Οι Γερμανοί έχουν ένα χαρακτηριστικό ως λαός, για το οποίο ο Μητσοτάκης συνηθίζει να αφηγείται ένα χαριτωμένο και διδακτικό περιστατικό από την πλούσια πείρα του... Είναι οι πρώτες μέρες μετά την παράδοση της γερμανικής φρουράς της Κρήτης. Σε ένα δωμάτιο στα Χανιά κάθονται τρεις νεαροί άνδρες, ένας Αγγλος, ένας Γερμανός και ένας Ελληνας. Ο Αγγλος είναι αξιωματικός του SOE, στέλεχος της βρετανικής αποστολής στην κατεχόμενη Ελλάδα. Ο Γερμανός είναι ένας αξιωματικός της Στρατιωτικής Αστυνομίας -αιχμάλωτος πλέον των Συμμάχων. Ο Ελληνας (θα το μαντέψατε, είμαι βέβαιος) είναι ο Μητσοτάκης. Και τίθεται μεταξύ τους, πάνω στην κουβέντα, το θεωρητικό ερώτημα: Είσαι αιχμάλωτος και έχεις δώσει τον λόγο της τιμής σου ότι δεν θα δραπετεύσεις· τι κάνεις μόλις σου δοθεί η ευκαιρία να δραπετεύσεις; Για τον Αγγλο και τον Ελληνα (εδώ μπορείτε να προσθέσετε με τη φαντασία σας το γνωστό σατανικό μειδίαμα του Κ. Μητσοτάκη...) δεν υπήρχε δίλημμα. Φυσικά θα δραπέτευαν! Αφού έδωσαν τον λόγο τους για να παραπλανήσουν τους φύλακές τους και μόνον. Οχι και για τον Γερμανό όμως, ο οποίος είπε ότι ασφαλώς θα σεβόταν τον λόγο του και το είπε μάλιστα ελαφρώς ενοχλημένος. Πολλοί Γερμανοί είναι έτσι. Σέβονται τους κανόνες και είναι, αν θέλετε, λιγότερο «πονηροί», εν σχέσει με κάτι άλλους.
Τα λέω αυτά, διότι, πριν από μερικές ημέρες, εκπρόσωπος τους διεθνούς τραπεζικού συστήματος και μέλος του στενού επιτελείου της Μέρκελ είχε μια συζήτηση για το μέλλον του «ελληνικού ζητήματος». Το γερμανικό κατεστημένο έχει αντιληφθεί τη σημασία της Ελλάδας για τη σωτηρία του ευρώ, αλλά εκεί σταματά και το ενδιαφέρον του για τη χώρα. Αν, σε ένα βάθος χρόνου δύο ετών, η Ευρωζώνη αντέξει και η Ελλάδα εξακολουθεί να αρνείται την προσαρμογή της στην πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, η αναδιάρθρωση του χρέους θα ήταν η μόνη λύση. Αν αυτό όμως οδηγούσε αναγκαστικά την Ελλάδα σε αποχώρηση από το ευρώ, το έχουν σκεφθεί οι Γερμανοί; «Ναι, το έχουν», ήταν η απάντηση του τετράγωνου Γερμανού, που δεν του αρέσουν οι υπεκφυγές...
Αξέχαστος...Μιλώντας για τετράγωνους Γερμανούς, να σας ενημερώσω ότι αποχαιρετιστήριο δείπνο παρέθεσε επιχειρηματίας προς τιμήν του αποχωρήσαντος πρεσβευτή της Γερμανίας. Μεγάλο μέρος της σύντομης ομιλίας του, ο αποχωρήσας το αφιέρωσε στον -ούτως ειπείν- καλό του φίλο Φίλιππο Πετσάλνικο, τον οποίο είχε την τύχη να γνωρίσει με αφορμή το εξώφυλλο του Focus. Να, λοιπόν, που επιτέλους βρέθηκε και ένας άνθρωπος στον οποίο ο Φ. Πετσάλνικος θα μείνει αξέχαστος!
Τεστ για αρχαρίουςΔιαβάστε το παρακάτω απόσπασμα ανακοίνωσης συνδικαλιστικής οργάνωσης και προσδιορίστε την πολιτική της θέση: «Προσωπικές πολιτικές, που προσπαθούν να απαξιώσουν τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και το συνδικαλιστικό, θα βρεθούν σύντομα στο περιθώριο, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να αγωνίζονται για να αποτρέψουν την οικονομική εξαθλίωση στη ζωή τους, με μόνη δύναμη υποστήριξης το συνδικαλιστικό κίνημα και τα μόνα στηρίγματά τους που σε καθημερινή (τους τελευταίους 6 μήνες) βάση διεκδικούν τα ανθρώπινα, κοινωνικά, εργασιακά, όλο και περισσότερο σε κατάρρευση».
Απάντηση: Η τρικυμία εν κρανίω (που φαίνεται από τις περιπέτειες του συντακτικού...) σε συνδυασμό με αριστερή ρητορική δεν αφήνουν αμφιβολία ότι πρόκειται για κείμενο της προσκείμενης στη Ν. Δ. συνδικαλιστικής οργάνωσης. Συγκεκριμένα, το απόσπασμα είναι από την χθεσινή, ανυπόγραφη ανακοίνωση που εξέδωσε η ΔΑΚΕ Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (δηλαδή, ο Γιάννης Μανώλης και οι φίλοι του), στο πλαίσιο του καβγά που έχει ξεσπάσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη...
Δεν ντρέπονται;Ψήφισμα της 18ης του μηνός: «Η Σύγκλητος του ΕΜΠ: Θεωρεί ότι τα μέτρα που υιοθετήθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και με την αγαστή συνεργασία κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΔΝΤ πλήττουν καίρια τους εργαζόμενους και όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής (ασφάλιση, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, συλλογικές συμβάσεις, περίθαλψη κ. λπ.). Θεωρεί ότι τα μέτρα είναι άδικα διότι δεν πλήττουν αυτούς που δημιούργησαν το δημόσιο χρέος και υποθηκεύουν το μέλλον των επερχομένων γενεών. Ειδικά στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η κυβερνητική πολιτική εξειδικεύεται, εκτός τις μισθολογικές μειώσεις, σε μειώσεις θέσεων, συρρίκνωση πόρων, καθυστερήσεις διορισμών, συμπτήξεις Τμημάτων και Ιδρυμάτων με αγοραία και μη ακαδημαϊκά κριτήρια και υπαγωγή του Δημόσιου Πανεπιστημίου σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Ως εκ τούτου, θεωρεί ότι χρέος κάθε ακαδημαϊκού πολίτη είναι, “και μόνος και μετά πολλών”, να αντιταχθεί σε αυτά τα μέτρα».
Οσον αφορά το ερώτημα του τίτλου, οι αριστερές οργανώσεις, που διοικούν τα πανεπιστήμια και υπαγορεύουν αυτές τις θέσεις, δεν ντρέπονται καθόλου. Αντιθέτως, πρέπει να νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση με το κείμενο του ψηφίσματος. Εκείνοι που τα αποδέχονται χωρίς να τα πιστεύουν, προκειμένου να γίνουν αρεστοί σε όσους τα πιστεύουν, διατηρώ την ελπίδα ότι ίσως να ντρέπονται λιγάκι, αφού δεν βλέπω πουθενά κάτω από το κείμενο, φαρδιά πλατιά, την υπογραφή του αποχωρούντος πρύτανη του ΕΜΠ Κώστα Μουτζούρη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου