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με τα προσόντα που διαθέτουμε.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας μας έχει πολλούς και καλούς γιατρούς, αλλά πάσχει από οργάνωση και την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Η κακοδιαχείριση οδηγεί στην τεράστια σπατάλη πόρων (με ανεξέλεγκτες προμήθειες και ανοργάνωτα λογιστήρια τα οποία δεν εισπράττουν από τα ασφαλιστικά Ταμεία αυτά που τους οφείλουν). Οδηγεί, επίσης, σε δύσκολες συνθήκες εργασίας και χαμηλούς μισθούς για τους γιατρούς και σε ελλιπείς υπηρεσίες για τους ασθενείς. Η λύση δεν βρίσκεται απλώς σε περικοπές αλλά στην αναδιοργάνωση των νοσοκομείων. Με τους ειδικευμένους γιατρούς που διαθέτουμε και με τα νοσοκομεία που χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα θα μπορούσε να παρέχει υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες σε ασθενείς από άλλες χώρες. Αυτό απαιτεί καλύτερη οργάνωση, επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό και την παραγωγή τέτοιου επιστημονικού έργου ώστε ασθενείς από άλλες χώρες να εμπιστεύονται τους γιατρούς και τα νοσοκομεία μας. Τότε, αντί να βουλιάζει στα χρέη, το Εθνικό Σύστημα Υγείας μας θα μπορούσε και να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες στους Ελληνες και να γίνει πηγή εσόδων. Η επένδυση σε προσωπικό και εξοπλισμό ήδη υπάρχει.
Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και στην Παιδεία, αν τα πανεπιστήμιά μας προσανατολίζονταν στην προσέλκυση φοιτητών από το εξωτερικό. Είτε μέσω αγγλόφωνων σχολών σε κρατικά πανεπιστήμια είτε σε νέα ιδρύματα, όπως και στα νοσοκομεία, θα μπορούσαμε να διευρύνουμε τον κύκλο εργασιών ώστε να γίνουν βιώσιμα τα τριτοβάθμια ιδρύματά μας. Εδώ πάλι απαιτείται αυστηρή αξιολόγηση καθηγητών και η υιοθέτηση χρήσιμων προγραμμάτων σπουδών, με νέες υποδομές και με την αναγκαία γαλήνη στο φοιτητικό σώμα. Οι αλλαγές σε αυτό τον τομέα είναι δύσκολες αλλά και απολύτως αναγκαίες.
Στον χώρο της κοινωνικής ασφάλισης και της εργασίας, η Ελλάδα έχει προβλήματα τα οποία φαίνονται δυσεπίλυτα. Κύριο είναι το δημογραφικό: Η σχέση εργαζόμενου προς συνταξιούχου είναι τέτοια που θα βαραίνει τον προϋπολογισμό όλο και περισσότερο. Αν όμως η χώρα προσελκύσει τους συνταξιούχους άλλων μελών της Ε.Ε., λόγω του καλού κλίματος και ιατρικών υπηρεσιών, θα μπουν νέα χρήματα στα ταμεία μας και θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Αυξάνοντας τον «πληθυσμό» μας με ανθρώπους από το εξωτερικό, και βελτιώνοντας τις υπηρεσίες μας, θα μπορούσαμε όχι μόνο να κρατήσουμε το κοινωνικό κράτος αλλά να το κάνουμε καλύτερο και πιο παραγωγικό.
Εχουμε το προσωπικό και τις υποδομές για να κάνουμε τέτοια άλματα. Αυτό που απαιτείται είναι η βούληση να θέσουμε στόχους και να αναδιοργανωθούμε ώστε να τους πετύχουμε. Είναι αναγκαίες οι μετατάξεις προσωπικού για την αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα· οφείλουμε να αποδεχόμαστε την αξιολόγηση της δουλειάς μας και να θέτουμε ψηλούς στόχους· πρέπει να δούμε πέρα από τα σύνορά μας, πέρα απ’ όσα έχουμε συνηθίσει, να βρούμε διέξοδο μέσω της δημιουργίας. Πάνω απ’ όλα, όμως, χρειάζονται ιδέες και επίμονη εργασία, για να κάνουμε το ελληνικό συνώνυμο με την ποιότητα. Για να μπορούμε να ελπίζουμε.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου