Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Αποψη: Στη χώρα των παρανομούντων
Τoυ Δημητριου X. Παξινου*
Οι αγρότες, όπως κάθε χρόνο, βγήκαν στους δρόμους. Δηλαδή έκλεισαν τους δρόμους και απέκοψαν την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και αγαθών. Οι ζημιές από το κλείσιμο υπολογίζονται σε 20-25 εκατ. ευρώ κάθε μέρα. Η χώρα βυθισμένη σε ένα απέραντο χάος, βυθίζεται οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά. Οι αγρότες, ανάλογα την περιοχή και τα χρήματα, προέβαλλαν θεσμικά αλλά κυρίως οικονομικά αιτήματα. Χρόνια ζούμε με δανεικά, με ψευδαισθήσεις, σε έναν κόσμο πλασμένο ονειρικά, μόνο που κάποια στιγμή η πραγματικότητα μάς προσγειώνει ανώμαλα και ξαφνικά ήρθε η βαρυχειμωνιά. Εμείς, όμως, ακόμη δεν θέλουμε να πιστέψουμε την πραγματικότητα και να βγούμε από τις ψευδαισθήσεις που μας καλλιεργούσαν, με τις τεχνητές αναπνοές, οι οποίες ξαναζωντανεύουν για λίγο τον βαρέως πάσχοντα ασθενή, που τα εξωτερικά του στοιχεία τον έδειχναν χαρίεντα, υγιέστατο, δεκαθλητή. Πώς όμως να μην τρέφονται και ψευδαισθήσεις, όταν μεγάλο μέρος της κοινοβουλευτικής θητείας αναλώνεται σε πελατειακές εξυπηρετήσεις, σε ικανοποίηση εκνόμων αιτημάτων διαφόρων ομάδων πίεσης, ιδιαίτερα τις παραμονές εκλογών, όταν εκχωρείται μέρος του δημοσίου πλούτου και μάλιστα, χωρίς κόστος.
Ποιος έχει τη νομιμοποίηση και μάλιστα ατιμωρητί να προβαίνει σε τέτοιου είδους νομοθετικές ρυθμίσεις, που στην περίπτωση διάπραξης από τρίτους, θα είχε οδηγηθεί στο ειδώλιο του κατηγορουμένου; Η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη και πιο μεγάλη από ηθικής πλευράς, στην εκάστοτε αντιπολίτευση, που απορρίπτει όλες τις κυβερνητικές προτάσεις, προτρέπει στην ανευθυνότητα, οξύνει, πολώνει τα πολιτικά πράγματα, ενθαρρύνει την αναξιοπιστία, καλύπτει έκνομες ενέργειες, λοιδορεί τον αντίπαλο, πλειοδοτεί σε υποσχέσεις με μόνο στόχο την κατάληψη της εξουσίας, για να συμπεριφερθεί, όταν αυτό γίνει κατορθωτό, ως στρατός κατοχής, με τους εκατοντάδες στρατιώτες έτοιμους να λαφυραγωγήσουν.
Τι άλλο λοιπόν έκαναν οι αγρότες, από το να ζητήσουν όσα τους υποσχέθηκαν, με βάση αυτό το βασικό κανόνα της πλειοδοσίας στη δημοπρασία ξένων αντικειμένων; Αλλωστε οι καταλήψεις σχολείων, οι καταλήψεις κτιρίων, οι καταλήψεις κάθε είδους είναι ένα αποδεκτό φαινόμενο. Το ίδιο και οι καταλήψεις των δρόμων, εθνικών και παρακαμπτήριων. Αλλωστε, η υποχώρηση της κυβέρνησης στην απεργία των λιμενεργατών, έναντι 70 εκατομμυρίων, αποτέλεσε το κακό προηγούμενο. Ηταν η «πρόβα τζενεράλε» της νέας κυβέρνησης.
Η διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας είναι ένα είδος πάλης των τάξεων, αλλά όχι με τη μαρξιστική έννοια. Απλώς με τη νεοελληνική έννοια, η κάθε τάξη, ο κάθε επαγγελματικός κλάδος να έχει διάφορα προνόμια, μικρά ή μεγάλα, σε βάρος κάποιας άλλης και πάει λέγοντας. Ετσι είναι διαρθρωμένη η ελληνική κοινωνία, σχεδόν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και η κατάσταση στα βασικά της σημεία, στη δομή της παραμένει η ίδια. Γι’ αυτό και πολλές φορές η μία τάξη, ο ένας κλάδος στρέφεται κατά του άλλου, με τα εκατέρωθεν επιχειρήματα, μέχρι ένα βαθμό, ανομοιόμορφα πειστικά.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους περίφημους διαχωρισμούς σε έχοντες και κατέχοντες, σε προνομιούχους και μη. Ολοι είχαν κατατάξει τους εαυτούς τους στην κατηγορία των μη προνομιούχων. Τελικά τι απομένει; Η συστράτευση όλων των υγιών δυνάμεων (υπάρχουν και είναι πολλές) για την αντιμετώπιση της κρίσης, που είναι δομική, ενδημική. Εν κατακλείδι, για μια ακόμη φορά παραβιάστηκαν Σύνταγμα, νόμοι, διεθνείς συμβάσεις. Προχθές από τους αγρότες. Χθες από άλλες ομάδες. Θα σταματήσει ο κατήφορος, που δεν φαίνεται να έχει τελειωμό; Και ποιος πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα;
Νομίζω ο πρωθυπουργός της χώρας, με τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να θέσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Θυσίες ναι, αλλά για να πείσεις ξεκινάς από τις περικοπές των δαπανών, τις περιστολές στις σπατάλες. Αυτή είναι η αιτία του κακού και έχει σταθερή βάση, σ’ αντίθεση με τα έσοδα, που είναι αναμφίβολο αν θα αποδώσουν. Μέχρι τώρα, αυτό που βλέπουμε, είναι εξαγγελίες πολλές, περικοπές ψίχουλα. Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Θέλει πολύ αγώνα και ο τόπος αυτό αξίζει καλύτερη τύχη.
* Ο κ. Δημήτριος Χ. Παξινός είναι πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
WWW.KATHIMERINI.GR

Δεν υπάρχουν σχόλια: