Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Χωρίς Ιππείς, η Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.)



Η συγγραφή αυτού του βιβλίου από τον Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο είναι επετειακή για τα 2500 χρόνια από τη Μάχη του Μαραθώνα (12 Σεπτεμβρίου 490 π.Χ.). Οι λόγοι ήταν όχι απλώς για να δοθεί με ενάργεια η στρατηγική και η τακτική που εφαρμόσθηκε από τον Μιλτιάδη, αλλά κυρίως για να τονισθεί το νόημα και η κινητήριος δύναμη των ηθικών αξιών που διακατείχαν τους μαχητές, 9000 Αθηναίους και 1000 Πλαταιείς. Η εφημερίδα Έθνος στο επετειακό της αφιέρωμα για τη Μάχη του Μαραθώνα της 12ης Σεπτεμβρίου, θέτει το ερώτημα για την «εξαφάνιση του Ιππικού των Περσών», ερώτημα που απαντάται πλέον στην έκδοση αυτή.
Το σχέδιο του Μιλτιάδη ήταν να εμπλακεί σε μάχη με το περσικό πεζικό όσο πιο σύντομα γινόταν ώστε να αποφύγει τις απώλειες από τους εχθρικούς τοξότες. Κάθε βράδυ πριν τη μάχη οι Έλληνες μίκραιναν την απόσταση ανάμεσα στα δύο μέτωπα και τη μέρα της μάχης είχαν φτάσει σε απόσταση περίπου 8 σταδίων, δηλαδή 1480 μέτρα. Στο δεξιό άκρο είχε τοποθετηθεί επικεφαλής ο Καλλίμαχος και στη συνέχεια οι δέκα φυλές με τους Πλαταιείς να είναι στο αριστερό άκρο. Ο Μιλτιάδης είχε επιμηκύνει το μέτωπο του ώστε να είναι ίσο με το μέτωπο των Περσών έτσι ώστε το δεξιό και το αριστερό κέρας να είναι ισχυρά αποδυναμώνοντας το κέντρο.
Οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον των Περσών γρήγορα, τρέχοντας στα τελευταία μέτρα, μάλλον αιφνιδιάζοντας έτσι τους Πέρσες. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης έδωσε πλεονέκτημα στα ισχυρά άκρα. Η μάχη ήταν αμφίρροπη για αρκετή ώρα μέχρις ότου οι δυο περσικές πτέρυγες κατέρρευσαν και τράπηκαν σε φυγή. Στο κέντρο όπου βρίσκονταν οι επίλεκτες δυνάμεις με τους Πέρσες και τους Σάκες ο ελληνικός σχηματισμός διασπάστηκε και υποχώρησε. Τα πλάγια τμήματα όμως γύρισαν πίσω και επιτέθηκαν στο περσικό κέντρο περικυκλώνοντας τους. Ακολούθησε σκληρή μάχη και τελικά οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή, προς το Σχοινιά που βρίσκονταν τα πλοία τους. Πολλοί Πέρσες έπεσαν στα νερά του έλους και πνίγηκαν. Η μάχη συνεχίστηκε στο Σχοινιά καθώς οι Πέρσες προσπαθούσαν να διαφύγουν. Εκεί πέθαναν ο Καλλίμαχος, ο στρατηγός Στησίλαος και οΚυναίγειρος, ο αδελφός του Αισχύλου. Οι Αθηναίοι κατάφεραν να καταλάβουν επτά πλοία.
Οι Μηδικοί Πόλεμοι συνετέλεσαν στην αφύπνιση του συνόλου των Ελλήνων και σταδιακά οδήγησαν στην ενότητα και την από κοινού βούλησή τους να μείνουν ελεύθεροι. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σέλευκος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: