Ευγενία Μανωλίδου: "Δεν είμαι συναισθηματικά συνδεδεμένη με τη δουλειά μου" 1 ΟΚΤ 2010 Ενα είναι σίγουρο για την Ευγενία Μανωλίδου. Οτι τολμά...Στα 20 της έφυγε για μια άλλη ήπειρο, με έναν άνδρα που γνώριζε μόνο 6 μήνες! Επειδή τυγχάνει να έχουμε την ίδια εμπειρία αυτό σημαίνει πως η προσωπική της ζωή έχει προτεραιότητα. Το επιβεβαιώνει άλλωστε και η ίδια. "Όταν παντρεύτηκα στα 20 μου, έφυγα από το σπίτι και πήγα σε άλλη ήπειρο με έναν άνθρωπο που γνώριζα μόνο έξι μήνες. Είχα αλλάξει τελείως την επαγγελματική μου κατεύθυνση: Από εκεί που σπούδαζα management στο Deree, ξαφνικά πήγα και σπούδασα μουσική στο Juilliard School, στη Νέα Υόρκη. Τα παράτησα όλα, παντρεύτηκα και έκανα αυτό που επιθυμούσα" λέει στο περιοδικό "People". "Δεν έχω κλάψει για επαγγελματικά θέματα. Μπορεί να έχω συγχυστεί, μπορεί να έχω αναστατωθεί, μπορεί να έχω εκπλαγεί, αλλά δεν έχω κλάψει ποτέ. Τα επαγγελματικά θέματα αγγίζουν τη λογική, όχι το συναίσθημά μου. Δεν είμαι συναισθηματικά συνδεδεμένη με τη δουλειά μου, είμαι, όμως, συναισθηματικά συνδεδεμένη με τους ανθρώπους που βρίσκονται σ’ αυτή. Αυτοί, όμως, δεν με κάνουν να κλαίω, με αγαπάνε πολύ, με προσέχουν. Εγώ συγκινούμαι με ανθρώπινα πράγματα, αυτά με κάνουν και κλα

Ενα είναι σίγουρο για την Ευγενία Μανωλίδου. Οτι τολμά...Στα 20 της έφυγε για μια άλλη ήπειρο, με έναν άνδρα που γνώριζε μόνο 6 μήνες! Επειδή τυγχάνει να έχουμε την ίδια εμπειρία αυτό σημαίνει πως η προσωπική της ζωή έχει προτεραιότητα. Το επιβεβαιώνει άλλωστε και η ίδια.

"Όταν παντρεύτηκα στα 20 μου, έφυγα από το σπίτι και πήγα σε άλλη ήπειρο με έναν άνθρωπο που γνώριζα μόνο έξι μήνες. Είχα αλλάξει τελείως την επαγγελματική μου κατεύθυνση: Από εκεί που σπούδαζα management στο Deree, ξαφνικά πήγα και σπούδασα μουσική στο Juilliard School, στη Νέα Υόρκη. Τα παράτησα όλα, παντρεύτηκα και έκανα αυτό που επιθυμούσα" λέει στο περιοδικό "People". "Δεν έχω κλάψει για επαγγελματικά θέματα.

Μπορεί να έχω συγχυστεί, μπορεί να έχω αναστατωθεί, μπορεί να έχω εκπλαγεί, αλλά δεν έχω κλάψει ποτέ. Τα επαγγελματικά θέματα αγγίζουν τη λογική, όχι το συναίσθημά μου. Δεν είμαι συναισθηματικά συνδεδεμένη με τη δουλειά μου, είμαι, όμως, συναισθηματικά συνδεδεμένη με τους ανθρώπους που βρίσκονται σ’ αυτή. Αυτοί, όμως, δεν με κάνουν να κλαίω, με αγαπάνε πολύ, με προσέχουν. Εγώ συγκινούμαι με ανθρώπινα πράγματα, αυτά με κάνουν και κλαίω, όχι άλλα". 

Διαβάστε περισσότερα: http://totefteri.blogspot.com/2010/10/blog-post_6479.html#ixzz11DQmUpRd