Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
Η ιστορία ενός χωρισμού - ΠΡΟΣΟΧΗ δεν είναι ...αληθινό το περιστατικό
"Χριστουγεννα 1998.
Οι θαμώνες γνωστού εστιατορίου στο κέντρο της Αθήνας, θυμούνται καλά το 'περίεργο" στιγμιότυπο: Η παρουσιάστρια της πρωινής ζώνης του καναλιου καθισμένη στη μέση. Στα δεξιά, ο Πρόεδρος του καναλιου και "κρυφός" της δεσμός. Στα αριστερά της, ο Διευθυντής Προγράμματος του καναλιού. Αυτά πάνω από το τραπέζι. Κάτω από το τραπέζι, τα χέρια και των 2 αντρών, χαιδεύουν τα πόδια της παρουσιάστριας. Η θέληση της για αλματώδη...
άνοδο στην καριέρα της, της επιτάσσει να μην αντιδράσει.
Φεβρουάριος 1999.
Ο Πρόεδρος , κατόπιν συμφωνίας με συγκεκριμένο τίμημα, 'πασάρει" την παρουσιάστρια στον Διευθυντή. Η παρουσιάστρια μετέχει της συμφωνίας, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και τη δημιουργία "λευκού γάμου".
Λίγα χρόνια αργότερα...
Ο γάμος πραγματοποιείται με δημοσία...προβολή. Ο έγγαμος βίος επίσης προβάλλεται δημόσια. Η συμφωνία όμως τηρείται. Ο γάμος παραμένει 'λευκός" και η νύφη...αμόλυντη. Η επαγγελματική αδηφαγία των...νεόνυμφων, τους οδηγεί στην ...
αθέτηση της επαγγελματικής συμφωνίας με τον Πρόεδρο, αναγκάζοντας τον να δείξει της έξοδο στον...γαμπρό.
Τα επόμενα χρόνια...
Η επιτυχημένη επαγγελματική πορεία συνάδει με την επιτυχημένη οικογενειακή ευτυχία. Έτσι η απόκτηση απογόνων είναι επιτακτική ανάγκη. Η βόηθεια του πιο έμπειρου γιατρού στην εξωσωματική, χαρίζει παιδιά στην παρουσιάστρια. Κάθε παιδί και άνοδος τηλεθέασης. Στο βωμό του χρήματος, η παρουσιάστρια θυσιάζει τα πάντα. Ακόμα και τις προσωπικές της στιγμές που γίνονται, εν γνώσει και εν αδεία της, όλες εξώφυλλα περιοδικών.
Ο σύζυγος ανήκει στο γάμο του, αλλά και σε ...στέλεχος του καναλιου, που ο προγραμματισμός και η επικοινωνία τους έφερε πιο κοντά. Η παρουσιάστρια, ανήκει στο γάμο της αλλά σε...ιδιοκτήτη ξενοδοχειακής μονάδας στην Άνδρο. Η μεταξύ του ζευγαριου συμφωνία και η τήρηση του λευκού γάμου, βαίνει καλώς.
Ο "λευκός" γάμος βαίνει καλώς.Οι επαγγελματικές τους πορείες , όχι. Ένα νέο σχέδιο καταστρώνεται.Ένα σχέδιο που θα εκτινάξει την τηλεθέαση της εκπομπής της παρουσιάστριας στα ύψη κι έτσι το διαπραγματευτικό χαρτί του συζύγου για επαναπροσδιορισμό του δικού του συμβολαίου θα πάρει αξία.
Εφαρμογή σχεδίου. Μερος 1 από 3.
.....συνεχίζεται στις 12 Μαρτίου.
Υ.Γ.: Προσοχή δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα αν σας θυμίζει οτιδήποτε...
troktiko
Η Άντζελα Γκερέκου προωθεί πράσινη ανάπτυξη στις τουριστικές επιχειρήσεις
Η υφυπουργός Πολιτισμού-Τουρισμού μίλησε για κίνητρα μέσω ΕΣΠΑ
Κίνητρα χρειάζονται για τη πράσινη τουριστική ταυτότητα, που θέλουμε να δώσουμε στη χώρα μας, δήλωσε η υφυπουργός Τουρισμού. Τόνισε την άμεση ανάγκη εφαρμογής περιβαλλοντικής πολιτικής από τους ξενοδόχους και τους επιχειρηματίες του τουρισμού κι ανέφερε τη συνεργασία που προωθεί το υπουργείο Τουρισμού, τόσο με το υπουργείο Περιβάλλοντος, όσο και με όλους τους φορείς του τουρισμού, για λήψη συγκεκριμένων μέτρων. Προς αυτή τη κατεύθυνση συνεργάζονται με όλους τους φορείς του τουρισμού, όπως o ΣΕΤΕ, που είναι ένας κεντρικός φορέας τουρισμού, με τον οποίο έχουν μια πολύ καλή και δημιουργική συνεργασία, προχωρώντας σε δράσεις που είναι απόλυτα συμβατές με τη λογική των επιχειρηματιών. Η κ.Γκερέκου χαίρεται, που οι επιχειρηματίες του τουρισμού έχουν αντιληφθεί σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ακριβώς αυτή την αναγκαιότητα της πράσινης ταυτότητας του τουρισμού.
Σε πρόσφατη συνέντευξη ανακοίνωσε ότι εξετάζονται κίνητρα μέσω ΕΣΠΑ στις επιχειρήσεις για πράσινη τουριστική ταυτότητα. Συγκεκριμένα η υφυπουργός είπε: “Στόχος μας μέσα από το ΕΣΠΑ είναι η αξιοποίηση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, της διαχείρισης των απορριμμάτων, του τρόπου κομποστοποίησής τους, δηλαδή οτιδήποτε έχει να κάνει με την «πράσινη διαχείριση», έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα τουριστικό προϊόν που να είναι πραγματικά φιλικό προς το περιβάλλον. Και εμείς από την πλευρά μας έχουμε ως στόχο, και εθιμοτυπικά και επενδυτικά, να στηρίξουμε αυτή την πρωτοβουλία και να δώσουμε κίνητρα, έτσι ώστε να αναπτυχθεί αυτή η λογική και στο επίπεδο των ξενοδοχείων και των καταλυμάτων”. Η Άντζελα Γκερέκου συμμετέχει εθελοντικά σε κοινωνικές πρωτοβουλίες που αφορούν το περιβάλλον, τους νέους και τις ιδιαίτερα ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Το Μάρτιο του 2005, ορίσθηκε επικεφαλής του Ελληνικού τμήματος της παγκόσμιας καμπάνιας του Global Progressive Forum.
Σε πρόσφατη συνέντευξη ανακοίνωσε ότι εξετάζονται κίνητρα μέσω ΕΣΠΑ στις επιχειρήσεις για πράσινη τουριστική ταυτότητα. Συγκεκριμένα η υφυπουργός είπε: “Στόχος μας μέσα από το ΕΣΠΑ είναι η αξιοποίηση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, της διαχείρισης των απορριμμάτων, του τρόπου κομποστοποίησής τους, δηλαδή οτιδήποτε έχει να κάνει με την «πράσινη διαχείριση», έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα τουριστικό προϊόν που να είναι πραγματικά φιλικό προς το περιβάλλον. Και εμείς από την πλευρά μας έχουμε ως στόχο, και εθιμοτυπικά και επενδυτικά, να στηρίξουμε αυτή την πρωτοβουλία και να δώσουμε κίνητρα, έτσι ώστε να αναπτυχθεί αυτή η λογική και στο επίπεδο των ξενοδοχείων και των καταλυμάτων”. Η Άντζελα Γκερέκου συμμετέχει εθελοντικά σε κοινωνικές πρωτοβουλίες που αφορούν το περιβάλλον, τους νέους και τις ιδιαίτερα ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Το Μάρτιο του 2005, ορίσθηκε επικεφαλής του Ελληνικού τμήματος της παγκόσμιας καμπάνιας του Global Progressive Forum.
WWW.NEWSIT.GR
Εκπαιδευτικές δραστηριότητες Μονάδων του ΕΣ
Εκπαιδευτικές δραστηριότητες ΧΧV TΘΤ
Eκπαιδευτικές δραστηριότητες 3ης Μ/Κ ΤΑΞ
Xειμερινή διαβίωση-εκπαίδευση Μονάδων Καταδρομών
Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο την παραβολή του Ασώτου Υιού (Λουκ.15, 11-32). Η παραβολή αυτή μαζί με τους ύμνους της ημέρας, μας παρουσιάζουν τη μετάνοια σαν επιστροφή του ανθρώπου από τη εξορία. Ο άσωτος γιός, πήγε σε μια μακρινή χώρα και εκεί σπατάλησε ό,τι είχε και δεν είχε. Μια μακρινή χώρα. Είναι ο μοναδικός ορισμός της ανθρώπινης κατάστασης που θα έπρεπε να αποδεχτούμε καθώς αρχίζουμε την προσέγγισή μας στό Θεό. Ένας άνθρωπος που ποτέ δεν είχε αυτή την εμπειρία, έστω και για λίγο, που ποτέ δεν...αισθάνθηκε ότι είναι εξόριστος από το Θεό και από την αληθινή ζωή, αυτός ποτέ δεν θα καταλάβει τι ακριβώς είναι ο Χριστιανισμός. Αυτό το αίσθημα της αποξένωσης απο το Θεό, απο την μακαριότητα της κοινωνίας μαζί Του, από την αληθινή ζωή όπως τη δημιούργησε και μας την έδωσε Εκείνος. Να παραδεχθώ ότι έχω αμαυρώσει και έχω χάσει την πνευματική μου ομορφιά, ότι είμαι πολύ μακριά από το πραγματικό μου σπίτι, την αληθινή ζωή.
Έλαβα από το Θεό θαυμαστά πλούτη: πρώτα απ' όλα τη ζωή και τη δυνατότητα να τη χαίρομαι, να την ομορφαίνω με νόημα, αγάπη και γνώση. Ύστερα - με το Βάπτισμα - έλαβα τη νέα ζωή από τον ίδιο το Χριστό, τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, την ειρήνη και τη χαρά της ουράνιας Βασιλείας. Και όλα αυτά τα έχασα, τα χάνω καθημερινά, όχι μόνο με τίς αμαρτίες, τις παραβάσεις, αλλά με την αμαρτία όλων των αμαρτιών: την απομάκρυνση της αγάπης μου από το Θεό, προτιμώντας την μακρινή χώρα από το όμορφο σπίτι του Πατέρα.
Η Εκκλησία όμως είναι εδώ παρούσα για να μου θυμίζει τι έχω εγκαταλείψει, τι έχω χάσει.
Και, καθώς αναλογίζομαι, βρίσκω μέσα μου την επιθυμία της επιστροφής και τη δύναμη να τη πραγματοποιήσω. Αυτό και μόνο αυτό, είναι μετάνοια, να αποκτήσω ξανά το χαμένο σπίτι. Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω. Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και σε σένα, και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ γιός σου
Το πιο έξυπνο θηλαστικό… μακράν
Πρώτη καταχώρηση: Κυριακή, 31 Ιανουαρίου 2010, 13:42
Μια μοναδική μέθοδο έχουν αναπτύξει ομάδες δελφινιών στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Φλόριντα των ΗΠΑ, προκειμένου να κυνηγούν τη λεία τους πιο αποτελεσματικά.Η ομάδα πηγαίνει σε ρηχά νερά με αμμώδη βυθό και αφού εντοπίσουν το κοπάδι με τα ψάρια που είναι ο στόχος τους, το κυρίαρχο θηλυκό δελφίνι κάνει έναν κύκλο γύρω του χτυπώντας δυνατά την ουρά του.
Αυτή η κίνηση σηκώνει την άμμο από τον βυθό και εγκλωβίζει το κοπάδι στη μέση. Τα ψάρια του κοπαδιού τρομαγμένα προσπαθούν να περάσουν πάνω από το «φράχτη» άμμου που είναι γύρω τους και έτσι πηδάνε έξω από το νερό.
Είναι πολύ αργά όταν συνειδητοποιούν ότι λίγο πριν ξαναπέσουν στο νερό τα περιμένει το ανοιχτό στόμα κάποιου δελφινιού…
| Α. Διαμαντοπούλου: «Αδιανόητη η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. με άλυτο το Κυπριακό» |  |  |  |  |  |  |
| Πηγή: ΑΠΕ 31/01/10-12:57 | |
| «Χωρίς δίκαιη λύση του Κυπριακού, η ενταξιακή πορεία μπορεί μεν να συνεχίζεται σχετικά με την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Τουρκίας απέναντι στην ΕΕ, αλλά η ίδια η ένταξη είναι αδιανόητη χωρίς ομαλοποίηση των σχέσεων με την Κυπριακή Δημοκρατία και επίλυση του κυπριακού προβλήματος», υπογραμμίζει η υπουργός Παιδείας της Ελλάδος, 'Αννα Διαμαντοπούλου, σε συνέντευξη της στην κυπριακή εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος». Σημειώνει ακόμη ότι μια απλά ειδική σχέση της Τουρκίας με την Ε.Ε. «δημιουργεί δικαιώματα χωρίς όμως τις συνολικά απαιτούμενες υποχρεώσεις». Η κα Διαμαντοπούλου, η οποία αύριο το μεσημέρι φτάνει στη Λευκωσία για συνομιλίες με τον Κύπριο ομόλογό της, Ανδρέα Δημητρίου, επισημαίνει ότι η Ελλάδα στηρίζει κάθε προσπάθεια για λύση του Κυπριακού με βάση τις αποφάσεις και τις αρχές της ΕΕ, στο πλαίσιο εφαρμογής του ευρωπαϊκού κεκτημένου. «Μια λύση που θα διασφαλίζει τη λειτουργικότητα του κυπριακού κράτους και την αποτελεσματική συμμετοχή του στην ΕΕ, θα έχει ως συνέπεια τον τερματισμό της στρατιωτικής κατοχής από την Τουρκία», αναφέρει. Μιλώντας στη δημοσιογράφο Αντ. Ταραμουντά, αρχισυντάκτρια της Κυριακάτικης έκδοσης της εφημερίδας, η Ελληνίδα υπουργός Παιδείας καλεί την Τουρκία να συμβάλει εποικοδομητικά και να αποδεσμεύσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα με στόχο την εξεύρεση λύσης, που θα καταστήσει την περιοχή υπόδειγμα συνεργασίας και ειρήνης. Για τα θέματα της Παιδείας η κα Διαμαντοπούλου αναφέρει ότι πρώτη προτεραιότητά της είναι «η προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, με κεντρικό σύνθημα και οδηγό το "Πρώτα ο Μαθητής", όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και όλων των σταδίων τής διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης». «Οι μεγάλες αλλαγές, που θα προωθήσουμε στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, περιλαμβάνουν και το σύστημα των μετεγγραφών. Σε αυτή τη φάση καταχωρούνται οι απόψεις και οι προβληματισμοί όλων των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου», προσθέτει. Τέλος, αναφέρει ότι οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου «βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας» για το σημαντικό θέμα της διαμόρφωσης νέων αναλυτικών προγραμμάτων. |
| Χωρίς... άδεια παραγωγής φωτοβολταϊκά έως 500 kW | | | | | | |
| Πηγή: Express.gr 30/01/10-07:00 | |
 ANOIΓEI ο δρόμος για την εγκατάσταση χωρίς άδεια παραγωγής φωτοβολταϊκών πάρκων, ηλιακών συστημάτων και μικρών υδροηλεκτρικών, ισχύος έως 500 ΚW, έναντι των 100 KW που ισχύει σήμερα. Αυτό προκύπτει από ειδική διάταξη του νομοσχεδίου του Yπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την επιτάχυνση της ανάπτυξης των ΑΠΕ, στην οποία προβλέπεται επίσης ότι δεν χρειάζονται άδεια παραγωγής σταθμοί με εγκατεστημένη ισχύ έως 5 MWe, που εγκαθίστανται από εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.Στο νομοσχέδιο που βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας του μετά την ολοκλήρωση και της δημόσιας διαβούλευσης, τροποποιείται το άρθρο 4 του Ν. 3468/2006 και συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «Εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής ή άλλης διαπιστωτικής απόφασης (…) εφόσον η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από εγκαταστάσεις ΑΠΕ που χαρακτηρίζονται από την κείμενη νομοθεσία, ως μη οχλούσες, ή χαμηλής όχλησης, δραστηριότητες. Εξαιρούνται, επίσης από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής ή άλλης διαπιστωτικής απόφασης οι σταθμοί συμπαραγωγής (ΣΗΘΥΑ) με εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ μικρότερη ή ίση των 50 KWe, καθώς και οι αυτόνομοι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ, οι οποίοι δεν συνδέονται στο σύστημα ή στο δίκτυο, με εγκατεστημένη ισχύ μικρότερη ή ίση των 5 MWe. Εξαιρούνται επίσης, από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής σταθμοί με εγκατεστημένη ισχύ έως 5 ΜWe, που εγκαθίστανται από εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς φορείς, του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, για όσο χρόνο οι σταθμοί αυτοί λειτουργούν αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς, καθώς και σταθμοί που εγκαθίστανται από το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ) για όσο χρόνο οι σταθμοί αυτοί λειτουργούν για τη διενέργεια πιστοποιήσεων ή μετρήσεων». Από τη ρύθμιση αυτή και συγκεκριμένα από την αναφορά περί μη οχλουσών ή χαμηλής όχλησης δραστηριοτήτων όπως αυτές ορίζονται από την κείμενη νομοθεσία, προκύπτει εμμέσως ότι δεν χρειάζονται άδεια παραγωγής μονάδες ΑΠΕ που φθάνουν τα 500 KW καθώς αυτές θεωρούνται ως μη οχλούσες ή χαμηλής όχλησης από την υπουργική απόφαση 19500/2004. Πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο 4 του Ν. 3468/2006 που τροποποιείται ανέφερε σαφώς ότι εξαιρούνται από την υποχρέωση απόκτησης άδειας παραγωγής μονάδες ΑΠΕ έως 100 KW.Πρέπει να σημειωθεί ότι η διάταξη αυτή που διευκολύνει τις επενδύσεις κυρίως σε φωτοβολταϊκά και ηλιακά συστήματα, αποτελεί πάγιο αίτημα του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας από Φωτοβολταϊκά, ο οποίος υποστηρίζει ότι θα διευκολύνει ιδιαίτερα όσους έχουν ήδη εγκατεστημένα μικρά ηλιακά πάρκα ή κατέχουν ήδη «εξαιρέσεις» τις οποίες θα μπορέσουν πλέον να αυξήσουν. Πρέπει να σημειωθεί τέλος ότι με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να επιτευχθεί ο στόχος του υπουργείου όσον αφορά τη διείσδυση των φωτοβολταϊκών στο σύστημα που είναι 2,8% το 2013 και 7,2% το 2020. Σημειώνεται ότι οι εγγυημένες τιμές που εισπράττουν οι παραγωγοί ηλεκτρισμού από φωτοβολταϊκά, σήμερα είναι στα 0,45 ευρώ/kWh και ο Σύνδεσμος ζητεί την ετήσια αναπροσαρμογή στο ύψος του πληθωρισμού όπως συμβαίνει με τα αιολικά, θέμα πάντως το οποίο ακόμη μελετά το Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνδυασμό και με την προοπτική επιβάρυνσης της τελικής τιμής του ρεύματος. |
| Αμερικανοί συνελήφθησαν να βγάζουν λαθραία παιδιά από την Αϊτή | | | | | | |
| Πηγή: ΑΠΕ 31/01/10-01:31 | |
| Η αϊτινή αστυνομία συνέλαβε 10 αμερικανούς πολίτες ενώ προσπαθούσαν να πάρουν 33 παιδιά από τη σεισμόπληκτη χώρα για παράνομες υιοθεσίες, ανακοίνωσαν χθες Σάββατο οι αρχές. Οι πέντε άνδρες και πέντε γυναίκες κρατούνται στην πρωτεύουσα Πορτ-ο-Πρενς αφού συνελήφθησαν το βράδυ της Παρασκευής. Υπάρχουν φόβοι ότι λαθρέμποροι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτουν το χάος μετά το σεισμό της 12ης Ιανουαρίου που έπληξε την Αϊτή για να κάνουν παράνομες υιοθεσίες. Μία από τις υπόπτους, η οποία ισχυρίστηκε ότι είναι επικεφαλής μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης με έδρα το 'Αινταχο, αρνήθηκε ότι έκαναν κάτι κακό. Οι ύποπτοι τέθηκαν υπό κράτηση στο Μαλπάς, το κύριο μεθοριακό σταθμό διέλευσης προς τη Δομινικανή Δημοκρατία, αφού η αϊτινή αστυνομία πραγματοποίησε έλεγχο ρουτίνας στο όχημά τους. Οι αρχές ανακοίνωσαν ότι οι Αμερικανοί δεν είχαν έγγραφα για να αποδείξουν ότι είχαν πραγματοποιήσει νόμιμα την υιοθεσία των 33 παιδιών (ηλικίας 2 μηνών ως 12 ετών) μέσω κάποιας πρεσβείας και επίσης δεν είχαν χαρτιά που να δείχνουν ότι τα παιδιά είχαν μείνει ορφανά εξαιτίας του σεισμού. "Αυτό είναι εντελώς παράνομο", δήλωσε ο Ιβ Κρισταλέν, υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων της Αϊτής. "Κανένα παιδί δεν μπορεί να φύγει από την Αϊτή χωρίς την κατάλληλη άδεια και αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν αυτή την άδεια". |
Ιδανικά θύματα των κερδοσκόπων
Τα ελληνικά ομόλογα είχαν την Τετάρτη μια κινεζική παρενέργεια. Μόλις η εφημερίδα Financial Times έγραψε ότι θα υπάρξει συμφωνία να μας δανείσουν οι Κινέζοι 25 δισ. δολάρια, η διαφορά των ελληνικών με τα γερμανικά επιτόκια (τα διαβόητα spreads) εκτινάχθηκε στα ύψη. Φίλος με μικρή γνώση των οικονομικών -αλλά εξαιρετικός σκιτσογράφος- έθεσε ένα απλό ερώτημα: Πώς γίνεται να διευρύνεται ο κύκλος των πιθανών πιστωτών μας και τα επιτόκια να ανεβαίνουν; Δεν λειτουργεί ο σιδηρούς νόμος της αγοράς που λέει ότι όταν υπάρχουν περισσότεροι πωλητές (δανειακού χρήματος), μειώνεται η τιμή κόστους του χρήματος (επιτόκιο); Καλύτεροι γνώστες των χρηματιστηριακών παιγνίων εξήγησαν το αγοραίο παράδοξο με όρους ψυχολογίας: κάποιοι εκνευρίστηκαν που απευθυνόμαστε στους Κινέζους ενώ αυτοί μας στήριζαν τόσα χρόνια, κάποιοι άλλοι θεώρησαν ότι αυτό είναι έμπρακτο σήμα χρεοκοπίας κ.λπ. Αλλά πάλι κι αυτή η εξήγηση παραβιάζει έναν άλλο σιδηρούν νόμο. Οι αγορές είναι αναίσθητες: δεν μνησικακούν, δεν ζηλεύουν, δεν πονούν στους αποχωρισμούς. Μπορεί όμως να τρελαίνονται; H Wall Street Journal άρχισε να το εικάζει. «Η τελευταία άνοδος των επιτοκίων στα ελληνικά κρατικά ομόλογα δημιουργεί μια ανησυχητική πιθανότητα: η αγορά των κρατικών ομολόγων άρχισε να δυσλειτουργεί». (WSJ 28.1.2010)
Η αλήθεια είναι ότι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα της κερδοσκοπίας. Δεν πρόκειται για κάποια συνωμοσία με στόχο να τιμωρηθεί η σπάταλη Ελλάδα. Απλώς η χώρα μας είναι ο ιδανικός κρίκος για να ξηλωθεί το πουλόβερ της Ευρωζώνης. Με την άφρονα πολιτική των τελευταίων χρόνων φτάσαμε να χρωστάμε πολλά και τώρα πρέπει να δανειστούμε περισσότερα. Ετσι λοιπόν, πολλοί που πόνταραν τα χρήματά τους στην πτώση του ευρώ, τώρα κάνουν τις κατάλληλες κινήσεις στις αγορές σε βάρος των ελληνικών ομολόγων για να γονατίσει η οικονομία μας και να πέσει το ευρώ. Οι συνθήκες γι’ αυτούς είναι ιδανικές. Πρώτον, η αγορά των ελληνικών κρατικών ομολόγων είναι ρηχή. Βγάζοντας στο παζάρι λίγα -σχετικά- κομμάτια σε χαμηλή τιμή, οι τιμές πέφτουν. Δεύτερον, η πολιτική συνοχή της Ε.Ε. είναι ρηχή. Πολλοί ελπίζουν ότι, πέρα από τις δηλώσεις στήριξης, καμιά χώρα της Ευρωζώνης δεν θα δώσει λεφτά για τα ελληνικά ομόλογα ώστε να στηρίξει τις χαμηλές τιμές που διαμορφώνουν οι κερδοσκόποι στις αγορές.
Το ερώτημα είναι «τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;» Το πρώτο είναι να συμμαζέψουμε τα του οίκου μας. Ακόμη κι αν σταθούμε όρθιοι από αυτή την κερδοσκοπική λαίλαπα, θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε. Φυσικά χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές για τη μακροχρόνια ανάπτυξη της χώρας, αλλά βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα πρέπει να περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες. Οι εκατοντάδες οργανισμοί του Δημοσίου με τους χιλιάδες διοικητικοσυμβούλους, οι εντεταλμένοι και μη (είτε δουλεύουν είτε όχι), τα επιδόματα, τα χαρτζιλίκια κ.λπ. πρέπει να κοπούν δραστικά. Η κυβέρνηση μείωσε κατά 10% τους προϋπολογισμούς των υπουργείων, αλλά οι κερδοσκόποι ποντάρουν ότι αυτές οι κινήσεις συμμαζέματος θα μείνουν στα χαρτιά. Υπολογίζουν ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος υπουργός για να εξαιρέσει τους δικούς τους υπαλλήλους από τις περικοπές και το κακό παράδειγμα του ενός θα ακολουθήσουν απεργίες μέχρι να ξηλωθεί πλήρως όποια περιοριστική πολιτική χαραχθεί.
Για την ακρίβεια, πρέπει το ίδιο το πολιτικό προσωπικό να δείξει πνεύμα αυτοθυσίας. Οι βουλευτές πρέπει να περικόψουν τις αποδοχές τους και ας γκρινιάζει ο κ. Σίμος Κεδίκογλου ότι «δεν τα βγάζω πέρα... (και πρέπει) να κλείσω το γραφείο μου στην περιφέρεια και να δέχομαι τους πολιτικούς μου φίλους στη Βουλή». (Βήμα 16.12.2009) Δεν θα σωθεί η χώρα από τις αποδοχές των εθνοπατέρων, απλώς θα είναι σήμα προς όλους ότι πρέπει να γίνουν θυσίες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις· απλώς θα μας δώσει πολιτικά επιχειρήματα για στήριξη της ελληνικής οικονομίας από την Ε.Ε. Διότι, καλά και άγια είναι όσα λέγονται περί ανάπτυξης, η οποία πράγματι είναι η πραγματική απάντηση στην κρίση. Αλλά για να έλθει η ανάπτυξη, πρέπει πρώτα να σταματήσει ο κατήφορος.
Καταιγίδα στη γειτονιά
Η δύσκολη μάχη της ελληνικής οικονομίας δεν διεξάγεται μόνο στα πρωτοσέλιδα του ελληνικού και διεθνούς Τύπου ούτε μόνο στο Νταβός και στις Βρυξέλλες ούτε καθορίζεται από τα συμβούλια ευρωπαϊκών θεσμών και τις διαθέσεις ξένων επενδυτών. Η κρίση έφθασε στις γειτονιές μας, στους δρόμους, στα χωριά. Τα πράγματα άλλαξαν πολύ γρήγορα, σαν να μας έπληξε μια φυσική καταστροφή η οποία δεν μας άφησε χρόνο να προετοιμαστούμε, να γλιτώσουμε.
Μια βόλτα σε ένα σχετικά εύπορο προάστιο των Αθηνών δίνει μια μικρογραφία των πρώτων επιπτώσεων της κρίσης. Το χρήμα στέρεψε, συνήθειες και ζωές αλλάζουν. Σε μια γωνιά, μαγαζί με σιδερικά και χρώματα κλείνει ύστερα από 21 χρόνια. «Δεν βλέπω μέλλον», λέει ο ιδιοκτήτης. Είναι γύρω στα 50 και είναι ακόμη γεμάτος ενέργεια και όρεξη για δουλειά. «Σημασία έχει να βλέπεις τα σημάδια. Αυτές οι μέρες μού θυμίζουν την εποχή του χρηματιστηρίου – αυτοί που έμειναν μέσα, πιστεύοντας ότι τα πράγματα θα φτιάξουν, κάηκαν. Τώρα, άνθρωπος δεν μπαίνει στο μαγαζί. Μου αύξησαν και το νοίκι – από 800 ευρώ το πήγαν 1.700. Τους είπα: “Πάρτε το. Βρείτε κάποιον να τα πληρώνει”. Θα κάτσω λίγο να σκεφτώ τι θα κάνω. Υπάρχει πιθανότητα να πάω κάπου – υπάλληλος. Μπορεί να φύγω για έξω...». Μιλάει για άλλα μαγαζιά στην περιοχή, έχει ακούσει ότι κάποιοι δεν έχουν πληρώσει νοίκι για μήνες. «Εγώ, τουλάχιστον, είχα και καλά χρόνια. Θα δούμε...», λέει. Ακούγεται ότι κάποιοι πελάτες του φωτογράφου της γειτονιάς δεν πήγαν να πάρουν τις φωτογραφίες που είχαν παραγγείλει από γάμους, βαφτίσια και άλλες χαρές...
Αλλος, ιδιοκτήτης καταστήματος τροφίμων, λέει ότι ο τζίρος έπεσε από 600 ευρώ την ημέρα πέρυσι, σε 60 ευρώ σήμερα. «Ολο το Σάββατο έβγαλα 70 ευρώ», λέει. Ψάχνει να πουλήσει την επιχείρηση. Ο κόσμος άλλαξε συνήθειες. Περιόρισε τις αγορές. Πάει στα σούπερ μάρκετ – και εκεί είναι πιο προσεκτικός. «Εχουν και τις προσφορές, κάνουν και συμφωνίες με τράπεζες», λέει. Ζήτησε δάνειο με κρατική εγγύηση, μέσω του Ταμείου Ενίσχυσης Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ), αλλά η τράπεζα θέλει να πάρει τα λεφτά για την αποπληρωμή του παλιού επιχειρηματικού δανείου του που ήδη «τρέχει». Ο έμπορος δεν θα χρωστάει πια στην τράπεζα, αλλά ούτε θα έχει το ρευστό το οποίο το ΤΕΜΠΜΕ ήθελε να διοχετεύσει στην αγορά. Οπως οι ιδιοκτήτες που υπερδιπλασίασαν το ενοίκιο του διπλανού μαγαζιού, η τράπεζα, φοβισμένη από την έλλειψη ρευστότητας και τα ακριβά δάνεια που η ίδια είναι αναγκασμένη να συνάψει, προσπαθεί να σώσει τον εαυτό της. Δεν έχει την πολυτέλεια να στηρίξει τον επιχειρηματία ώστε να τον έχει πελάτη και στο μέλλον.
Η πίτα συρρικνώθηκε τόσο πια, που μέχρι και η βασικότερη αρχή του καπιταλισμού –η ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης– έχει διαταραχθεί. Το πιο ακραίο παράδειγμα: οι τοκογλύφοι αύξησαν το επιτόκιό τους από 2% τον μήνα σε 3,5% τον μήνα. «Σου δίνουν 100.000 ευρώ και κρατάν τους τόκους», λέει φίλος δικηγόρος. «Παίρνεις, 70.000 και χρωστάς 100.000. Ο κόσμος δεν πάει πια. Λέει: “Ασε, πνίγομαι που πνίγομαι, το να χρεωθώ στον τοκογλύφο δεν με σώζει”».
Η έλλειψη αξιοπιστίας της Ελλάδας και της οικονομίας της είναι σαν μαχαίρι που διαπερνά όλη τη χώρα, από την κορυφή έως τον πολίτη. Ο πρωθυπουργός και μέλη της κυβέρνησής του αναγκάζονται συνέχεια να δίνουν εξηγήσεις σε ξένους ομολόγους τους και σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Τα επιτόκια με τα οποία δανείζονται η χώρα και οι τράπεζες αυξάνονται συνέχεια. Οι εισαγωγείς δεν έχουν ρευστό για να κάνουν αγορές και οι εξαγωγείς αντιμετωπίζουν τη διεθνή δυσπιστία, αλλά και τα μπλόκα των αγροτών. Το ένα μετά το άλλο τα μαγαζιά της γειτονιάς πέφτουν θύματα της έλλειψης χρήματος, της συρρίκνωσης της κατανάλωσης και των αυξημένων απαιτήσεων του κράτους και των ιδιοκτητών. Σύμφωνα με τα επιμελητήρια, το 2009 περισσότερες από 10.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο, 23.600 θέσεις εργασίας χάθηκαν και ο αριθμός εργοδοτών στο εμπόριο μειώθηκε κατά 10%.
«Και τώρα είναι καλά ακόμα», λέει άλλος καταστηματάρχης. «Ο κόσμος μπορεί να είναι πιο προσεκτικός, αλλά έχει ακόμα λεφτά. Τρώει από τα έτοιμα. Τι θα γίνει όταν αυτά τελειώσουν και δεν υπάρχει ελπίδα; Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα μπορούν να πληρώσουν το νοίκι, το φαΐ. Τι θα γίνει τότε;».
Δύο σενάρια για το μέλλον μας: Μαύρο και Ασπρο
Οι πρώτες εκατό μέρες της διακυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου είναι ήδη πίσω μας και η περίοδος χάριτος για την αδοκίμαστη κυβέρνησή του έχει πλέον λήξει. Η αποτίμηση του έργου της σχετικά νέας κυβέρνησης θα γίνεται στο εξής με βάση τις πράξεις της και όχι τις προθέσεις ή τις διακηρύξεις της.
Ο γράφων έχει συχνά χαρακτηρισθεί αθεράπευτα αισιόδοξος. Και οι προβλέψεις, σε μέρες μεγάλης κρίσης, όπως οι δικές μας, είναι επιεικώς παρακινδυνευμένες. Συνήθως, η εύκολη διέξοδος για τον σχολιαστή είναι η αντιπαραβολή εναλλακτικών σεναρίων που καλύπτουν την γκάμα των μελλοντικών πιθανοτήτων. Θα παρουσιάσω δύο σενάρια, παρακάτω, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι ευχή και πρόβλεψή μου είναι σύντομα να ξαναδούμε μιαν «άσπρη μέρα».
Το μαύρο σενάριο συνεπάγεται μια κυβέρνηση άτολμη και εσωτερικά διχασμένη, η οποία συνεχώς υπολογίζει το πολιτικό κόστος και συστηματικά αναβάλλει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Η κυβέρνηση αυτή συνοδεύεται από μια αξιωματική αντιπολίτευση με συγκρουσιακή προδιάθεση (λέμε «όχι σε όλα), που καθορίζει τις επιλογές της με βάση διαδοχικές δημοσκοπήσεις απαιτώντας την προσφυγή στις κάλπες ανάλογα με την εκάστοτε συγκυρία. Τα μικρότερα κόμματα, δεξιά και αριστερά του κέντρου, αρνούνται ευρύτερες συνεργασίες και λαϊκίζουν εκ του ασφαλούς πασχίζοντας να διατηρήσουν τις δυνάμεις τους γύρω από ένα «βατό» πέντε τοις εκατό. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανταγωνίζονται στην επιλεκτική και εισαγγελική τους συνδιαλλαγή και κινδυνολογία. Τα συνδικάτα και οι υπόλοιπες ομάδες πίεσης προφυλάσσουν με κάθε τρόπο τα «αδιαπραγμάτευτα» κεκτημένα τους, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές νοιάζονται μόνο για την κερδοφορία τους, η ανώτερη παιδεία απουσιάζει και ετεροαπασχολείται, η Εκκλησία φροντίζει για την περιουσία της, η Δικαιοσύνη αργεί και ενίοτε καθοδηγείται και, γενικότερα, η κοινωνία μας (εμείς δηλαδή) πάσχουμε από ένα σοβαρότατο έλλειμμα αυτογνωσίας – καταγγέλοντας αλλήλους ή φορτώνοντας όλες τις ευθύνες της κακοδαιμονίας μας σε ξένους συνωμοτικούς κύκλους. Το μαύρο σενάριο, σε τελευταία ανάλυση, βασίζεται στην πλήρη απόρριψη των πραγματικών περιστάσεων και είναι καταδικασμένο να καταλήξει στην κοινωνική καχεξία, την οικονομική πτώχευση, την απομάκρυνση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την αναπόφευκτη πολιτική αστάθεια.
Το λευκό σενάριο αρχίζει με την παραδοχή ότι η ελληνική κοινωνία επί τέλους έχει αναγνωρίσει το εύρος και τη σοβαρότητα της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Και αυτό ευτυχώς φαίνεται να συμβαίνει στις μέρες μας. Στην κυβέρνηση –με ελάχιστες εξαιρέσεις που θυμίζουν το παλιό ΠΑΣΟΚ– οι υπουργοί φαίνονται αποφασισμένοι να εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα λιτότητας σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η απάντηση «δεν υπάρχουν χρήματα», παρά τις προεκλογικές του τοποθετήσεις, δίνεται όλο και συχνότερα από τον πρωθυπουργό και τα κυβερνητικά στελέχη. Η αξιωματική αντιπολίτευση με νέο αρχηγό, τον Αντώνη Σαμαρά, αποφεύγει ευτυχώς τακτικές τύπου ΠΑΣΟΚ (δομικής αντιπολίτευσης) της προηγούμενης πενταετίας, συναισθάνεται τη σοβαρότητα του προβλήματος και δείχνει διατεθειμένη να συνδράμει σε κάθε σωστή και απαραίτητη κίνηση αντιμετώπισης του τεράστιου οικονομικού προβλήματος. Οι υπόλοιποι, ο λαός δηλαδή, αντιλαμβανόμαστε –ελπίζω– τις διαστάσεις της κρίσης αλλά συνήθως περιμένουμε από τον διπλανό μας να κάνει τις θυσίες. Αν κρίνουμε από την άκαμπτη συμπεριφορά των αγροτών μας, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει μακρύς ακόμη δρόμος για την αλλαγή της πελατειακής νοοτροπίας της κοινωνίας μας. Τέλος, στα θετικά του λευκού σεναρίου πρέπει να προσθέσουμε μια προοπτική τετραετούς πολιτικής σταθερότητας, με δεδομένη την επανεκλογή του Κάρολου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας και την άνετη πλειοψηφία των 160 βουλευτών που το ΠΑΣΟΚ διαθέτει στο Κοινοβούλιο.
Η ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα είχε κακές και καλές στιγμές: Στις κακές μπορούμε να ταξινομήσουμε τους δύο μεγάλους διχασμούς (βασιλικών - βενιζελικών και κομμουνιστών - εθνικιστών), τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων, τις συνεχείς επεμβάσεις των στρατιωτικών μας στην πολιτική, τις δικτατορίες (Πάγκαλου, Μεταξά και Παπαδόπουλου/Ιωαννίδη), τις ανταγωνιστικές παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων στα κομματικά δρώμενα και τις αντίστοιχες εξαρτήσεις που αυτές δημιουργούσαν, τις παλινωδίες στη διαχείριση του πολιτειακού μας συστήματος (βασιλιάς μπαίνει, βασιλιάς βγαίνει), την απάνθρωπη κατοχή από τις δυνάμεις του Αξονα, τον τραγικό εμφύλιο πόλεμο του 1944-49 και την ασύμμετρη εμπλοκή του Ελληνισμού σε μια συγκρουσιακή αντιμετώπιση του κυπριακού προβλήματος (1955-74) που κατέληξε, μετά το πραξικόπημα της χούντας του Ιωαννίδη, στη βάρβαρη τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου τμήματος της Μεγαλονήσου.
Στις καλές στιγμές μπορούμε να πιστώσουμε τις νίκες μας στους δύο Βαλκανικούς πολέμους και στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο καθώς και τη συνακόλουθη απελευθέρωση παραδοσιακά ελληνικών εδαφών και πληθυσμών (την ολοκλήρωση, δηλαδή, της Μεγάλης Ιδέας), την υπεράνθρωπη στέγαση και ενσωμάτωση ενάμιση εκατομμυρίου Μικρασιατών προσφύγων στη δεκαετία του 1920, την ηρωική αντίσταση στην εισβολή της Ιταλίας το 1940 και το έπος της Αλβανίας, την προσάρτηση της Δωδεκανήσου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, και –κορυφαίες πραγματικά στιγμές– τη σταθερή μετάβαση στην εδραιωμένη δημοκρατία μετά το 1974, την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ (1981), στην Ευρωζώνη (2000) και, φυσικά, την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004. Αν προσθέσουμε σ’ αυτές τις μεγάλες στιγμές την επιτυχή οργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 (που στη πράξη ήταν έργο δύο κυβερνήσεων – ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας), διαπιστώνουμε ότι κάθε φορά που ως Ελληνες συνειδητοποιούμε τον τεράστιο κίνδυνο ή την μεγάλη πρόκληση, συνεργαζόμαστε και πετυχαίνουμε.
Για να σταματήσουμε την οικονομική καταιγίδα, πρέπει να αντιληφθούμε ένα πράγμα: η αντιμετώπισή της δεν είναι δουλειά των «άλλων»... αλλά «όλων» μας!
* Ο καθηγητής Θεόδωρος Κουλουμπής είναι αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ. (couloumbis@msn.com)
Σκληρή πραγματικότητα
«Πάγωμα των προσλήψεων το 2010... Πάγωμα συντάξεων και μισθών στο Δημόσιο για το 2010... Καμιά αναπροσαρμογή επιδόματος για δύο χρόνια... Περικοπή υπερωριών κατά 30%...» Και τώρα το κουίζ: σε ποιο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται τα παραπάνω, αυτό που θα ανακοινώσει προσεχώς ο κ. Παπανδρέου ή εκείνο που εξήγγειλε ο κ. Καραμανλής στη ΔΕΘ πέρυσι τον Σεπτέμβριο; «Και στα δύο», είναι η σωστή απάντηση.
Ολα δείχνουν πως η σκληρή δημοσιονομική πραγματικότητα και ο συνδυασμός πιέσεων αγορών και Kομισιόν θα αναγκάσουν στο τέλος τον νυν πρωθυπουργό να κάνει αυτό που έβλεπε τις νύχτες σαν τον χειρότερο εφιάλτη του, να εφαρμόσει το πρόγραμμα του αντιπάλου του. Είναι προφανές πως δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, εύκολο για έναν άνθρωπο σαν τον κ. Παπανδρέου. Πρώτα απ’ όλα, γιατί πίστευε πραγματικά μέσα του πως κέρδισε με μια θηριώδη διαφορά επειδή ο κόσμος πίστεψε στις εξαγγελίες του, την πράσινη ανάπτυξη και τη διαπίστωση πως «λεφτά υπάρχουν». Δέυτερον, γιατί θεωρεί τον εαυτό του εκφραστή ενός σοσιαλιστικού ρεύματος, όπως άλλωστε εξυπακούεται από την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Τρίτον, επειδή, ακόμη και σήμερα, δεν μπορεί να καταλάβει πως, παρά τις δηλώσεις και τις μαραθώνιες συνεντεύξεις, οι κερδοσκόποι και οι αγορές συνεχίζουν να πιέζουν την Ελλάδα σαν να μην υπάρχει αύριο.
Είναι αργά τώρα για να σκεφθεί ο ίδιος κατά πόσον παρασύρθηκε από την κ. Κατσέλη σε ένα πρόγραμμα που δεν είχε καμία τύχη, γνωρίζοντας όσα του είχε μεταφέρει ο κ. Προβόπουλος.
Τώρα ήλθε η ώρα του λογαριασμού. Ο κ. Παπανδρέου νιώθει, ίσως δικαιολογημένα εν μέρει, πως η ιστορία είναι άδικη μαζί του. Πρέπει μέσα σε λίγους μήνες να διαχειρισθεί όλες τις παθογένειες που του κληρονόμησαν τα προπατορικά δημοσιονομικά αμαρτήματα του ΠΑΣΟΚ του ’80 και η ανεπάρκεια και απραξία των κυβερνήσεων Καραμανλή. Εδώ όμως είμαστε και η πολιτική και διαχείριση του κράτους δεν είναι ταινία που μπορείς να την ξαναγυρίσεις.
Τι θα πράξει ο πρωθυπουργός; Θα μπορούσε θεωρητικώς να δηλώσει πως «δεν γνώριζα το κατάντημα της χώρας, δεν είμαι διατεθειμένος να παραβώ τις αρχές μου και να εφαρμόσω αυτό το έκτρωμα που μου επιβάλλουν οι αγορές». Με άλλα λόγια, να πει «συγγνώμη για άλλη δουλειά είχα κάνει αίτηση». Δύσκολο να το πει ένας άνθρωπος με την παράδοση και το πείσμα που τον χαρακτηρίζουν. Δεύτερη επιλογή να δηλώσει: «Aυτό το πρόγραμμα δεν βγαίνει παρά μόνο με μια οικουμενική κυβέρνηση». Και αυτό δύσκολο για έναν άνθρωπο που κέρδισε έπειτα από τόσες δυσκολίες και με 10%. Τρίτη λύση, είναι να καταπιεί αρχές, διαβουλεύσεις κ. λπ. και να κάνει αυτό που καταλαβαίνει ότι χρειάζεται, έστω και αν δεν είναι δικό του πιστεύω ή σχέδιο, έστω και αν στην υγεία δεν θα αποφασίζουν η Μαριλίζα και η Φώφη αλλά... ο Φρανς πόσα κονδύλια θα ξοδευτούν.
Ο κ. Παπανδρέου άργησε πάρα πολύ να χωνέψει την, όντως αχώνευτη, πραγματικότητα. Τώρα όμως κατάλαβε ότι δεν υπάρχει ελληνική ουτοπία χωρίς ΜΑΤ και πόνο, και πως ο κόσμος των θαυμάτων της Λούκας δεν ήταν ποτέ εφικτός. Μπορεί και τώρα να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει και να τα καταφέρει. Κάθε μέρα που αργεί, πάντως, μας κοστίζει σε χρήμα, κάνει αναγκαία ακόμη πιο σκληρά μέτρα και καθιστά εντελώς αναπόφευκτη την κηδεμονία Κομισιόν και ΔΝΤ.
Ερντογάν: Ό,τι κι αν κάνει ο Σαρκοζί, θα συνεχίσουμε
Επικριτικός ο Τούρκος πρωθυπουργός για τον Νικολά Σαρκοζί και την αντίθεση της Γαλλίας στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Η ένταξη στην ΕΕ «είναι ένα όνειρο της χώρας μας εδώ και μισό αιώνα», δήλωσε ο Ερντογάν σε συνέντευξή του στα τουρκικά με την οποία εγκαινιάσθηκε η υπηρεσία του Euronews στη γλώσσα αυτή.
Ερωτηθείς σχετικά με την αποφασιστική αντίθεση του Γάλλου προέδρου στην τουρκική ένταξη στην ΕΕ, ο Ερντογάν απάντησε: «Ο κ. Σαρκοζί λέει μερικές φορές πράγματα που η λογική δεν θα μπορούσε να τα δεχθεί. Όμως ό,τι κι αν κάνει, θα συνεχίσουμε εφόσον δεν έχουν πει όλα τα μέλη της ΕΕ ότι δεν θέλουν την Τουρκία».
«Μια Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν θα περιελάμβανε την Τουρκία δεν θα ήταν πλήρης, θα της έλειπε κάτι», δήλωσε επίσης κατά την τελετή που οργανώθηκε στο ανάκτορο Ντολμά Μπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη.
Καθώς η Τουρκία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU ή UER), το τουρκικό εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο RTR μπήκε το 2008 στο Euronews, του οποίου έγινε μέτοχος με μερίδιο 16%.
Στη συνέχεια το πανευρωπαϊκό δίκτυο προσέλαβε περίπου τριάντα πρόσωπα για να δημιουργήσουν αυτή την υπηρεσία συνεχούς ενημέρωσης στα τουρκικά, γλώσσα που είναι η ένατη του δικτύου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ποιος είναι ο 37χρονος Γιάννης Βάγγος, επικεφαλής των αγροτικών κινητοποιήσεων στον κάμπο της Κωπαΐδας
Ενας μπίζνεσμαν στα μπλόκα
Οι επενδύσεις του, ο μόχθος του, το σαραβαλάκι του και οι τραγελαφικές ιστορίες
Η ΙΣΤΟΡΙΑ της Λιβαδειάς είναι συνυφασμένη με τη βαμβακουργία. Για δεκαετίες πολλές στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας λειτουργούσαν αμέτρητα κλωστήρια, υφαντήρια, νηματουργεία και εκκοκκιστήρια, ενώ ο κάμπος της Κωπαΐδας, που έσφυζε από ζωή, φάνταζε στα μάτια των αγροτών ως η «γη της επαγγελίας». Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, το νήμα που συνέδεε τη Βοιωτία με την ανάπτυξη, την πρόοδο και τη δημιουργία κόπηκε οριστικά. Ο κάμπος της Βοιωτίας δεν μπορεί να θρέψει ούτε τους καλλιεργητές του. Η επιδοτούμενη γεωργία προ πολλού έχει εκπνεύσει, ενώ οι καλλιέργειες συμβατικών προϊόντων σε μεγάλες εκτάσεις συνεχίζει για τους περισσότερους να είναι η «μόνη λύση». Μπροστά στον ξαφνικό θάνατο ο αργός μοιάζει με παράταση ζωής.
Τα αμέτρητα τρακτέρ που βρίσκονται παραταγμένα στο Κάστρο Βοιωτίας επιβεβαιώνουν το πρόβλημα. Δίχως τη χάραξη ακόμη και ενός ολιγοσέλιδου σχεδίου εθνικής αγροτικής πολιτικής δεν πρέπει να προκαλεί απορία γιατί οι έλληνες αγρότες έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, γιατί νιώθουν σαν την καλαμιά στον κάμπο και γιατί κάθε χειμώνα παρκάρουν τα τρακτέρ τους στην άσφαλτο της εθνικής οδού. Στον κάμπο της Βοιωτίας η πάλαι ποτέ γόνιμη γη έχει στεγνώσει και με δυσκολία αποφέρει καρπούς. Εκεί όπου κάποτε έρρεαν σαν χείμαρρος τα νερά, τώρα εκτυλίσσονται σκηνές απείρου κάλλους, με αγρότες να φιλονικούν, να διαπληκτίζονται και να δέρνονται για το ποιος θα ποτίσει πρώτος τα χωράφια του. Είναι «η μάχη της πέτρας», ποιος θα καταφέρει να βάλει τη δική του πέτρα στο αυλάκι για να εκτρέψει το νερό προς τα δικά του χωράφια.
«Γίνεται σφαγή, σκηνές που δεν κολακεύουν κανέναν,ο ένας παραγωγός ορμάει με ό,τι έχει στα χέρια του- ξύλα,κατσαβίδια,πέτρεςστον άλλον παραγωγό. Ξέρεις τι θα πει να μένεις στην ίδια αυλή με τον γείτονα αγρότη και να κόβεις την “καλημέρα” για το νερό; Τι να κάνεις, όμως,είναι θέμα επιβίωσης». Με αυτά τα λόγια αναφέρεται στον εμφύλιο πόλεμο του νερού ο κ. Γιάννης Βάγγος , ένας νέος αγροτοσυνδικαλιστής της Λιβαδειάς, ο οποίος ξεχώρισε μέσα από τα δελτία ειδήσεων για τον διαφορετικό λόγο που εκφέρει και τις απόψεις που διατυπώνει σε ό,τι αφορά το σκληρό παρόν και το αβέβαιο μέλλον της ελληνικής γεωργίας.
Στα δύσκολα από 14 ετών
Ο κ. Βάγγος είναι μόλις 37 ετών, αλλά ήδη συγκαταλέγεται στους μεγαλοκαλλιεργητές της Βοιωτίας. Κάθε χρόνο καλλιεργεί 600 στρέμματα γης - 400 βαμβάκι, 110 σιτάρι και 90 καλαμπόκι-, εκ των οποίων τα 150 στρέμματα είναι ιδιόκτητα. Από «αμούστακο παιδί» στα βαμβάκια ο Γιάννης, στα 14 του κλήθηκε να αναλάβει τη διαχείριση της λιγοστής γης που του άφησε κληρονομιά ο πατέρας του. Δεν τα πήγε άσχημα. Κάθε άλλο μάλιστα. Ποντάροντας στις χαμηλού κόστους καλλιέργειες και στις κρατικές ενισχύσεις, με πολύ κόπο και μεράκι, κατάφερε να επενδύσει στη δουλειά του κεφάλαια που προσεγγίζουν το 1 εκατ. ευρώ. Πέραν της γης, στην ιδιοκτησία του ανήκουν μια μεγάλη σύγχρονη αποθήκη, επτά τρακτέρ και όλα τα αναγκαία για τη δουλειά του γεωργικά μηχανήματα. «Μου αρέσει να επενδύω όλες μου τις οικονομίες στη δουλειά. Αρκεί να σας πω ότι κυκλοφορώ με ένα παλιό ΙΧ αυτοκίνητο, το οποίο ούτε να το πουλήσω δεν αξίζει».
Οπως πέρυσι, έτσι και εφέτος ο κ. Βάγγος συμμετείχε ενεργά στις χειμερινές κινητοποιήσεις των αγροτών, στο κλείσιμο των εθνικών οδών δηλαδή. Ως νέος αγροτοσυνδικαλιστής, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα βρέθηκε τρεις φορές στον 6ο όροφο του υπουργείου Γεωργίας, όπου στεγάζεται το γραφείο του αρμόδιου υπουργού. Στην αρχή άκουσε τον κ. Αλ.Κοντό να επαναλαμβάνει στο κάθε «θέλουμε» της συντονιστικής επιτροπής των αγροτών το... «γράψε, Κώστα», δείγμα αποδοχής των αιτημάτων τους και υπόδειξης προς τον συνεργάτη του υπουργού να κρατήσει σημειώσεις. «“Θέλουμε αφορολόγητο πετρέλαιο”του λέγαμε εμείς.“Γράψε,Κώστα”,έλεγε αυτός στον σύμβουλό του, “τα παιδιά θέλουν αφορολόγητο πετρέλαιο”!“Θέλουμε φθηνότερα δάνεια”προσθέταμε. “Γράψε, Κώστα, τα παιδιά θέλουν φθηνότερα δάνεια”επαναλάμβανε αυτός. Στο τέλος μάς έγραψε κανονικά ο Κώστας».
Αργότερα ο Γιάννης Βάγγος γνώρισε την αβρότητα και τη γαλαντομία του θεσσαλού υπουργού Γεωργίας κ. Σ. Χατζηγάκη. «“Πορτοκαλαδίτσα ήπιατε, παιδιά, ήπιατε πορτοκαλαδίτσα; ” μας ρωτούσε συνεχώς. Εκείνη την ημέρα ήπια τον περισσότερο φυσικό χυμό πορτοκάλι στη ζωή μου» προσθέτει με το πηγαίο χιούμορ που διακρίνει τους ανθρώπους του μόχθου. Ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα
Στην περίπτωση της κυρίας Κατερίνας Μπατζελή τα πράγματα κύλησαν διαφορετικά. Από την πρώτη στιγμή η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη. Το κλίμα ήταν βαρύ, ενώ η σοβαρότητα και η κρισιμότητα των στιγμών ξεχείλιζαν από τα πρόσωπα των ιθυνόντων. Ανάστροφη πορεία είχαν και οι απαντήσεις που έπαιρναν οι αγρότες. Εν αντιθέσει με τους κκ. Κοντό και Χατζηγάκη, η νυν υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έδινε μόνον αρνητικές απαντήσεις. Κοφτές σαν μαχαίρι. Στη συνέχεια, ωστόσο, όταν οι αγρότες έκοψαν την Ελλάδα σε πολλά μέρη, η αντιμετώπιση της ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου άλλαξε, έγινε... τρυφερή σαν την καρδιά ενός μαρουλιού.
«Μετά τα μπλόκα η κυβέρνηση μας είδε με άλλο μάτι, το δε υπουργείο άρχισε να δουλεύει σε πιο εντατικούς ρυθμούς» σημειώνει ο νέος αγροτοσυνδικαλιστής, ο οποίος δεν κρύβει ότι πολιτικά και ιδεολογικά ανήκει στο κυβερνών κόμμα. «Επί ενάμιση μήνα δεν δεχόταν να μας ακούσει κανένας αρμόδιος.Τώρα προτάσσουν τον διάλογο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Επί 110 ημέρες δεν βρίσκαμε κανένα στέλεχος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Οταν όμως βγήκαμε στα μπλόκα, όλοι μάς ήθελαν να συνομιλήσουμε».
Οση ώρα ο κ. Βάγγος βρίσκεται στο μπλόκο του Κάστρου Βοιωτίας το τη λέφωνό του δεν σταματάει να χτυπάει. Είναι συνάδελφοί του που ζητούν ενημέρωση, είναι όμως και κάποιοι άλλοι γνωστοί που ζητούν άλλα πράγματα. «Ελα, μην ανησυχείς, θα περάσεις» ακούγεται να λέει. Λόγω των μπλόκων οι τηλεφωνικές επικοινωνίες των τοπικών παραγόντων της Βοιωτίας με τους αγροτοσυνδικαλιστές της Λιβαδειάς έχουν πυκνώσει. Τα αιτήματά τους δεν επικεντρώνονται στη λύση της πολιορκίας της εθνικής οδού. Για το θέμα αυτό έχουν τοποθετηθεί - ακόμη και το Επιμελητήριο Λιβαδειάς είναι υπέρ των αιτημάτων των αγροτών. Να περάσουν θέλουν οι άνθρωποι από τα μπλόκα της αγροτιάς, να πάνε στην Αθήνα ή να έρθουν από την Αθήνα. Γι΄ αυτό βάζουν «μέσο», είναι το ρουσφέτι των ημερών!
«Ανοίγουμε για να περάσουν οι ευπαθείς ομάδες»
Ολες αυτές τις ημέρες που η εθνική οδός θυμίζει σιρκουί του Ράλι Ακρόπολις για τους ταξιδιώτες, δεν έλειψαν οι γλαφυρές αλλά και οι τραγικές στιγμές. «Ενας έμπορος τρακτέρ μάς ζήτησε να περάσει το μπλόκο γιατί θα πήγαινε να παντρευτεί στη Βουλγαρία. Θυμάμαι όμως και μια στιγμή που αισθάνθηκα άσχημα. Ενας νεαρός οδηγός ζητούσε να περάσει από το μπλόκο γιατί μέσα από τις παρακαμπτήριες οδούς είχε απηυδήσει, είχε φτάσει στα όριά του. Σε μια στιγμή γυρίζει το παλικάρι και σκίζει την μπλούζα του, δείχνοντάς μας το σημάδι της τομής που είχε έπειτα από επέμβαση ανοικτής καρδιάς»!
Μήπως είναι καιρός πια οι αγρότες να αναζητήσουν νέους τρόπους αγωνιστικών κινητοποιήσεων; «Το ερώτημα μας έχει απασχολήσει πολλές φορές» καταλήγει ο 37χρονος αγροτοσυνδικαλιστής. «Λύση όμως δεν βρέθηκε. O σες φορές προχωρήσαμε σε άλλες μορφές αγώνα, δεν μας άκουσε κανένας. Σε κανέναν δεν αρέσει να κάθεται στο κρύο σε μια αυτοσχέδια παράγκα. Σε κανέναν μας δεν αρέσει να ταλαιπωρείται και να ταλαιπωρεί».
Μυστική διπλωματία για να φύγουν τα τρακτέρ
Η υπουργός και ο υφυπουργός κ. Μιχ. Καρχιμάκης έδωσαν δραματικό τόνο για την κατάσταση της οικονομίας και επέμειναν να διαλυθούν άμεσα τα μπλόκα.
Η ηγεσία της ΠΕΝΑ πρόσκειται στο ΠαΣοΚ. Κανείς όμως δεν θέλησε να δεσμευθεί για τις εξελίξεις.
Το μόνο που συμφωνήθηκε είναι να υπάρξει νέα συνάντηση, η οποία ως χθες το απόγευμα δεν είχε καθορισθεί. Παράλληλα, τα μπλόκα της Νίκαιας (ΚΚΕ), του Προμαχώνα (ΝΔ) και άλλων 15 περιοχών προχώρησαν στη σύμπυξη κοινού μετώπου. Κυβερνητικά στελέχη πιστεύουν ότι, αν φύγουν τα τρακτέρ από τις εστίες των κινητοποιήσεων στη Φθιώτιδα και στους υπόλοιπους 13 νομούς που συμμετέχουν στην ΠΕΝΑ, θα παρασυρθούν και οι υπόλοιποι αγρότες. Βουλευτές που γνωρίζουν τον αγροτικό χάρτη εκτιμούν ότι το κλειδί της αποκλιμάκωσης το κρατάει ο Προμαχώνας. Στην κυβέρνηση δεν φτάνει που δεν αξιολόγησαν σωστά τις προθέσεις των αγροτών, έμπλεξαν και τις γραμμές τους. Η κυρία Μπατζελή στο Υπουργικό Συμβούλιο πρότεινε να αντιμετωπιστούν οι αγρότες με την τακτική «μαστίγιο- καρότο», με την ίδια να κρατάει (παραδόξως) το καρότο. Κανένας από τους συναδέλφους της όμως δεν δέχτηκε να παραλάβει το μαστίγιο, ούτε καν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος έκανε τις πιο σκληρές δηλώσεις για τις κινητοποιήσεις. Τις τελευταίες ημέρες η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης καλούσε σε μυστικές συναντήσεις αγρότες που δεν συμμετείχαν στα μπλόκα προκειμένου να χτίσει συμμαχίες, ήταν όμως πολύ αργά. Οι κινητοποιήσεις είχαν αποκτήσει τη δική τους δυναμική.
Μυστική διπλωματία προσπάθησε να εφαρμόσει και ο Γραμματέας του ΠαΣοΚ κ. Σ. Ξυνίδης. Ηρθε σε επαφή με «μπλοκατζήδες» της Βόρειας Ελλάδας επιχειρώντας να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας. Ούτε και αυτός τα κατάφερε- αντιθέτως άρχισε να κυκλοφορεί η φήμη ότι ορισμένα μπλόκα έχουν τη στήριξη του Γραμματέα του ΠαΣοΚ. Ετσι, αντί οι σπόροι της διχόνοιας να φυτρώσουν στα μπλόκα, φύτρωσαν στο ΠαΣοΚ. Ο κ. Ξυνίδης από την αρχή υποστήριζε ότι οι αγρότες πρέπει να προσεγγιστούν στους τόπους των κινητοποιήσεων και να τους εξηγηθούν αναλυτικά οι προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση. Η κυρία Μπατζελή επέμενε να καλεί σε διάλογο στο Ζάππειο, ακόμη και όταν ήταν φανερό ότι οι αγρότες των μπλόκων δεν θα ανταποκρίνονταν.
Στη σύσκεψη που έγινε την περασμένη Τρίτη στα γραφεία της αντιπροεδρίας για τις αγροτικές κινητοποιήσεις ο κ. Θ.Πάγκαλος τον ρώτησε τι κάνει με τους αγρότες που βρίσκονται στα μπλόκα και είναι μέλη του ΠαΣοΚ και ο κ. Ξυνίδης ήρθε σε δύσκολη θέση. Την επόμενη ημέρα όμως άρχισε να τηλεφωνεί σε γραμματείς νομαρχιακών επιτροπών του ΠαΣοΚ και να τους ζητεί να προειδοποιήσουν τους «πράσινους» αγρότες των μπλόκων ότι κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός κόμματος. Η απουσία των βουλευτών από τις κινητοποιήσεις ενίσχυσε την εικόνα της κυβερνητικής αμηχανίας.
Η έκκληση του προέδρου της ΝΔ κ. Αντ. Σαμαρά να μείνουν ανοιχτοί οι δρόμοι μπορεί να μην είχε απήχηση στα μπλόκα, εμπόδισε όμως την εξάπλωση των κινητοποιήσεων. Πολλοί από αυτούς που έχουν βγει στους δρόμους χρεώνονται στην επιρροή της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη. Στον χώρο της Αριστεράς, το ΚΚΕ έχει ρίξει όλες του τις δυνάμεις για να διατηρηθούν τα μπλόκα, ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να σκληρύνουν τη στάση τους.
WWW. TO BHMA ON LINE
Mega Outlet: 80 καταστήματα 400 επώνυμα brands!
Επισκεφτείτε το MEGA OUTLET αυτή την περίοδο και επωφεληθείτε από τις ακόμη χαμηλότερες τιμές σε όλα τα επώνυμα brands.
Που αλλού θα βρείτε άλλωστε παιδικά ρούχα από 1 έως 15 ευρώ;
Τζην Levi’s 10 ευρώ;
Ανδρικά πουκάμισα Oxford Company 10 ευρώ;
Γυναικείες μπότες Ασκαρίδη 29 ευρώ;
Ανδρικά κοστούμια Aristoteli Bitsiani 69 ευρώ;
Τζιν Staff 19 ευρώ;
Γυναικεία φορέματα BSB 19 ευρώ;
Αθλητικά παπούτσια Adidas 25 ευρώ;
Streetwear παντελόνια με 16 ευρώ;
Τζιν Diesel με 35 ευρώ;
Φόρμες Puma με 12 ευρώ;
Κοσμήματα & ρολόγια Dolce & Gabbana με 30 ευρώ;
Μόνο στο Mega Outlet. 80 καταστήματα 400 επώνυμα brands!!
INFOΕκπτωτικό Εμπορικό Κέντρο Mega Outlet
Λ.Γεωργικής Σχολής 43
Τηλ: 2310 365000
Url: www.megaoutlet.gr
Ανησυχίες για τις ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων
NAFTEMPORIKI.GR
Tις δεοντολογικές ανησυχίες των Ευρωπαίων επιστημόνων για τις δραστηριότητες των ιδιωτικών τραπεζών αιμ
οποιητικών βλαστοκυττάρων επισημαίνει η επίτροπος Υγείας, Ανδρούλλα Βασιλείου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή της Ν.Δ., καθ. Ι. Α. Τσουκαλά.
Η Κύπρια επίτροπος αναφέρει ότι οι ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων «πωλούν μια υπηρεσία, της οποίας η δυνητική θεραπευτική χρήση είναι μερικές φορές ασαφής» και συνιστά «να παρέχονται στους γονείς σαφείς και ρητές πληροφορίες σχετικά με τα δυνητικά οφέλη και τους περιορισμούς των τραπεζών κυττάρων αίματος ομφάλιου λώρου και της μεταμόσχευσης».Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Ομάδας Δεοντολογίας Επιστημών και Τεχνολογιών (EGE), που επικαλείται η επίτροπος, δεν υπάρχει επί του παρόντος κανένας πρακτικός λόγος για την αποθήκευση κυττάρων από τον ομφάλιο λώρο για μια ενδεχόμενη μελλοντική μεταμόσχευση στο ίδιο άτομο. Στην έκθεση σημειώνεται ότι ελάχιστες τέτοιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί διεθνώς.
Η κα Βασιλείου σημειώνει ότι οι αρμοδιότητες της Ε.Ε. στο συγκεκριμένο θέμα περιορίζονται στη διασφάλιση της ποιότητας και της ασφάλειας των ιδιωτικών τραπεζών. Η Ελλάδα, αν και έχει μεταφέρει τις σχετικές Οδηγίες στο εθνικό της δίκαιο από το 2008, δεν έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία διαπίστευσης και αδειοδότησης υφιστάμενων ιδρυμάτων ιστών και δεν διαθέτει δημόσια προσβάσιμο μητρώο τους.
Σύμφωνα με την επίτροπο, τα κράτη - μέλη καλούνται να λάβουν μέτρα, ώστε να ενθαρρύνουν την έντονη συμμετοχή του δημόσιου τομέα και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών στην παροχή υπηρεσιών σχετικών με τις εφαρμογές ιστών και βλαστοκυττάρων, καθώς και τη σχετική επιστημονική έρευνα.
Η κα Βασιλείου υπογραμμίζει ότι οι τράπεζες κυττάρων αίματος ομφάλιου λώρου, που λειτουργούν σε νοσοκομεία και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, βασίζονται στην αλληλεγγύη και λειτουργούν με γνώμονα τη δημόσια υγεία. Παγκόσμια δίκτυα τραπεζών και διεθνή μητρώα διασφαλίζουν την ανταλλαγή πληροφοριών.
Ελπίδες για διόδια και Τέμπη
Εδώ και μια βδομάδα το συνεργείο από την Ελβετία προχωρά στην αποκατάσταση της κατολίσθησης στα Τέμπη και αν όπως εκτιμάται απ’ τους μηχανικούς υπάρξουν καλές καιρικές συνθήκες τότε το έργο θα παραδοθεί μέχρι τέλος Μαΐου.
Αισιόδοξες είναι και οι προβλέψεις για τα διόδια αφού απ’ ότι φαίνεται οι κινητοποιήσεις των πολιτών και το ενδιαφέρον των βουλευτών, του νομάρχη και των δημάρχων ίσως αποδώσουν κάποιους καρπούς. Καταρχήν η κυβέρνηση και η εταιρία Αιγαίον Α.Ε., έχουν αντιληφθεί το θέμα και άρχισαν να συζητάνε για τον τρόπο επίλυσης. Από την άλλη πλευρά υπάρχει πανελλήνια συσπείρωση των επιτροπών για τα διόδια και ενδιαφέρον από όλα τα ΜΜΕ. Όλα αυτά ίσως αποφέρουν κάποιο αποτέλεσμα. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε σχετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο «Ολύμπιο Βήμα» από το δικηγόρο Νίκο Παπανικολάου.
![[βηματίζοντας.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEdMC16XwuFe_WVYS7KaSm4TPT8X6AUy_9KBhAKQosrhNDfutvBp5fMWcLM3iex13DPdJ8B4HB8mRi3g5qBJ3y-_CcS3avAEj8iBaNcsQXk8HgvHSEXFRdYsjYhsg_KbvyJQpssTpsJk4/s1600/%CE%B2%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82.jpg)
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
| Η Πιερία στην τουριστική έκθεση της Μπρατισλάβας ( 30/01/2010 ) | |
Στη Διεθνή Τουριστική Έκθεση της Σλοβακίας “ITF SlovakiαTour” που πραγματοποιήθηκε το διάστημα 21-24 Ιανουαρίου 2010 στην Μπρατισλάβα συμμετείχε η Νομαρχιακή Επιτροπή Τουριστικής Προβολής Πιερίας.  Με στόχο την προβολή και προώθηση του τουριστικού προϊόντος της Πιερίας και την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος από τη Σλοβακία στο νομό μας, οι εκπρόσωποι της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Πιερίας, αξιοποίησαν τις δυνατότητες του ειδικά διαμορφωμένου στάντ της Πιερίας στο εκθεσιακό περίπτερο του ΕΟΤ, όπου διένειμαν πλούσιο προωθητικό υλικό και επικοινώνησαν με τους επισκέπτες της έκθεσης, δίνοντας χρήσιμες πληροφορίες για το νομό και πραγματοποιώντας ενδιαφέρουσες επαφές με ξένους τουριστικούς φορείς. Η εκθεσιακή παρουσία της Πιερίας προσέλκυσε το έντονο ενδιαφέρον των Σλοβάκων επισκεπτών καθώς η Πιερία αποτελεί τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα δημοφιλή τουριστικό προορισμό για τους κατοίκους της γειτονικής χώρας. Αξίζει, ακόμη, να σημειωθεί ότι το σταντ της Ν.Ε.Τ.Π. Πιερίας επισκέφθηκαν πολλοί πολιτικοί φορείς και τουριστικοί παράγοντες της Σλοβακίας, όπως ο Πρόξενος της Ελλάδας Νικόλαος Κανέλλος. Τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πιερίας στην Έκθεση της Μπρατισλάβας εκπροσώπησαν οι νομαρχιακοί σύμβουλοι Μανώλης Πλατσάς και Ελένη Γεροβασιλείου – Ελευθεριάδου και η υπάλληλος της Ν.Α. Πιερίας Ρίτσα Σαράντου ενώ στην αποστολή συμ | |
| Φεύγουν από ΕΡΤ Λυριτζής, Οικονόμου, Τσαπανίδου | | | | | | |
| Πηγή: Express.gr 29/01/10-07:00 | |
| Γύρω στις 22 Φεβρουαρίου οι κ.κ. Λυριτζής – Οικονόμου θα εμφανιστούν στις οθόνες του ΣΚΑΪ, όπως επίσης και η κ. Π. Τσαπανίδου. Η εκπομπή των πρώτων θα είναι κανονικά 6:00 – 10:00 το πρωί και 10:00 – 13:00 της δεύτερης. Κοινή είναι η απόφαση να ξεμπερδέψουν από τις υποχρεώσεις τους στη ΝΕΤ και να αφήσουν να περάσουν λίγες μέρες πριν εμφανιστούν στη νέα τους δουλειά. Η αμοιβή τους θα είναι περίπου όση θα ήταν και στη ΝΕΤ – μετά τις περικοπές που ανακοινώθηκαν – και τα συμβόλαιά τους τριετή. Είναι σαφές ότι η κίνηση αυτή ενισχύει τον ΣΚΑΪ και αποδυναμώνει την κρατική τηλεόραση. Μείωση της τηλεθέασης σημαίνει μακροπρόθεσμα σταδιακή μείωση των διαφημιστικών εσόδων για τη δημόσια τηλεόραση, άρα αύξηση της πίτας για τα ιδιωτικά κανάλια. Οι κ.κ. Λυριτζής – Οικονόμου σε κατ'Α ιδίαν συζητήσεις με τη διοίκηση της κρατικής τηλεόρασης εξέφρασαν την πικρία τους γιατί έμειναν απροστάτευτοι σε σειρά «ανθρωποφαγικών επιθέσεων» που δέχθηκαν με στόχο – όπως εκτιμούν – την αποδυνάμωση της κρατικής τηλεόρασης υπέρ των ιδιωτικών καναλιών, ενώ από εκείνη την ώρα, έχουν γίνει αποδέκτες και απειλών. Πιθανός αντικαταστάτης για τη ζώνη 07:00 – 10:00 φέρεται ο κ. Τ. Σπηλιώπουλος, ο οποίος θα μετακομίσει από τη ζώνη του σαββατοκύριακου, ενώ για τη θέση της κ. Π. Τσαπανίδου συνωθούνται διάφορες παρουσιάστριες στο γραφείο του κ. Τζ. Καλημέρη. |
Η αλήθεια
WWW.KATHIMERINI.GR
Κατασκευάζουν την πιο μεγάλη γέφυρα στον κόσμο
Θα έχει μήκος 48 χιλιόμετρα, θα κοστίσει 7,6 δισ. ευρώ και θα συνδέει το Χονγκ Κονγκ με το Μακά
CLIFFORD COONAN |TA NEA ON LINE
Το μέγεθος του επιχειρούμενου κατασκευαστικού άθλου κόβει την ανάσα. Η κατασκευή της «υπεργέφυρας» είναι ένα από τα πιο περίπλοκα τεχνικά έργα που γίνονται στην Κίνα, ορόσημο για την ιστορία των μεταφορών διεθνώς. Δεν υπάρχουν, για παράδειγμα, πολλές γέφυρες που ένα τμήμα τους να είναι... σήραγγα και να περνά κάτω από τη θάλασσα!
Θα ενισχύσει επίσης τους οικονομικούς δεσμούς στην περιοχή καθιστώντας το Δέλτα του Μαργαριταρένιου Ποταμού την περιοχή όπου βρίσκεται μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις οικονομικής δύναμης στον κόσμο. Ολοι μιλούν γι΄ αυτό, από διευθυντικά στελέχη που χαίρονται επειδή η περιοχή γύρω από το Τσουχάι θα αναβαθμιστεί, αφού είχε ελαφρώς παραμεληθεί για χάρη βιομηχανικών ζωνών όπως η Σεντζέν ή το Ντονχουάν, ως κατοίκους που θα ήθελαν πολύ να είναι σε θέση να δοκιμάσουν την επαγγελματική τους τύχη στις αγορές του Μακάο και του Χονγκ Κονγκ. Δεν ενθουσιάζονται όμως όλοι τόσο. Περιβαλλοντολόγοι ανησυχούν για το οικοσύστημα της περιοχής, ιδίως για τα δελφίνια, ενώ ορισμένοι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ φοβούνται ότι η γέφυρα θα κάνει πολλούς τουρίστες να περνούν την άλλοτε «αποικία του Στέμματος» χωρίς να σταματούν σε αυτήν.
Οταν θα ολοκληρωθεί, το 2016, η γέφυρα θα διαθέτει έξι λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας.
Θα μπορεί να αντέξει σεισμούς μεγέθους ως 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ακόμη και σαρωτικούς τυφώνες.
Τα οχήματα θα κινούνται με ταχύτητα 96 χιλιομέτρων την ώρα, κάτι που σημαίνει ότι η διαδρομή μεταξύ των οικονομικών κέντρων θα καλύπτεται μέσα σε μισή ώρα, ενώ σήμερα απαιτούνται τρειςτέσσερις ώρες.
Οι αχανείς βιομηχανικές πόλεις του Δέλτα του Μαργαριταρένιου Ποταμού είναι η κινητήριος δύναμη της αξιοσημείωτης οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ολόκληρη η περιοχή παράγει το 40% του κινεζικού ΑΕΠ, γεγονός που καθιστά απαραίτητες τις ταχείες και ασφαλείς μεταφορές.
Ο Μελέτης Αποστολίδης, που νίκησε την κυρία Μπλερ και κέρδισε την περιουσία του στα κατεχόμενα, ζητάει συνύπαρξη με τους Τουρκοκυπρίους
Οι άλλοι πρωταγωνιστές «Πρέπει να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να κοιτάξουμε το μέλλον»
«Μπορώ ίσως να καταλάβω γιατί στη γη μου ζουν Τουρκοκύπριοι. Δεν μπορώ να καταλάβω τι γυρεύουν οι ξένοι»
TA NEA ON LINE
Τα χρόνια περνούν, οι άνθρωποι μαλακώνουν αλλά οι λόγοι που τους χωρίζουν δεν εκλείπουν. Κάποια στιγμή όταν ανοίγουν τα οδοφράγματα, ο ήρωάς μας επισκέπτεται το χωριό του και βλέπει ότι στο περιβόλι των γονιών του έχουν εγκατασταθεί ξένοι. Όχι οι «γείτονες», αλλά Άγγλοι άγνωστοι. Και τότε αποφασίζει να τους διώξει. Όχι με όπλα. Με δικαστήρια. Στην αρχή όλοι γελάνε μαζί του. Οι Άγγλοι βάζουν για δικηγόρο τη γυναίκα του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας. Δαυίδ εναντίον Γολιάθ. Σε κάποιες ταινίες όμως υπάρχουν ανατροπές. Ο Δαυίδ κερδίζει. Οι ξένοι διατάσσονται να φύγουν από το περιβόλι του και ο ήρωας μας γίνεται πρωτοσέλιδο ακόμη και σε βρετανικές εφημερίδες. Αυτός όμως αντί να βγει και να πανηγυρίσει με τον αέρα του νικητή, μαζεύεται, αναλογίζεται τα βάσανα της οικογένειά του αλλά και των «γειτόνων» του και λέει πράγματα που συνήθως μόνο οι πραγματικοί ήρωες τολμάνε να πουν.
Στον πόλεμο ήσασταν στρατιώτης;
Ναι. Μόλις είχα τελειώσει μηχανικός στο Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο, αμέσως μετά πήγα φαντάρος. Υπηρέτησα στο 70ό Τάγμα Μηχανικού.
Τι συμμετοχή είχατε δηλαδή στον πόλεμο;
Ήμουν σε έναν λόχο 50 ατόμων, από τα οποία επιβιώσαμε μόνο 18. Οι περισσότεροι μάλιστα χάθηκαν στο χωριό μου, τη Λάπηθο.
Μέχρι τότε ποιες ήταν οι σχέσεις σας με τους Τουρκοκυπρίους;
Δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις, παρ΄ όλο που ήταν μεικτό χωριό. Άλλωστε, ήμουν μικρό παιδί τότε που έφυγαν οι Τουρκοκύπριοι το 1963.
Όταν λέτε μεικτό χωριό;
Από τους 4.500 κατοίκους που είχε η Λάπηθος, οι 250 ήταν Τουρκοκύπριοι.
Και με την εισβολή τούς μισήσατε;
Δεν πρόλαβα καν να το σκεφτώ αυτό. Στον πόλεμο πολεμάς. Δεν ήξερα καν ποιος είναι απέναντί μου ούτε γιατί το κάνω. Με τα όσα έζησα πίστεψα ότι δεν θα γελάσω ποτέ ξανά στη ζωή μου. Αργότερα, στο Λονδίνο που πήγα για σπουδές με είχαν τραβήξει οι φίλοι μου σε μια φοιτητική συγκέντρωση. Καθόμουν σε μια γωνιά μίζερος. Απέναντί μου ήταν ένα άτομο με την ίδια συμπεριφορά. Ήταν ένας Τουρκοκύπριος. Έπρεπε να απαντήσουμε σε πολλά ερωτήματα. Να εξηγήσουμε πώς βρεθήκαμε αντιμέτωποι. Τελικά, γίναμε φίλοι.
Φαντάζομαι ότι στην αρχή είχατε μεγάλη καχυποψία ο ένας για τον άλλον.
Μα, ήμασταν απέναντι στον πόλεμο. 200 μέτρα ο ένας από τον άλλο. Αυτός μέσα στην Αμμόχωστο, εγώ απ΄ έξω. Ο καθένας είχε τις πληγές του. Το ερώτημα όμως ήταν τι είχαμε να χωρίσουμε. Έτσι, σιγά σιγά, κατανοήσαμε ο ένας τον άλλον.
Στο Λονδίνο υπήρχαν μεικτές παρέες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων;
Δεν ήταν και τόσο δημοφιλείς αυτές οι παρέες. Για κάποιους ήμασταν προδότες. Αλλά εμείς θέλαμε να κατανοήσουμε γιατί συνέβησαν όλα αυτά. Πέρα από τη δική σου αλήθεια, από την άλλη πλευρά υπάρχει πάντα μια άλλη αλήθεια που χρειάζεται να την κατανοήσεις.
Δεν θα μπορούσε η μια κοινότητα να είχε ακούσει την άλληπριν από τον πόλεμο ή πριν από το ΄63;
Εγώ νομίζω πως ναι. Θα σας περιγράψω μια σκηνή από το 1963. Εγώ ήμουν πιτσιρικάς. Οι Τουρκοκύπριοι ήταν μέσα σε ένα λεωφορείο έτοιμοι να φύγουν από το χωριό. Θυμάμαι έναν δικό τους νεαρό να τους καθοδηγεί να φύγουν. Και μια Τουρκάλα να είναι αγκαλιασμένη με τη θεία μου την Αρετή γειτόνισσά της στον τούρκικο μαχαλά. Θυμάμαι τη θεία μου να παίρνει τα κλειδιά και να υπόσχεται στην Τουρκάλα ότι θα της προσέχει το σπίτι. Της έλεγε
«όταν επιστρέψετε, όλα θα είναι στη θέση τους». Και βέβαια όλοι ξέρουμε ότι σε 3 μήνες δεν υπήρχαν ούτε πόρτες ούτε παράθυρα σ΄ αυτά τα σπίτια. Τους φερθήκαμε πολύ άσχημα τότε.
Ναι, αλλά ο πόνος θα μπορούσε να μας οδηγήσει να καταλάβουμε η μια κοινότητα την άλλη. Το θέμα είναι γιατί δεν τα καταφέραμε τελικά...
Τι έφταιξαν; Οι ηγέτες; Η Αθήνα και η Άγκυρα;
Όλα αυτά, αλλά και η αδράνεια του κόσμου βέβαια. Εγώ θυμάμαι ακόμα κάποιους συγχωριανούς στο καφενείο να λένε ότι τις λεηλασίες στη γειτονιά των Τουρκοκυπρίων θα τις πληρώσουμε κάποια μέρα. Αυτά που έκαναν 5 - 10 άτομα τα πληρώσαμε όλοι ακριβά.
Δεν έφταιξαν λοιπόν μόνο οι ηγεσίες αλλά και οι πολίτες.
Ναι, μια ανωριμότητα σ΄ όλα τα επίπεδα μάς οδήγησε σε αυτά τα αδιέξοδα. Έπρεπε να υπερασπισθούμε τους συγχωριανούς μας, τους Τουρκοκυπρίους αλλά σιωπήσαμε.
Ο Καζαντζάκης είχε γράψει για την καταστροφή της Σμύρνης «τον άνθρωπο πολλοί ατίμασαν και Έλληνες και Τούρκοι».Θα το λέγατε αυτό και για το Κυπριακό;
Θα το ΄λεγα. Εδώ έχουμε μια παροιμία. «Ο άνθρωπος είναι ο τόπος κι ο τόπος έρημος». Αν προσβάλεις τον άνθρωπο, ουσιαστικά έχεις προσβάλει και τον τόπο. Άκουγα πρόσφατα έναν Τουρκοκύπριο πολιτικό να λέει ότι πρέπει «να υψώσουμε τείχη, δεν υπάρχει άλλη λύση».
Εγώ λέω ότι πρέπει να βρούμε λύσεις συνύπαρξης. Δεν μπορούμε να ακονίζουμε τα μαχαίρια μας μέχρι να βρούμε την ευκαιρία, είτε εμείς είτε εκείνοι, για να ξεκαθαρίσουμε τις διαφορές μας. Δεν είναι αυτό το πνεύμα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων που προσβλέπουν στην Ενωμένη Ευρώπη. Οι λαοί της Ευρώπης ύστερα από ποταμούς αίματος έχουν φτάσει σήμερα σε αξιοζήλευτα επίπεδα πολιτισμού και λύνουν τις διαφορές τους με ειρηνικούς τρόπους. Γιατί όχι και εμείς;
Θα δεχόσασταν, όμως, ένας Τουρκοκύπριος να αποφασίζει, ανά διαστήματα έστω, για σας; Θα το δεχόσασταν ποτέ;
Εγώ λέω ότι πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Πρέπει να βρούμε τρόπο να αισθάνεται ο καθένας ότι έχουμε μπροστά μας μέλλον και όχι να αναμασούμε το παρελθόν.
Μήπως, όμως, η συνύπαρξη είναι κάτι εύθραυστο; Μήπως δηλαδή με το παραμικρό αναζωπυρωθούν τα πάθη;
Αυτό τώρα δεν το ξέρει κανένας. Πιστεύω ότι αν δεν πάρουμε το ρίσκο της προσπάθειας να βρούμε ένα κοινό μέλλον, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Για μένα αξίζει τον κόπο να δοκιμάσουμε τη δυνατότητα να συμβιώσουμε. Και να ελπίζουμε ότι σήμερα που και τους θεσμούς και τους νόμους κατά ένα μεγάλο ποσοστό τους ορίζουν οι Βρυξέλλες και όχι η Λευκωσία, αυτό ενδεχομένως να διαφοροποιεί τα πράγματα από την προγενέστερη εμπειρία μας. Τι στάση είχατε κρατήσει στο σχέδιο Ανάν;
Να μου επιτρέψετε να πω ότι το «ναι» και το «όχι» ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό που έχει σημασία είναι να κοιτάξουμε μπροστά και να βρούμε κοινό παρονομαστή.
Τι θα τα κάνετε τα κτήματα τώρα που θα τα πάρετε πίσω;
Κατ΄ αρχάς, δεν νομίζω ότι το καθεστώς στα Κατεχόμενα θα επιτρέψει να πάρω την περιουσία μου, όταν μάλιστα έχουν 10.000
ξένους οι οποίοι περιμένουν να δουν τι θα γίνει. Θα εφοδιάζουν τους Όραμς με ένα χαρτί που θα λέει ότι “δεν σας επιτρέπουμε να κατεδαφίσετε”. Θα τους δώσουν και τα χρήματα να πληρώσουν τις αποζημιώσεις και να απαλλαγούν με άλλα λόγια από την απόφαση του δικαστηρίου της Μεγάλης Βρετανίας.
Αν κάποια στιγμή βρεθεί λύση, εσείς θα θέλατε να ζείτε στη Λάπηθο μαζί με Τουρκοκυπρίους;
Αυτό θα ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί. Να μπορεί κάποιος με συνθήκες ασφάλειας, βέβαια, να κατοικήσει σε ολόκληρη την Κύπρο, χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Η «σύγκρουση» με την Μπλερ
Πώς αποφασίσατε να μπείτε σ΄ αυτόν τον νομικό αγώνα;
Όταν πρωτοπέρασα τα οδοφράγματα το 2003 και αντίκρυσα τις επαύλεις πάνω στις ελληνοκυπριακές περιουσίες, η έγνοια μου ήταν πώς μπορεί αυτό το πράγμα να σταματήσει. Δεν ήταν μόνο που μας έπαιρναν την περιουσία, αλλά ουσιαστικά έτσι καλλιεργούσαν τον διαχωρισμό.
Εμείς δεν έχουμε εκμεταλλευτεί τις περιουσίες των Τουρκοκυπρίων;
Αρκετοί Ελληνοκύπριοι, μέσα από νομικές διαδικασίες, χρησιμοποιούν τις περιουσίες των Τουρκοκυπρίων. Δεν τους ανήκουν όμως, γιατί τις χειρίζεται ο κηδεμόνας, ο υπουργός Εσωτερικών. Αν παρουσιαστούν οι Τουρκοκύπριοι ιδιοκτήτες, αυτές οι περιουσίες, με απόφαση του κηδεμόνα, μπορούν να τους επιστραφούν.
Πόσα λεφτά χαλάσατε σ΄ αυτή την υπόθεση;
Τα έξοδα έχουν φτάσει το ένα εκατομμύριο στερλίνες. Από τη στιγμή που ενεπλάκησαν σε αυτή τη διαδικασία δικηγόροι όπως η κ. Μπλερ, αναγκάστηκα και εγώ να προσφύγω στα μεγάλα γραφεία του Λονδίνου.
Η παρουσία της κ. Μπλερ δεν σας φόβισε;
Με φόβισε με την εξής έννοια: όταν αυτοί έβαλαν την Μπλερ, τη γυναίκα του πρωθυπουργού, στην ουσία προσπάθησαν να πουν «θα κερδίσουμε σίγουρα την υπόθεση». Τελικά τους γύρισε μπούμερανγκ. Ακόμα κι αν υπήρχε κάποιος που δεν ήξερε τι συμβαίνει στα Κατεχόμενα, τώρα έμαθε.
Ποια είναι τα συναισθήματά σας απέναντι στους Όραμς;
Δεν τους γνωρίζω. Τους συνάντησα για 5 λεπτά πριν αρχίσω την αγωγή. Μετά, τους έβλεπα στα δικαστήρια. Από μακριά. Δεν χαίρομαι που έχασαν. Χαίρομαι γιατί κέρδισαν τα δικά μου ανθρώπινα δικαιώματα. Νίκησαν οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα είναι νίκη και των Τουρκοκυπρίων. Η ίδια η κ. Λίντα Όραμς παραδέχτηκε στο δικαστήριο πως ήξερε ότι η περιουσία ανήκε σε Ελληνοκύπριο. Αλλά μάλλον θεωρούσε ότι το ρίσκο ήταν μικρό.
Στους Τουρκοκυπρίους που χρησιμοποιούσαν την περιουσία σας, σκεφθήκατε ποτέ να κάνετε αγωγή;
Μα, μπορώ να καταλάβω σε κάποιο βαθμό, γιατί μέσα στο σπίτι μου ζουν Τουρκοκύπριοι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτοί οι ξένοι τι γυρεύουν εδώ.
Το χρονικό
Το 2002, οι Όραμς, ένα ζευγάρι Βρετανών συνταξιούχων, αγόρασαν από έναν Τουρκοκύπριο μέρος του χωραφιού με τις λεμονιές και έκτισαν το εξοχικό τους. Ο Αποστολίδης τούς πάει στα δικαστήρια. Το 2006, το πρωτόδικο δικαστήριο της Βρετανίας δικαιώνει τους Όραμς. Το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όμως αποφαίνεται υπέρ του Αποστολίδη.
Στις 19 Ιανουαρίου 2010 και το βρετανικό εφετείο αποφασίζει ότι οι Όραμς πρέπει να κατεδαφίσουν το σπίτι, να αποζημιώσουν τον Αποστολίδη και να πληρώσουν τα δικαστικά έξοδα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)