Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς εξετάζουν τέσσερα πιθανά σενάρια για το μέλλον της ευρωζώνης ως αποτέλεσμα της κρίσης που διανύει αυτή. - Σε όλα τα σενάρια πρωταγωνιστεί (φυσικά..) η Ελλάδα.
Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα σε λίγα χρόνια θα μπορούσε να γίνει μία ευρωπαϊκή οικονομία - πρότυπο, προορισμός για τουρίστες που αναζητούν υψηλού επιπέδου και υγιεινού μοντέλου διακοπές, καθώς επίσης για συνταξιούχους και επιχειρηματίες που θα θέλουν να εκμεταλλευτούν το αλλαγμένο επενδυτικό τοπίο της χώρας. Η εφημερίδα εκτιμά ότι αυτό το σενάριο δεν είναι απίθανο, αλλά όχι και απόλυτα πιθανό. Σε αυτή την περίπτωση το ευρώ θα γινόταν ένας σοβαρός ανταγωνιστής για το δολάριο.
Στο δεύτερο σενάριο η ευρωζώνη σταθεροποιείται μεν, αλλά δεν αντιμετωπίζει θεμελιώδη προβλήματά της που αποκαλύφθηκαν από την κρίση. Η αξιοπιστία της Ελλάδας θα μπορούσε να αρχίσει να αποκαθίσταται καθώς προχωρά η εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας, αλλά τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες πρωτεύουσες οι κυβερνήσεις δε θα είναι σε θέση να αποκαταστήσουν τη δυνατή ανάπτυξη. Πρόκειται για ένα πολύ πιθανό σενάριο, που θα συνοδεύεται από εντονότερες πιέσεις επί του ευρώ.
Στο τρίτο σενάριο η ευρωζώνη πορεύεται μονίμως αποδυναμωμένη, με έντονες αμφιβολίες για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της. Η Ελλάδα ίσως παραμείνει «στο νοσοκομείο» για περισσότερο από όσο αναμένεται, αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο αναδιάταξης του χρέους της, ακολουθούμενη από Πορτογαλία και Ισπανία. Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς εκτιμούν ότι πρόκειται για ένα αρκετά πιθανό σενάριο με το ενιαίο νόμισμα να αποδεικνύεται μακροπρόθεσμα αδύναμο.
Το τελευταίο σενάριο αναφέρεται στη διάλυση της ευρωζώνης, καθώς οι εντάσεις θα έχουν γίνει υπερβολικά μεγάλες, με αποτέλεσμα μία ή περισσότερες χώρες μέλη να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι θα είχαν καλύτερο μέλλον εκτός ευρώ ή να αποπεμφθούν από τους εταίρους. Η Ελλάδα θα καταρρέει οικονομικά, με ύφεση και υψηλή ανεργία, εξελίξεις που ίσως εξαπλωθούν και σε άλλες χώρες-μέλη. Οι Έλληνες θα καλούνταν να πληρώσουν χρέη σε ευρώ με την πιο αδύναμη δραχμή. Το σενάριο κρίνεται μεν απόμακρο, αλλά όχι τόσο πολύ όσο θεωρούταν πριν από λίγο καιρό.
Με άλλο άρθρο τους στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς οι οικονομολόγοι Νουριέλ Ρουμπίνι και Αρνάμπ Ντας τονίζουν ότι η ευρωζώνη προσφέρει ένα μάθημα στο πώς να μην αντιδρά κανείς σε μια συστημική κρίση. Σημειώνεται ότι τα κράτη μέλη άρχισαν να αντιμετωπίζουν μεμονωμένα τα προβλήματα όταν ενίσχυσαν τις ευρωπαϊκές τράπεζες στο πλαίσιο εθνικών πολιτικών το 2008.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, μετά από καθυστέρηση και αρνήσεις οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατέληξαν σε μια εντυπωσιακή επίδειξη ισχύος με το μηχανισμό σταθερότητας ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ, παραβαίνοντας όμως τους κανονισμούς λειτουργίας της ΕΕ.
Ως λύση στο πρόβλημα των χρεών των εθνικών κυβερνήσεων οι συντάκτες προτείνουν ένα πλάνο τεσσάρων σημείων: αρχικά την απορύθμιση και φιλελευθεροποίηση της ΕΕ με μεταρρυθμίσεις στα νότια μέλη της και ενίσχυση της ζήτησης στο βορρά.
Δεύτερον, οι πιστωτές θα πρέπει να υποστούν κάποια οικονομική ζημιά και οι οφειλέτες να προσαρμοστούν, καθώς όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά η Ελλάδα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τρίτον, είναι ώρα για ριζική μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με μικρότερους και πιο εξειδικευμένους οργανισμούς.
Τέλος, πρέπει να αλλάξει η ισορροπία της παγκόσμιας οικονομίας, δηλαδή οι πλεονασματικές χώρες να τονώσουν την κατανάλωση και οι ελλειμματικές χώρες να ενισχύσουν τις καταθέσεις και τις επενδύσεις, με απορύθμιση των αγορών εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών.σκαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου